Τσαμπουράκης: Με πέρασαν για τρελή που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης
«Είπα στη νοσοκόμα “φύγε, παιδάκι μου, είμαι από παράσταση”», πρόσθεσε ο ηθοποιός
Ο Γιωργής Τσαμπουράκης παραχώρησε μία συνέντευξη και μίλησε για τα χρόνια που έζησε στην Κρήτη, τους ψυχαναγκασμούς που έχει, αλλά και τη στιγμή που βρέθηκε ύστερα από παράσταση στο νοσοκομείο με κομμένη φλέβα.
Ο ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν» και αρχικά είπε: «Βρέθηκα στα έξι μου σε ένα χωριό της Κρήτης. Ξαφνικά από μια μεγαλούπολη βρέθηκα σε ένα χωριό που τα παιδιά είναι λίγο πιο έντονα. Ήταν περίεργο για εμένα να βρεθώ σε ένα περιβάλλον με κατσικούλες και τα λοιπά. Μετανάστευση ήταν η κατάσταση! Οι γονείς μου με έφεραν έναν χρόνο νωρίτερα για να ξεκινήσω το σχολείο. Αλλά έτσι ξέχασα και τα γερμανικά. Με έλεγαν “Γερμαναρά, Χιτλαρά”. Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά και λένε τα πράγματα με το όνομά τους».
«Έχω ψυχαναγκασμούς. Έχω ένα μικρό φετίχ με τον καφέ. Στον ελληνικό βάζω μέλι και του πάει εξαιρετικά! Πρέπει το μέλι να μην έχει οξύτητα. Μου αρέσει να διαβάζω πολύ το πρωί, κυρίως της δουλειάς μου», ανέφερε στην πορεία της συνέντευξης.
Τέλος, για το ατύχημα που είχε επί σκηνής, είπε: «Κόπηκε η φλέβα μου. Έκανα μια κίνηση, πήρα ένα πλακάκι που ήταν σπασμένο και δεν το είχα δει. Το σκηνικό ήταν σαν αποδυτήριο και ήμασταν με μπουρνούζια και μαγιό. Στην τελευταία παράσταση έγινε αυτό το πράγμα. Έτρεχε το αίμα, αλλά φορούσα ένα μεγάλο μπουρνούζι που μάζευε όλο το αίμα. Ήταν ένας στενόμακρος διάδρομος και πήγαινα στον τελευταίο αυτοκτονικό μονόλογο του Καλιγούλα. Το κοινό νόμιζε ότι ήταν ο ρόλος. Υπάρχει ένα μεταφυσικό πράγμα με εμάς. Υπήρχε μια βαθιά συγκίνηση και κάπως ήθελα μέσα στην τρέλα μου να ολοκληρώσω την παράσταση που τελείωνε σε πέντε λεπτά. Είχαν καλέσει ασθενοφόρο και έκατσα και έκανα την υπόκλιση. Το κοινό έφευγε από τη σκηνή και μια κυρία έπαθε υστερία και φώναζε “αίματα, αίματα”. Έτρεξε και γλίστρησε. Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια τρελή! Νόμιζαν ότι έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης και λέω στη νοσοκόμα “φύγε, παιδάκι μου, είμαι από παράσταση”».
Ο ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν» και αρχικά είπε: «Βρέθηκα στα έξι μου σε ένα χωριό της Κρήτης. Ξαφνικά από μια μεγαλούπολη βρέθηκα σε ένα χωριό που τα παιδιά είναι λίγο πιο έντονα. Ήταν περίεργο για εμένα να βρεθώ σε ένα περιβάλλον με κατσικούλες και τα λοιπά. Μετανάστευση ήταν η κατάσταση! Οι γονείς μου με έφεραν έναν χρόνο νωρίτερα για να ξεκινήσω το σχολείο. Αλλά έτσι ξέχασα και τα γερμανικά. Με έλεγαν “Γερμαναρά, Χιτλαρά”. Τα παιδιά είναι πολύ σκληρά και λένε τα πράγματα με το όνομά τους».
«Έχω ψυχαναγκασμούς. Έχω ένα μικρό φετίχ με τον καφέ. Στον ελληνικό βάζω μέλι και του πάει εξαιρετικά! Πρέπει το μέλι να μην έχει οξύτητα. Μου αρέσει να διαβάζω πολύ το πρωί, κυρίως της δουλειάς μου», ανέφερε στην πορεία της συνέντευξης.
Τέλος, για το ατύχημα που είχε επί σκηνής, είπε: «Κόπηκε η φλέβα μου. Έκανα μια κίνηση, πήρα ένα πλακάκι που ήταν σπασμένο και δεν το είχα δει. Το σκηνικό ήταν σαν αποδυτήριο και ήμασταν με μπουρνούζια και μαγιό. Στην τελευταία παράσταση έγινε αυτό το πράγμα. Έτρεχε το αίμα, αλλά φορούσα ένα μεγάλο μπουρνούζι που μάζευε όλο το αίμα. Ήταν ένας στενόμακρος διάδρομος και πήγαινα στον τελευταίο αυτοκτονικό μονόλογο του Καλιγούλα. Το κοινό νόμιζε ότι ήταν ο ρόλος. Υπάρχει ένα μεταφυσικό πράγμα με εμάς. Υπήρχε μια βαθιά συγκίνηση και κάπως ήθελα μέσα στην τρέλα μου να ολοκληρώσω την παράσταση που τελείωνε σε πέντε λεπτά. Είχαν καλέσει ασθενοφόρο και έκατσα και έκανα την υπόκλιση. Το κοινό έφευγε από τη σκηνή και μια κυρία έπαθε υστερία και φώναζε “αίματα, αίματα”. Έτρεξε και γλίστρησε. Στο νοσοκομείο νόμιζαν ότι είμαι μια τρελή! Νόμιζαν ότι έκανα απόπειρα αυτοκτονίας λόγω ερωτικής απογοήτευσης και λέω στη νοσοκόμα “φύγε, παιδάκι μου, είμαι από παράσταση”».