Το Σάββατο 29.10 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τα Παραπολιτικά επιλέξτε ένα από τα δύο παγκόσμια best seller, του κορυφαίου ιστορικού ερευνητή Arrigo Petacco, «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ - Όταν η Χριστιανοσύνη απώθησε το Ισλάμ», για την ναυμαχία της Ναυπάκτου και το «Η Τελευταία Σταυροφορία - Όταν οι Οθωμανοί έφτασαν στην καρδιά της Ευρώπης», που καταρρίπτει τον μύθο της «Ευρωπαϊκής Τουρκίας»:

-Arrigo Petacco, «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ - Όταν η Χριστιανοσύνη απώθησε το Ισλάμ», για τη ναυμαχία της Ναυπάκτου

Μη χάσετε αυτό το Σάββατο το παγκόσμιο best seller από τον κορυφαίο ιστορικό ερευνητή, Arrigo Petacco, για την ναυμαχία της Ναυπάκτου που ουσιαστικά άλλαξε την τύχη της Ευρώπης. Ένα βιβλίο - ντοκουμέντο με συναρπαστικές λεπτομέρειες, που αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια για τη γνωστή - άγνωστη αυτή στιγμή της ιστορίας, αποκλειστικά με τα Παραπολιτικά.

Ένα χαρακτηριστικο απόσπασμα από το βιβλίο - ντοκουμέντο:

«Αν έβλεπε κανείς από ψηλά τον στόλο του Ιερού Συνασπισμού και τον ισλαμικό, θα παρατηρούσε πως είχαν αντίστοιχα το σχήμα ενός σταυρού και μιας ημισελήνου, των συμβόλων των θρησκειών τους. Ίσως όμως και να επρόκειτο για μια απλή σύμπτωση…».

Εκείνο, ωστόσο, που κανείς δεν μπορεί να αποδώσει σε σύμπτωση ήταν η σύγκρουση του Ιερού Συνασπισμού με την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα θαλάσσια ύδατα της Ναυπάκτου, στις 7 Οκτωβρίου του 1571. Τον αιώνα που προηγήθηκε, ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής είχε φτάσει ως τα τείχη της Βιέννης, ενώ οι μουεζίνηδες από τους μιναρέδες της αχανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κήρυσσαν την τζιχάντ, τον ιερό πόλεμο. Την ίδια εποχή η Ευρώπη σπαρασσόταν από τους θρησκευτικούς πολέμους. Η ναυμαχία της Ναυπάκτου κατάφερε να ενώσει τα ευρωπαϊκά έθνη για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού και να ανακόψει την πορεία των Οθωμανών. Ακόμη κι αν δεν χαράχτηκαν εκεί τα σύνορα της σημερινής Ευρώπης, σχηματίστηκε το πρόπλασμα της κοινής συνείδησης των εθνών που έγραψαν την ιστορία της. Ο Arrigo Petacco περιγράφει με συναρπαστικές λεπτομέρειες τη γνωστή - άγνωστη αυτή καμπή της ιστορίας.

ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ:

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

ΟΙ ΚΟΥΡΣΑΡΟΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

ΣΚΛΑΒΟΙ, ΕΞΩΜΟΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΚΙΔΕΣ

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΛΤΑΣ

Η ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΙΣ ΓΑΛΕΡΕΣ

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΜΟΡΙΣΚΟΣ

ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΠΑΠΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ «ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ»

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΟΙ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

-Arrigo Petacco, «Η Τελευταία Σταυροφορία - Όταν οι Οθωμανοί έφτασαν στην καρδιά της Ευρώπης», που καταρρίπτει τον μύθο της «Ευρωπαϊκής Τουρκίας»

Μη χάσετε αυτό το Σάββατο το παγκόσμιο best seller από τον κορυφαίο ιστορικό ερευνητή, Arrigo Petacco, «Η Τελευταία Σταυροφορία - Όταν οι Οθωμανοί έφτασαν στην καρδιά της Ευρώπης».  Ένα βιβλίο - ντοκουμέντο που καταρρίπτει τον μύθο της «Ευρωπαïκής Τουρκίας», αποκλειστικά με τα Παραπολιτικά.

«Δείξε μου λοιπόν τι νέο έφερε ο Μωάμεθ. Θα βρεις μόνο κακά και απάνθρωπα πράγματα, όπως η οδηγία του να υπερασπίζει με το ξίφος την πίστη που κήρυττε».

(Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1350-1425) σε μουσουλμάνο διανοούμενο. Αναφέρθηκε από τον Βενέδικτο ΙΣΤ΄ στην ομιλία του στο Ρέγκενσμπουργκ στις 12 Σεπτεμβρίου 2006)

Μετά Τον Σταυρό και την Ημισέληνο ο Αρίγκο Πετάγκο επιστρέφει και καταπιάνεται με τη συνέχεια της σύγκρουσης του Ισλάμ με τη Δύση, αρχίζοντας από το έτος 1522, όταν οι Οθωμανοί με ισχυρές δυνάμεις, με επικεφαλής τους τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, έφτασαν έξω από τα τείχη της Βιέννης. Η έλευση του χειμώνα σήμανε την αποχώρηση των Οθωμανών και την άρση της πολιορκίας της Βιέννης, αλλά η πρωτεύουσα των Αψβούργων θα παρέμενε διαρκώς σε κίνδυνο τους επόμενους δύο αιώνες. Όταν οι Γενίτσαροι βρέθηκαν ξανά κάτω από τα τείχη της Βιέννης το 1683, την ίδια στιγμή στο Ρέγκενσμπουργκ η αυτοκρατορική Δίαιτα κήρυξε την τελευταία σταυροφορία: με τη νίκη του Ευγένιου της Σαβοΐας, στρατηγού των Αψβούργων, έναντι των οθωμανικών στρατευμάτων στη Ζέντα των Βαλκανίων μπήκε οριστικά τέλος στην ισλαμική απειλή.

Σύμφωνα λοιπόν με τον συγγραφέα, η συζήτηση που άνοιξε με τον λόγο του Βενέδικτου ΙΣΤ΄ στο Ρέγκενσμπουργκ τον Σεπτέμβριο του 2006, προσδίδει νέα σημασία σε εκείνη τη σταυροφορία, την Τελευταία σταυροφορία, καθώς στάθηκε η τελευταία μεγάλη επιχείρηση του ενωμένου χριστιανισμού που πέτυχε τότε να απελευθερώσει την Ευρώπη από την απειλή μιας μουσουλμανικής εισβολής.

ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ:

Ι. ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΙΙ. ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ, ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΘΙΜΑ

ΙΙΙ. ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ

  1. ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
  2. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

VΙ. Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟ

VΙΙ. Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

VΙΙΙ. Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ

ΙΧ. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

«Ραντεβού στο Ρέγκενσμπουργκ

Το Ρέγκενσμπουργκ της Βαυαρίας αποτελεί ένα ακριβές σημείο αναφοράς για όσους επιθυμούν να ξαναγράψουν την ιστορία του αιώνιου αγώνα του Ισλάμ ενάντια στον χριστιανισμό. Στο Ρέγκενσμπουργκ, το 1529, το ισλαμικό κύμα που επρόκειτο να πλήξει ολόκληρη την Ευρώπη ανεστάλη. Στο Ρέγκενσμπουργκ, το 1545, γεννήθηκε ο δον Χουάν της Αυστρίας, ο νικητής της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου. Στο Ρέγκενσμπουργκ, το 1684, η Αυτοκρατορική Δίαιτα κήρυξε την τελευταία σταυροφορία που έθεσε τέλος στην ισλαμική απειλή και, πάλι στο Ρέγκενσμπουργκ, τρεις αιώνες αργότερα, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄, ο οποίος επέστρεψε με την παπική ιδιότητα στην παλιά του έδρα θεολογίας, εκφώνησε τον ιστορικό λόγο με τίτλο Lectio magistralis του οποίου, ίσως από δειλία, καθυστέρησαν να καταλάβουν τα πολιτικά σήματα και τις προφητικές προειδοποιήσεις. Ας επιστρέψουμε όμως στο Ρέγκενσμπουργκ. Στα τέλη του 1529, ο Σουλεϊμάν Α΄, γνωστός ως «Νομοθέτης» και επίσης ως «ο Μεγαλοπρεπής», έπειτα από μια νικηφόρα πορεία στα Βαλκάνια, είχε φτάσει στις πύλες της Βιέννης και την είχε πολιορκήσει, ενώ η έφιππη εμπροσθοφυλακή του είχε προωθηθεί βορειότερα κατά μήκος του Δούναβη στο Ρέγκενσμπουργκ, το οποίο θα σηματοδοτούσε το πλέον ακραίο όριο του ισλαμικού επεκτατισμού στη γηραιά ήπειρο. Ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος κινδύνευε. Στη Δύση, όλες οι κυβερνήσεις ήταν καλά ενημερωμένες για τον νεαρό σουλτάνο που απειλούσε την Ευρώπη. Ήξεραν ότι ήταν σχεδόν 35 ετών και ότι επρόκειτο για έναν κλειστό, σιωπηλό και μοναχικό άνθρωπο στην κορυφή της εξουσίας, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να πραγματοποιήσει τα φιλόδοξα σχέδια των προκατόχων του: την κατάκτηση της Βιέννης. Αυτή η πόλη, κατά το ισλαμικό φαντασιακό, ονομαζόταν «χρυσό μήλο», ενώ η Ρώμη «κόκκινο μήλο», δύο πολυπόθητα φρούτα που, σύμφωνα με τις αρχαίες προφητείες, ο σουλτάνος έπρεπε να είχε δρέψει.

Παρά την επικείμενη απειλή, ο πάπας Κλήμης Ζ΄, ενώ έκρινε τις αναφορές που του έρχονταν από τις ανατολικές παραμεθόριες περιοχές «θλιβερές και ενοχλητικές», ταλανιζόταν από άλλα προβλήματα. Γι’ αυτόν, ο αντίχριστος, ο εχθρός της πίστης, δεν βάδισε στις όχθες του Δούναβη, αλλά ρίζωσε μέσα στον ίδιο τον χριστιανισμό, στο γερμανικό έδαφος, όπου ο αυγουστίνος μοναχός Μαρτίνος Λούθηρος διέδωσε την αίρεσή του χωρίς να τον εμποδίσει κανείς. Ενωμένη η χριστιανοσύνη, υποστήριξε ο ποντίφικας, έπρεπε να αντιταχθεί με κάθε τρόπο στο δόγμα του επαναστάτη μοναχού, όπως έπρεπε να αντιταχθεί και στον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄, που αρνήθηκε υπεροπτικά την υπακοή στην Αγία Έδρα. Με επιδέξια διπλωματικά παιχνίδια, ο Κλήμης Ζ΄ είχε καταφέρει επίσης να δημιουργήσει έναν Ιερό Συνασπισμό, ο οποίος όμως δεν στράφηκε εναντίον του σουλτάνου σε πολεμική βάση, αλλά εναντίον εκείνου τουκαθολικού αυτοκράτορα που είχε νικήσει τον Φραγκίσκο Α΄ στην Παβία, τον βαθιά χριστιανό βασιλιά της Γαλλίας. Κατά συνέπεια, οι ανήσυχοι Αυστριακοί και οι Ούγγροι απεσταλμένοι που ήρθαν στη Ρώμη για να ζητήσουν τη βοήθειά του κατά των εισβολέων Τούρκων άκουσαν τον ιερό λόγο του και πήραν την ιερή ευλογία του, αλλά έφυγαν με άδεια χέρια. Από την πλευρά του, ούτε ο Λούθηρος υποστήριξε τον χριστιανικό σκοπό: «Η μάχη εναντίον των Τούρκων», προειδοποίησε μοιραία ο αιρετικός ρεφορμιστής, «θα σήμαινε ότι στρεφόμαστε ενάντια στον Κύριο, που με αυτή τη μάστιγα σκοπεύει να μας τιμωρήσει για τις αμαρτίες μας». Ο Σουλεϊμάν γνώριζε τις εχθροπραξίες που δίχαζαν τον χριστιανικό κόσμο όταν ξεκίνησε την πρώτη του εκστρατεία εναντίον της Δύσης. Είχε μια εξαιρετική υπηρεσία κατασκοπείας και επίσης έναν εξαιρετικό σύμβουλο στο πρόσωπο του μεγάλου βεζίρη Ιμπραήμ πασά, ενός αποστάτη Έλληνα σκλάβου που διάβαζε τον Δάντη στα ιταλικά και ποίηση στα λατινικά. Ήταν σε επαφή με τον βασιλιά της Γαλλίας, με τον οποίο αργότερα θα σύναπτε τη λεγόμενη «ανίερη συμμαχία», καθώς και με τους λουθηρανούς προτεστάντες, οι οποίοι, εξαιτίας του ότι απέρριψαν τους αγίους και τις ιερές εικόνες, θεωρήθηκαν από τον Ιμπραήμ πιθανοί σύμμαχοι κατά της Εκκλησίας της Ρώμης».

*Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Αρίγκο Πετάκο (1929-2018) γεννήθηκε στο Καστελνουόβο Μάγκρα στην επαρχία της Λα Σπέτσια στην Ιταλία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ειδικός ανταποκριτής, υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας La Nazione και του περιοδικού Storia illustrata. Στο έργο του ως δημοσιογράφος, για το οποίο κέρδισε το βραβείο Saint Vincent το 1983, είχε την ευκαιρία να πάρει συνεντεύξεις από ορισμένους από τους πρωταγωνιστές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εξαιρετικά παραγωγικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος, μετέφερε αρκετά βιβλία στη μεγάλη οθόνη και γύρισε πολλές επιτυχημένες τηλεοπτικές εκπομπές με ιστορικά θέματα στην ιταλική τηλεόραση. Στα βιβλία του καταπιανόταν με τα μεγάλα ερωτηματικά της ιστορίας, ανατρέποντας συχνά ορισμένες εκδοχές που θεωρούνται αναμφισβήτητες αλήθειες.