Αυτοψία των "Παραπολιτικών" στις φοιτητικές εστίες της Αθήνας - Κτήρια που θυμίζουν φαβέλες

Στιγμές πριν από την εξασθένηση της ηχούς από την πρόσφατη πολιτική κόντρα γύρω από τη συζήτηση περί ιδιωτικών πανεπιστημίων, τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» περιπατούν στις φοιτητικές εστίες ενός εκ των μεγαλύτερων πανεπιστημιακών «brands» στην Ελλάδα. Οι σχολές του ΕΚΠΑ παραμένουν σε υψηλά ακαδημαϊκά επίπεδα, ωστόσο οι υποδομές του δεν συμβαδίζουν με τη φήμη του. Τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και οι αίθουσες αποτελούν δεδομένα αχίλλειο πτέρνα, ωστόσο, όπως προκύπτει και από αυτή την έρευνα, το ίδιο ισχύει και για τις εστίες. Τόσο η κορωνίδα, η Α’ ΦΕΠΑ των 600 κλινών επί της Ούλοφ Πάλμε στου Ζωγράφου όσο και οι υπόλοιπες τρεις δομές βρίσκονται σε δυσχερή κατάσταση, με τις κλιμακωτές πιέσεις από το φοιτητικό κίνημα, τη διεύθυνση και ούτω καθ’ εξής να πέφτουν, συνήθως, στο κενό.





Η επίσκεψη στις φοιτητικές εστίες δεν συνοδεύτηκε από κανέναν έλεγχο ταυτοποίησης. Παρά το γεγονός πως η ασφάλεια έχει βελτιωθεί αισθητά, όπως αναφέρουν φοιτητές του ΕΚΠΑ μιλώντας στα «Π», θα περίμενε κανείς πως μια υποτυπώδης ερώτηση θα ήταν καλοδεχούμενη: «Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Δεν είναι ιδανική για όλο το πανεπιστήμιο γενικά, γιατί γίνονται διάφορα. Επιθέσεις, κλοπές, σεξουαλικές επιθέσεις. Εχει αυξηθεί η ασφάλεια, έχει αυξήσει το πανεπιστήμιο το προσωπικό, μέσω εργολαβιών, αλλά πρέπει να γίνουν περισσότερα», τονίζει φοιτήτρια που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.

Διαπιστώνεται, δε, πως η συντήρηση των υποδομών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τομέα της ασφάλειας. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια ώστε να καλυφθεί η Α’ ΦΕΠΑ με πλήρες σύστημα φωτισμού στα πέριξ της εγκατάστασης. Όπως αναφέρουν, όμως, οι σπουδαστές, τα φώτα δεν επαρκούν, ενώ αντίστοιχη είναι η εικόνα πέριξ των σχολών. Οπως μπορεί να φανταστεί κάποιος, το να διανύσει κανείς την απόσταση των τριών χιλιομέτρων, φερ’ ειπείν, από τη Φιλοσοφική Σχολή μέχρι την Α’ ΦΕΠΑ κατά τα χειμερινά απογεύματα και μέσα από αλσύλλιο του campus είναι μάλλον απαγορευτικό.

Το… γιοφύρι της Β’ ΦΕΠΑ

Οι εγκαταστάσεις των φοιτητικών εστιών δεν είναι αμελητέες. Έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν περί τους 1.000 φοιτητές σε τέσσερις διαφορετικές δομές. Εξαίρεση αποτελεί η Β’ ΦΕΠΑ, κτίσμα της δεκαετίας του ’60, το οποίο έκλεισε για ανακαίνιση για πρώτη φορά στην ιστορία του, το 2020. Τέσσερα χρόνια μετά, τα έργα έχουν σταματήσει. Και όπως φαίνεται, δεν έχουν ξεπεράσει ούτε το 50% της περάτωσης. Πληροφόρηση για το πότε θα παραδοθεί το έργο ή έστω αν θα επανεκκινήσουν οι εργασίες δεν υπάρχει.

«Η αδρανοποίηση των εργασιών έχει αφήσει περίπου 150 φοιτητές εκτός εστιών. Γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα κληρώσεις, ώστε να στοιβάζονται με τους υπόλοιπους στην Α’ ΦΕΠΑ. Μισθώνονται και ξενοδοχεία κάθε χρόνο. Πέρυσι είχαν βάλει περίπου 100 φοιτητές σε ξενοδοχεία. Οι απαιτήσεις είναι αυξανόμενες και τα δωμάτια λίγα», τονίζουν μέλη του φοιτητικού κινήματος. Ίσως το πλέον εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως το νερό στις φοιτητικές εστίες του Ζωγράφου δεν είναι πόσιμο. Σε όλα τα γύρω κτίρια βεβαίως, στις απλές κατοικίες των πολιτών, το νερό μπορεί να καταναλωθεί χωρίς πρόβλημα. Στην Α’ ΦΕΠΑ, όμως, υπάρχει ένα ιδιόρρυθμο καθεστώς. «Μας είπαν πως το νερό έρχεται πόσιμο, ωστόσο λόγω παλαιότητας των σωλήνων το νερό δεν πίνεται. Μας είπαν πως για να αλλάξουν τους σωλήνες θα πρέπει να αλλάξουν όλο το κτίριο. Αγοράζουµε µόνοι µας εξάδες εµφιαλωµένο νερό», ισχυρίζεται φοιτητής που σπουδάζει ουσιαστικά µία ανάσα µακριά από το κέντρο της Αθήνας, εν έτει 2024.

Θέρμανση και κλιματισμός με αίτηση

Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ροή της καθηµερινότητας των φοιτητών. Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία φοιτητή ο οποίος υποστηρίζει πως στη ∆’ ΦΕΠΑ δεν λειτουργούν όλοι οι καυστήρες. Μάλιστα, φηµολογείται πως έχει εφαρµοστεί… πατέντα που επιτρέπει είτε ζεστό νερό είτε θέρµανση. Οχι και τα δύο. Αλλά και στις υπόλοιπες δοµές η εικόνα είναι αντίστοιχη. Το σύστηµα, το οποίο φαίνεται δαιδαλώδες, έχει υποστεί βλάβες, στερώντας το αγαθό της θέρµανσης. Επ’ αυτού, η διεύθυνση φέρεται να έχει καταθέσει αίτηµα για την αγορά θερµοποµπών. Ενα αίτηµα που κατατέθηκε πριν από δύο χρόνια, το οποίο έχει εγκριθεί, ωστόσο οι θερµοποµποί δεν έχουν φανεί! Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στον κλιµατισµό, ο οποίος βασίζεται σε ένα σύστηµα εξαερισµού. Αυτός φαίνεται πως εγκρίθηκε το περσινό καλοκαίρι και κατόπιν πιέσεων τοποθετήθηκε στα τέλη… Ιουλίου. Λίγο πριν αναχωρήσουν, δηλαδή, οι φοιτητές και αφού είχαν «βγάλει» όλη την εξεταστική του καλοκαιριού.

Τα ίδια, όµως, βιώνουν και οι εργαζόµενοι στο εστιατόριο και το µαγειρείο της Α’ ΦΕΠΑ, καθώς το καλοκαίρι χωρίς κλιµατισµό οι θερµοκρασίες είναι ανυπόφορες. Ειρήσθω εν παρόδω, ένα από τα πολλά τραγελαφικά της κατάστασης είναι και η ποιότητα του φαγητού. Σαφώς γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι εργαζόµενοι, αλλά µια σχετική οδηγία οριζόντιου περιορισµού των κονδυλίων για την αγορά προµηθειών για όλες τις φοιτητικές εστίες της χώρας. Πληροφορίες των «Παραπολιτικών» αναφέρουν πως από τα 2 εκατ. ευρώ το κονδύλι προσγειώθηκε ανώµαλα στα 700.000-800.000 ευρώ. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως το ΙΝΕ∆ΙΒΙΜ (Ιδρυµα Νεολαίας και ∆ιά Βίου Μάθησης) µεριµνά για την ανατροπή της κατάστασης, ωστόσο δεν υπάρχει εγγύηση πως θα αποκατασταθεί η ποιότητα της πρώτης ύλης και, συνεπώς, η ποιότητα του φαγητού των φοιτητών.

Ατελείωτες μουντζούρες

Φλερτάροντας µε το όριο της υπερβολής, δεν υπάρχει σπιθαµή που να µην είναι βαµµένη και στους έξι ορόφους της Α’ ΦΕΠΑ. Το γκράφιτι και η street art είναι αποδεκτά από τη φοιτητική κοινότητα, η οποία ήρθε µάλιστα σε επαφή µε εγνωσµένης αξίας καλλιτέχνες (βλ. Cacao Rocks a.k.a., ο διεθνούς φήµης Ιάσων Μέγκουλας), προκειµένου να εκφραστούν στους τοίχους της εστίας. Αυτή η «ελευθεριότητα», όµως, φαίνεται πως προσέλκυσε αρχικά ακροδεξιά στοιχεία και έπειτα, προς αντίδραση των πρώτων, ακροαριστερά, ξεκινώντας έναν χρωµατικό πόλεµο στους τοίχους της εστίας. Η λίστα των κακώς κειµένων στις φοιτητικές εστίες είναι πραγµατικά ατελείωτη.

Στο πλαίσιο των συνθηκών διαβίωσης των φοιτητών υπάρχουν, φυσικά, και τα πλυντήρια, τα οποία στην παρούσα φάση δεν είναι παρά µια έκθεση χαλασµένων συσκευών. «Υπάρχουν µόνο τέσσερα πλυντήρια που λειτουργούν. Στον χώρο των πλυντηρίων υπάρχουν τουλάχιστον 15 συσκευές, ωστόσο οι περισσότερες δεν δουλεύουν. Ερχονταν και άνθρωποι εκτός εστίας για να κάνουν… µπουγάδα και χρειάστηκε να βγει κλειδί για τους εστιακούς. Ο,τι χαλάει δεν επισκευάζεται», συµπληρώνει µια φοιτήτρια.

Στην ίδια λίστα υπάρχουν και οι απώλειες υλικού από τους κοιτώνες. Πολλές φορές οι φοιτητές αναγκάζονται να αγοράσουν είτε γραφείο είτε… κρεβάτι είτε στρώµα, ακόµα και ντουλάπα, καθώς τα προηγούµενα είτε έχουν καταστραφεί είτε έχουν εξαφανιστεί. Έσχατο, αλλά ισοδύναµης σηµασίας, η καταστροφή του αναγνωστηρίου στον Α’ όροφο της εγκατάστασης. Ο λόγος; Η φθορά από την υγρασία, καθώς στην κοινόχρηστη τουαλέτα για ΑµεΑ του Β’ ορόφου λειτουργεί αυτοσχέδιο ντους, χωρίς να υπάρχει υποδοµή για ντους. Το αποτέλεσµα ήταν η κατάρρευση του ταβανιού στον πρώτο όροφο. Βεβαίως, µέχρι σήµερα, η ζηµιά δεν έχει αποκατασταθεί…

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά