Η Ευγενία Σαμαρά μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη στο περιοδικό «Τηλέραμα» όπου μίλησε για το ελληνικό #metoo, αλλά και την επόμενη μέρα στο θέατρο.

Φέτος το θέατρο προσπάθησε να κάνει την αυτοκάθαρσή του μέσα από τις καταγγελίες ηθοποιών νια κακοποιητικές συμπεριφορές που βίωσαν. Τα κατάφερε;

«Ο δρόμος είναι μακρύς, γιατί τέτοια καρκινώματα δεν αλλάζουν από τη μια - μέρα στην άλλη. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ ελπιδοφόρο το ότι ξεκίνησε όλο αυτό, γιατί είδαμε ξαφνικά ένα πρόβλημα που κάναμε πως δεν υπάρχει.

Από τη στιγμή που το κοιτάξαμε κατάματα, έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος της διαδρομής. Τα θύματα σταμάτησαν να φοβούνται, γιατί κατάλαβαν πως τώρα είναι η εποχή να βγουν και να μιλήσουν και να τους ακούσει κάποιος. Όχι να θαφτεί αυτό που συνέβη, επειδή κάποιος έχει εξουσία για να το καλύψει.

Κατάλαβαν ότι με το να μιλήσουν άρχισαν να νιώθουν καλύτερα, βγήκε ένα πρώτο σακίδιο βάρους από πάνω τους. Αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να το στηρίζουμε, να είμαστε alert, είτε είμαστε αυτοί που έχουμε υποστεί τη βία είτε είμαστε οι γύρω τους. Να μιλάμε όταν είμαστε δίπλα σε κάτι που γίνεται, να αντιδρούμε. Θέλει μια συνέπεια όλο αυτό, ώστε να σταματήσει να υπάρχει οριστικά».

Έχεις βιώσει κάποια δυσάρεστη κατάσταση;

«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που δεν μου συνέβη. Μου έχει τύχει να υπάρχει ένταση στη δουλειά, αυτό έχει συμβεί σε όλους, αλλά εκείνος που το προκάλεσε ζήτησε συγγνώμη και αυτό έγινε κατανοητό από τους υπόλοιπους.

Σε άλλη περίπτωση, είχα ζοριστεί από παθητικοεπιθετική συμπεριφορά ανθρώπου, αλλά πήγα, τον έπιασα, μιλήσαμε και τελείωσε εκεί το θέμα. Δεν μιλάμε από φόβο, είτε μη δημιουργήσουμε θέμα είτε μη μείνουμε χωρίς δουλειά. Ο φόβος είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα και δυστυχώς μας φοριέται πολύ στη ζωή μας».

Πώς κρίνεις τους συναδέλφους σου που βγήκαν και στήριξαν άτομα που φέρονται ως δράστες τέτοιων κακοποιητικών συμπεριφορών;

«Είναι πάρα πολύ εύκολο να ειπωθεί κάτι και να το παρεξηγήσει κάποιος. Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει απαραίτητα με όλους αυτούς που βγαίνουν και στηρίζουν αυτά τα άτομα, αλλά νιώθω ότι οι γραμμές είναι τόσο λεπτές, που εμένα με πιέζει πολύ.

Έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα, που λέω «κάτσε να σκεφτώ πώς να συντάξω μια πρόταση, μη θεωρηθεί ότι στηρίζω κάποιον». Θα ήθελα να σκέφτομαι 32 ώρες την κάθε λέξη που θα χρησιμοποιήσω. Επειδή γνωρίζω κάποιους ανθρώπους, πιστεύω πως κάπως αλλιώς ήθελαν να τοποθετηθούν, το πήγαν πολύ λάθος, δεν ξέρω τι συνέβη, αλλά μπήκαν σε μια μαύρη τρύπα και κάπως μόνοι τους έβγαλαν τα μάτια τους.

Ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει όποια άποψη θέλει και κρίνεται γι’ αυτά που κάνει και λέει και στο τέλος αυτό θα μείνει. Προσπαθώ να πάρω μια απόσταση από τα πράγματα, δεν μπορώ όμως να έχω την ίδια ψυχραιμία με τους ανθρώπους που έχουν κάνει αυτά τα πράγματα. Πρέπει να τιμωρηθούν, να μπουν στη φυλακή.

Από κει και πέρα, όμως, να μην αναλωθούμε στο πώς να τους βάλουμε στο χώμα ή να τους πετάξουμε κι άλλες πέτρες. Ας βοηθήσουμε όπως μπορούμε τα θύματα», εξήγησε η αγαπημένη ηθοποιός.