Μνημείο χαρακτηρίστηκε το κτήριο διοίκησης του στρατοπέδου Μαθιουδάκη στην Καστοριά
<p>ένα κτήριο που είχε προηγουμένως προγραμματιστεί να κατεδαφιστεί για να δώσει τη θέση του σε αστυνομικό μέγαρο.</p>
Μνημείο χαρακτηρίστηκε το κέλυφος του κτηρίου διοίκησης στο στρατόπεδο Μαθιουδάκη στην Καστοριά, ένα κτήριο που είχε προηγουμένως προγραμματιστεί να κατεδαφιστεί για να δώσει τη θέση του σε αστυνομικό μέγαρο.
Ο χαρακτηρισμός ήρθε μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ ) να μην επιτρέψει την κατεδάφιση του ιστορικού κτίσματος.
Τον Μάρτιο του 2013, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ) είχε γνωμοδοτήσει κατά πλειοψηφία κατά του χαρακτηρισμού του συγκεκριμένου κτηρίου ως μνημείου, έπειτα από αυτοψία μελών του, με το σκεπτικό ότι δεν διαθέτει σημαντικά αρχιτεκτονικά, ιστορικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά.
Επίσης, τα μέλη που συμμετείχαν στην αυτοψία παρατήρησαν σε υπόμνημά τους ότι η ανέγερση του κτίσματος σε λόφο, σε τοπίο αδόμητο, το καθιστούσε περίοπτο και δεσπόζον, ενώ αντίθετα σήμερα με την επέκταση του σχεδίου πόλης στη συγκεκριμένη περιοχή και την ανέγερση οικοδομών έχει χάσει πια το δεσπόζοντα χαρακτήρα του. Εξάλλου, έκριναν ότι το κτήριο δεν αποτέλεσε ποτέ τοπόσημο ή σημείο αναφοράς για τους κατοίκους.
Κατά της παραπάνω απόφασης προσέφυγε στο ΣτΕ το πολιτιστικό σωματείο «Σπασμένο Ρόδι». Όπως ανέφεραν στην αίτησή τους, το κτήριο ανεγέρθηκε το 1903 - 1904 και αποτελεί ορόσημο της περιοχής, με ιδιαίτερο ρόλο στην τοπική Ιστορία της Καστοριάς. Όπως σημείωναν, μεταξύ άλλων, τον Νοέμβριο του 1912 στους χώρους διοίκησης του στρατοπέδου έγιναν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών αρχών προκειμένου να μην πυρποληθούν οι χριστιανικές συνοικίες της πόλης.
Οι τουρκικές δυνάμεις στη συνέχεια υποχώρησαν προς την Κορυτσά και ο ελληνικός στρατός έκανε πανηγυρική ύψωση της ελληνικής σημαίας στον έρημο στρατώνα. Επίσης, το κτήριο αποτέλεσε έδρα του ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου.
Το ΣτΕ με την υπ’ αριθμόν 3176/2015 απόφασή του έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε τις αποφάσεις που επέτρεπαν την κατεδάφιση του κτηρίου και την ανέγερση του νέου, ενώ οι δικαστές επέστρεψαν την υπόθεση στο υπουργείο για νέα κρίση. Τα μέλη του ΚΣΝΜ, κατά πλειοψηφία, αποφάσισαν το χαρακτηρισμό ως μνημείου του κελύφους του κτηρίου, προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα κάποιων παρεμβάσεων, σε περίπτωση που αποφασιστεί η ανέγερση στο χώρο του στρατοπέδου του αστυνομικού μεγάρου.