Απασφάλισε ο Σταύρος Ζαλμάς: "Έγραψαν ότι έχω AIDS, ήταν κτηνωδία των δημοσιογράφων, έπρεπε να κάνω μηνυσάρα" (Βίντεο)
Η προσωπική ζωή και η
Με ειλικρίνεια και δύναμη, ο Σταύρος Ζαλμάς αποκαλύπτει πώς μια ανυπόστατη φήμη άλλαξε τη ζωή και την καριέρα του - «Ήταν κτηνωδία των δημοσιογράφων και του συγκεκριμένου εκδότη που είχε το MAX και το ΚΛΙΚ»
Διαβάστε: Σταύρος Ζαλμάς: "Δεν υπάρχει εμφανίσιμος ηθοποιός που δεν τον έχουν παρενοχλήσει, είναι σοκ όταν κάποιος απλώνει χέρι πάνω σου"
Σταύρος Ζαλμάς: Είμαι σε συντροφική σχέση εδώ και 16 χρόνια»
Αρχικά, ο Σταύρος Ζαλμάς αναφέρθηκε στην προσωπική του ζωή, αποκαλύπτοντας πως εδώ και πολλά χρόνια έχει βρει τη σταθερότητα και την ηρεμία που αναζητούσε.«Είμαι σε συντροφική σχέση εδώ και 16 χρόνια. Στις σχέσεις μου δεν υπάρχουν θέματα ζήλιας, γιατί δεν δίνω ποτέ αφορμή σε σύντροφό μου να ζηλέψει. Αν με κάνουν να ζηλέψω, έχω φύγει την άλλη μέρα το πρωί. Είναι μια σχέση βασισμένη στην εμπιστοσύνη και είναι μια σχέση που λέγονται τα πάντα», δήλωσε χαρακτηριστικά.Η τοποθέτησή του αυτή φανερώνει έναν άνθρωπο που έχει μάθει να πορεύεται με ειλικρίνεια και αυτογνωσία, χωρίς εξαρτήσεις και ανασφάλειες. Ο ηθοποιός δεν έκρυψε πως για εκείνον, η αμοιβαία εμπιστοσύνη αποτελεί θεμέλιο κάθε ουσιαστικής σχέσης, κάτι που –όπως φαίνεται– έχει καταφέρει να κρατήσει ζωντανό στη δική του ζωή.
Έγραψαν ότι έχω AIDS – Για χρόνια δεν με πλησίαζε άνθρωπος»
Στη συνέχεια, ο Σταύρος Ζαλμάς δεν δίστασε να μιλήσει για την πιο σκοτεινή και οδυνηρή περίοδο της ζωής του, όταν ανυπόστατες φήμες των μέσων ενημέρωσης τον στοχοποίησαν άδικα, προκαλώντας του βαθύ πόνο και απομόνωση. «Τα μυαλά μου ήταν πάνω από το κεφάλι τότε μέσα μου είχα ατροφική την αίσθηση του σκανδλου και είπα μέσα μου ας τους να πάνε στο διάολο, που δε θα έπρεπε να το πω αυτό. Έπρεπε να κάνω μία μηνυσάρα και να πάρω και πολλά λεφτά, αλλά το πλήρωσα πολύ βαριά σε προσωπική, αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Γιατί ήταν η εποχή που δεν ήξερε ο κόσμος τι σημαίνει AIDS. Ήταν κτηνωδία των δημοσιογράφων και του συγκεκριμένου εκδότη που είχε το MAX και το ΚΛΙΚ. Ήμουν χαζός τότε, που να φανταστώ τότε τις επιπτώσεις που θα είχε. Δεν ήρθαν ποτέ οι άνθρωποι, τι να φύγουν; Δε με πλησίαζε άνθρωπος για πολλά χρόνια. Κυρίως σε προσωπικό επίπεδο.
Γιατί εκείνη την εποχή η λέξη AIDS ήτανε χειρότερο από την πανούκλα. Δεν υπήρχαν τα φάρμακα που υπάρχουν σήμερα. Οι άνθρωποι πεθαίνανε και με φρικτό τρόπο. Η ατυχία ήταν ότι το AIDS ήταν συνδεδεμένο με την ερωτική ζωή. Γιατί και παλαιότερα ακούγανε καρκίνο, αλλά δεν στιγματιζόσουν κοινωνικά, ενώ στη δεκαετία του ’90, αν έλεγες ότι έχεις AIDS ήσουν δαχτυλοδεικτούμενος, γιατί ήταν συνδεδεμένο με την ερωτική ζωή.
Οι ομοφυλόφιλοι το πληρώσανε άρχισαν να προσέχουν, ενώ οι ετεροφυλόφιλοι ακόμα δεν προσέχουν. Στην Ελλάδα ήταν πολύ εξευτελιστικό να βγεις και να πεις ότι δεν έχω και η υπερηφάνεια μου δεν μου επέτρεπε να το κάνω. Πέραν τούτου, αισθανόμουν ότι προβάλλω την ίδια μου την αξιοπρέπεια ότι πρέπει να δώσω εγώ αναφορά. Όταν σταμάτησε να χτυπάει το τηλέφωνο μου για επαγγελματικούς λόγους και όταν έφτασε στα αυτιά μου ότι σε μία, δύο ή τρεις δουλειές δεν με πήραν επειδή κυκλοφορούσε αυτή η φήμη, αναγκάστηκα και πήγα σε δημόσιο νοσοκομείο, έκανα εξετάσεις, τις πήρα και τις πήγα στον διευθυντή του MEGA, και λέω την επόμενη φορά που θα σου πουν αυτό το πράγμα, βγάλ’ το από το συρτάρι σου και δειξ’ το. Ήταν ο Τζωνη Καλημέρης τότε».
En