Αλλάζει ο “χάρτης” των εξοπλιστικών στην Ελλάδα: Ποια προγράμματα προκρίνονται, ποια ''παγώνουν'' - Τι θα συμβεί µε τα drones
Νέες απαιτήσεις στο σύγχρονο πεδίο μάχης
Επανασχεδιασμός των εξοπλιστικών προγραμμάτων από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ιωαννης Δουκας
Σε πλήρη επανασχεδιασµό της αµυντικής πολιτικής προχωρά το υπουργείο Εθνικής Αµυνας, βλέποντας και παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τις τεχνολογικές απαιτήσεις του σύγχρονου πεδίου µάχης. Οπως έχει δηλώσει κατά κόρον ο υπουργός, τα «σφιχτά» οικονοµικά δεδοµένα, που δεν επιτρέπουν εκτροχιασµό από τη δηµοσιονοµική πολιτική που έχει χαραχθεί µε τον τρέχοντα προϋπολογισµό, προϋποθέτουν σοβαρές και ουσιαστικές επιλογές.
Ιδιαίτερα σηµαντικό θεωρείται και το ζήτηµα των µεταγωγικών µεταφορικών µέσων (αεροσκάφη, ελικόπτερα), µε τους αρµόδιους να σηµειώνουν ότι το ζήτηµα αφορά κυρίως την ικανότητα της ΕΑΒ να τα συντηρήσει. Οσον αφορά νέες αγορές, υπογραµµίζεται ότι έχουν ήδη ζητηθεί δύο µεταχειρισµένα C-130 από τις ΗΠΑ, µέσω προγράµµατος αποδέσµευσης πλεονάζοντος υλικού. Επιπλέον ένα θέµα που χρονίζει και αποτελεί πονοκέφαλο για τους επιτελείς είναι η αναβάθµιση και ο εκσυγχρονισµός των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας Orion P-3Β.
Το κονδύλι έχει εκταµιευθεί, η υπόθεση εκκρεµεί εδώ και χρόνια, τα αεροσκάφη ακόµη δεν έχουν παραδοθεί και αναµένεται το πρώτο από τα πέντε να είναι έτοιµο µέσα στο 2024. Η ανάγκη για νέα ελικόπτερα είναι επίσης διαπιστωµένη. Από την αρµόδια υπηρεσία της κυβέρνησης των ΗΠΑ αποδεσµεύθηκε η έγκριση πώλησης 35 ελικόπτερων UH-60M Blackhawk έναντι δυνητικού κόστους 1,79 δισ. ευρώ. Τέλος, πρέπει να υποστηριχθούν τα ελικόπτερα NH-90 που παροπλίστηκαν χωρίς να χρησιµοποιηθούν. Είκοσι χρόνια µετά την υπογραφή της σύµβασης απόκτησής τους έχουν έως σήµερα καταγράψει ελάχιστες ώρες πτήσης. Η αρχική σύµβαση προέβλεπε ότι και 20 ελικόπτερα ΝΗ-90 θα είχαν παραδοθεί έως το 2009 και παραδόθηκαν µόνο 16. Στα τέλη του 2021 εγκρίθηκε και υπογράφηκε σύµβαση τεχνικής υποστήριξης, η οποία όµως αφορά περιορισµένη ροή ανταλλακτικών και όχι σε µεγάλα συστήµατα του ελικοπτέρου, µε αποτέλεσµα οι διαθεσιµότητες να παραµένουν εξαιρετικά χαµηλές.
* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
Διαβάστε επίσης: Νίκος Δένδιας: Η Ελλάδα μπαίνει ως συμπαραγωγός στο πρόγραμμα των αμερικανικών φρεγατών νέας γενιάς κλάσης ''Constellation''
Ως γνωστόν, κατά την κρίση του 2020 στο Αιγαίο, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα πολεµικής σύρραξης και αναδείχθηκε περισσότερο από ποτέ η ανάγκη εκσυγχρονισµού του υπέργηρου στόλου του Πολεµικού Ναυτικού. Επιπλέον, η αεροπορική ενίσχυση κρίθηκε αναγκαία, προκειµένου να διατηρηθεί η αεροπορική ισορροπία πάνω από το αρχιπέλαγος του Αιγαίου. Σαν αποτέλεσµα, η χώρα µας προχώρησε στις συµφωνίες µε τη Γαλλία για την αγορά δεκαοκτώ συν έξι µαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale, αλλά και τριών φρεγατών Belharra. Παράλληλα, το Πολεµικό Ναυτικό εισηγήθηκε την προµήθεια τριών κορβετών, αναγκαίων για να συµπληρώσουν τις απαιτήσεις ενός ικανοποιητικού αριθµού πλοίων στη θάλασσα, πρόγραµµα όµως που για οικονοµικούς λόγους ακυρώθηκε. Εγινε θυσία στην ιεράρχηση των εξοπλιστικών, ώστε να εξοικονοµηθούν χρήµατα για τη διατήρηση των υπαρχόντων συστηµάτων και την εξυπηρέτηση των προγραµµάτων που τρέχουν. Ο πόλεµος στην Ουκρανία έφερε στο προσκήνιο και ορισµένα αποτελεσµατικά και φθηνότερα οπλικά συστήµατα. ∆ιαπιστώθηκε η κυριαρχία του σηµαντικότερου ίσως όπλου, του µη επανδρωµένου αεροσκάφους (drone). Σε αυτό το σύστηµα αλλά και τα συστήµατα αντι-drone πρόκειται να δώσει προτεραιότητα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αµυνας. Στο πλαίσιο, δε, ανάπτυξης µιας ισχυρής και εγχώριας αµυντικής βιοµηχανίας, ο κ. ∆ένδιας δήλωσε αποφασισµένος για την «ανάπτυξη συστηµάτων που θα έχουν υψηλή απόδοση µε µικρό κόστος και θα είναι κατασκευασµένα από ελληνικά χέρια».
