Ογκόλιθος της Αριστεράς στη µεταπολιτευτική εποχή και ιδρυτικό στέλεχος του Συνασπισµού, ο Αλέκος Αλαβάνος σφράγισε µια ολόκληρη εποχή. Σήµερα µιλάει στο «Secret» για την ποίηση, τον αγαπηµένο του προορισµό, την Τήνο, και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πολιτικός, ανήσυχη φύση... Τώρα και ποιητής. Πώς προέκυψε;
∆εν είµαι ποιητής, νοµίζω. Απλώς έγραψα αρκετές σελίδες που σε µεγάλο βαθµό είχαν πολλές αναφορές σε ποιητές της αρχαίας Ελλάδας, του Βυζαντίου, σχετικά σύγχρονους της χώρας µας ή άλλων τόπων. Με γοητεύουν. Εξάλλου, θα ήταν λάθος µια πολιτική επηρεασµένη µόνο από οικονοµικά ή Χηµεία ή Φυσική. Οι αξίες που είναι εξαιρετικά σηµαντικές συνδέονται σε µεγάλο βαθµό µε την ποίηση και την Τέχνη.
«Πύλαι αρρήτων επών». Τι σηµαίνει; Από πού είναι ορµώµενος ο τίτλος της ποιητικής συλλογής;
«Πύλαι αρρήτων επών» είναι ένα απόσπασµα από το αρχαίο ποίηµα του Βακχυλίδη, που καταγόταν από την Κέα. Το ποίηµα συνολικά έχει χαθεί. Αυτές όµως οι τρεις λέξεις έχουν βαθιά σηµασία, γιατί έχουν πολλαπλές ερµηνείες και δεν γνωρίζουµε το πλαίσιο που υπήρχε γύρω τους. «Πύλες των λόγων που δεν έχουν ειπωθεί». Εχει κάτι µυστηριακό, µαγικό. Για µένα έχει το νόηµα ότι υπάρχουν λέξεις που δεν ξέρουµε αν υπάρχουν. Και αξίζει να προσπαθήσουµε να βρούµε και να πάρουµε τον δρόµο όπου µπορεί να συναντήσουµε κάτι άγνωστο και ανείπωτο. Εχει κάτι γοητευτικό, κάτι που συνδέεται µε τη γοητεία της θάλασσας.
Βρισκόµαστε στον πυρετό των ευρωεκλογών. Είστε ο µακροβιότερος ευρωβουλευτής, µε θητεία 23 ετών στο Ευρωκοινοβούλιο. Τους ζηλεύετε;
Προς Θεού. Είµαι 74 ετών και εννοείται ότι κάτι τέτοιο σε αυτή την ηλικία για µένα δεν έχει νόηµα κανένα. Υπάρχουν φρέσκες γενιές, που έρχεται πια η σειρά τους. Τις/τους εύχοµαι να είναι δηµιουργικοί, να αγωνισθούν υπέρ αυτών που εκπροσωπούν, να έχουν µια συσχέτιση µεταξύ τους, ειδικά για τα εθνικά θέµατα, να κινηθούν στο πλαίσιο των θετικών επιλογών και βέβαια να δώσουν σκληρή µάχη µε αντιδραστικές θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Καλλιτεχνική φύση. Πείτε µας, µε τι καταπιάνεστε αυτή την περίοδο; Τι άλλο να περιµένουµε;
∆εν νοµίζω ότι είµαι ιδιαίτερα καλλιτεχνική φύση. Περισσότερο µου αρέσει να µιλάω ή, καλύτερα, να ακούω ανθρώπους, γνωστούς και ιδιαίτερα αγνώστους, ανθρώπους άνετους και ιδιαίτερα λαϊκούς, νέους ανθρώπους, αλλά και πολύ πιο ηλικιωµένους από µένα. Flaneur στα γαλλικά ή αργός περιπατητής µέσα στις στοές της µεγαλούπολης της Αθήνας, να βλέπω βιτρίνες µαγαζιών, αλλά κυρίως βιβλιοπωλείων.
∆εν µπορώ να µη σας ρωτήσω αυτό που όλοι σκεφτόµαστε: Πώς βλέπετε τον ΣΥΡΙΖΑ σήµερα;
∆εν βλέπω τίποτε ενδιαφέρον. Ίσως να έχει µεγαλώσει η µυωπία µου µέσα σε θολό τοπίο.
Εκανα αρκετές λάθος επιλογές
Παραίτηση Αλέξη Τσίπρα… εποχή Στ. Κασσελάκη. Την ποιητική σας µατιά θέλουµε. Ποιο ποίηµα από τη συλλογή σας θα τους αφιερώνατε;
Είναι δικό σας θέµα. Αξίζει να ψάξετε στίχους του Σουρή ή του Λασκαράτου.
Εχετε σκεφτεί να γράψετε βιβλίο για την εποχή που πήρε το χρίσµα της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας;
Είναι σαν να µου λέτε ότι χρειάζοµαι ψυχιατρείο. Μην ανησυχείτε όµως, η σύζυγός µου, για πολλές δεκαετίες, είναι η ψυχίατρος µέσα στο σπίτι µας.
Τι σηµαίνει για σας ο ΣΥΝ, µετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ;
Καλύτερα να ρωτήσετε τους ίδιους, κάτι λίγο θα ξέρουν…
Κατάγεστε από πολιτική οικογένεια. Πώς και οι κόρες σας δεν ασχολήθηκαν µε την πολιτική;
Εχουν πολιτικές απόψεις, αλλά δεν είναι το κύριο ενδιαφέρον τους, που είναι η Τέχνη και η γραφή. Είναι πιο έξυπνες από µένα. Να ’ναι καλά…
Κοιτώντας προς τα πίσω, υπάρχει κάτι για το οποίο µετανιώνετε;
Αρκετά, όπως είναι φυσικό. Τα λάθη είναι στο βιογραφικό ακόµα κι ενός καλού πολιτικού. Προσπάθησα να φέρω στο προσκήνιο τη νέα γενιά αγωνιστών, έκανα όµως αρκετές λάθος επιλογές.
Από το «Πύλαι αρρήτων επών» ποιο ποίηµα ταιριάζει στη σηµερινή πολιτική σκηνή; Και γιατί;
«Αχ κι εσύ, Αχιλλέα, εκείνη την αλλόκοτη στιγµή µου έλεγες “καρτερία!”, “δείξε καρτερία”, και έδειξα κι όταν την άνοιξη µετά αµέριµνα έβγαινα µια βόλτα στα λιβάδια, εκεί άνθιζε το κώνειο, ο µανδραγόρας, ο ίταµος, η ρίκινα, ο αγριοκαπνός, η µοχθηρία, η απάτη, η υποκρισία, το ψέµα, που είχαν µαζί στήσει σ’ όποιον περνούσε καρτέρι».
