Το στοίχημα της ενεργειακής μετάβασης στην Ευρώπη - Ποιοι τομείς προκρίνονται για την επίτευξη των στόχων
Αλλαγή σχεδίων και στροφή σε νέες τεχνολογίες από τη «γηραιά ήπειρο»
Το στοίχημα της ενεργειακής μετάβασης έχει ταρακουνήσει την Ευρώπη, η οποία επανασχεδιάζει την ενεργειακή της πολιτική. Κάθε κράτος-μέλος διεκδικεί το «μείζον» και προσπαθεί να λάβει τη μερίδα του λέοντος από την ενεργειακή πίτα.
Οι αναλυτές της Wood Mackenzie μέσα σε αυτό το πλαίσιο μιλούν για τις τεχνολογίες που πρέπει να υιοθετήσει η «γηραιά ήπειρος». Πρόκειται για 230 διαφορετικές τεχνολογίες, η καθεμία σε διάφορα στάδια ανάπτυξης. Οι ώριμες για αγορά τεχνολογίες που ήδη προσελκύουν επενδύσεις βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης, μεταξύ των οποίων είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τα ηλεκτρικά οχήματα και άλλες τεχνολογίες που στηρίζουν την ηλεκτροδότηση των μεταφορών.
Οι πέντε τεχνολογίες που ξεχωρίζουν για την επίτευξη των στόχων της ενεργειακής μετάβασης είναι οι ακόλουθες:
Μέχρι στιγμής, λίγοι έχουν καταλήξει σε τελική επενδυτική απόφαση, αλλά η αποκρυστάλλωση της κρατικής στήριξης θα το αλλάξει αυτό. Ωστόσο, μεγαλύτερα έργα υδρογόνου θα χρειαστούν χρόνο για να εξασφαλίσουν επαρκή απορρόφηση και χρηματοδότηση ώστε να διεισδύσουν στο τρέχον ενεργειακό σύστημα. παρακολούθηση δικτύων Η αυξημένη διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και η ηλεκτροδότηση εντείνουν την ανάγκη για εκσυγχρονισμό των δικτύων. Η συζήτηση για τα δίκτυα, που θεωρούνται πλέον ένα από τα κυριότερα εμπόδια για την ανάπτυξη νέων μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), έχει φουντώσει σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Η συμφόρηση του δικτύου και η αδυναμία του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση επηρεάζουν ήδη όλες τις περιοχές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
. Η δυναμική βαθμολογία γραμμής (DLR) χρησιμοποιεί αισθητήρες για την αναγνώριση της τρέχουσας ικανότητας μεταφοράς ενός τμήματος δικτύου σε πραγματικό χρόνο, ενώ μπορεί να βελτιστοποιήσει τη χρήση των υπαρχόντων μεταβιβάσεων, χωρίς τον κίνδυνο πρόκλησης υπερφόρτωσης. Αναμένουμε ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να μειώσει σημαντικά τον περιορισμό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την αποστολή της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.
Πολλές εταιρείες στρέφονται προς την τεχνολογία δέσμευσης αέρα, μέσω της οποίας το διοξείδιο του άνθρακα αφαιρείται από την ατμόσφαιρα. Υπάρχουν δύο παραλλαγές: η απλή δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα στην πηγή, για παράδειγμα στις παραγωγικές μονάδες, η οποία χρησιμοποιείται ήδη επί δεκαετίες, αλλά και η τεχνολογία άμεσης δέσμευσης αέρα (DAC), με τη δυνατότητα αφαίρεσης του πλεονάζοντος διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, η οποία εφαρμόζεται σε περιορισμένο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Στις αδυναμίες των projects αποθήκευσης CO2 παραμένουν το μεγάλο κόστος της αρχικής επένδυσης, ο μεγάλος χρόνος περιβαλλοντικής αδειοδότησης και η ελλιπής πληροφόρηση του κοινού.
Δημοσιεύτηκε στο ΜοneyPro των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 19/8
Οι αναλυτές της Wood Mackenzie μέσα σε αυτό το πλαίσιο μιλούν για τις τεχνολογίες που πρέπει να υιοθετήσει η «γηραιά ήπειρος». Πρόκειται για 230 διαφορετικές τεχνολογίες, η καθεμία σε διάφορα στάδια ανάπτυξης. Οι ώριμες για αγορά τεχνολογίες που ήδη προσελκύουν επενδύσεις βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης, μεταξύ των οποίων είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τα ηλεκτρικά οχήματα και άλλες τεχνολογίες που στηρίζουν την ηλεκτροδότηση των μεταφορών.
Οι πέντε τεχνολογίες που ξεχωρίζουν για την επίτευξη των στόχων της ενεργειακής μετάβασης είναι οι ακόλουθες:
Υδρογόνο
Το πιο αναδυόμενο καύσιμο χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η δυνατότητα του υδρογόνου να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη μετάβαση έγκειται στο γεγονός πως είναι ικανό να επιτύχει 20% μείωση εκπομπών που απαιτούνται για το καθαρό μηδέν έως το 2050. Ωστόσο, χρειάζεται μία δεκαετία ώστε να αναπτυχθεί στην πλήρη έκφανσή της η τεχνολογία του. Η αρχική εστίαση του υδρογόνου στους τομείς των μεταφορών και του χάλυβα έχει διευρυνθεί σε έργα που αφορούν την αεροπορία, τη ναυτιλία και την αποθήκευση ενέργειας.Μέχρι στιγμής, λίγοι έχουν καταλήξει σε τελική επενδυτική απόφαση, αλλά η αποκρυστάλλωση της κρατικής στήριξης θα το αλλάξει αυτό. Ωστόσο, μεγαλύτερα έργα υδρογόνου θα χρειαστούν χρόνο για να εξασφαλίσουν επαρκή απορρόφηση και χρηματοδότηση ώστε να διεισδύσουν στο τρέχον ενεργειακό σύστημα. παρακολούθηση δικτύων Η αυξημένη διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και η ηλεκτροδότηση εντείνουν την ανάγκη για εκσυγχρονισμό των δικτύων. Η συζήτηση για τα δίκτυα, που θεωρούνται πλέον ένα από τα κυριότερα εμπόδια για την ανάπτυξη νέων μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), έχει φουντώσει σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Η συμφόρηση του δικτύου και η αδυναμία του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση επηρεάζουν ήδη όλες τις περιοχές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
. Η δυναμική βαθμολογία γραμμής (DLR) χρησιμοποιεί αισθητήρες για την αναγνώριση της τρέχουσας ικανότητας μεταφοράς ενός τμήματος δικτύου σε πραγματικό χρόνο, ενώ μπορεί να βελτιστοποιήσει τη χρήση των υπαρχόντων μεταβιβάσεων, χωρίς τον κίνδυνο πρόκλησης υπερφόρτωσης. Αναμένουμε ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να μειώσει σημαντικά τον περιορισμό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την αποστολή της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.
Αποθήκευση άνθρακα
Ρόλο-«κλειδί» αναμένεται ότι θα έχουν σε λίγα χρόνια οι αποθήκες δέσμευσης άνθρακα στην επίτευξη των κλιματικών στόχων. Μάλιστα, παρατηρείται τεράστια άνοδος στην αδειοδότηση έργων αποθήκευσης CO2 . Η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (γνωστή ως CCS - Carbon Capture and Storage) προωθείται ως καινοτομία για την ενεργειακή μετάβαση της βιομηχανίας, κυρίως για τις τσιμεντοβιομηχανίες και τις εταιρείες διύλισης και λιπασμάτων.Πολλές εταιρείες στρέφονται προς την τεχνολογία δέσμευσης αέρα, μέσω της οποίας το διοξείδιο του άνθρακα αφαιρείται από την ατμόσφαιρα. Υπάρχουν δύο παραλλαγές: η απλή δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα στην πηγή, για παράδειγμα στις παραγωγικές μονάδες, η οποία χρησιμοποιείται ήδη επί δεκαετίες, αλλά και η τεχνολογία άμεσης δέσμευσης αέρα (DAC), με τη δυνατότητα αφαίρεσης του πλεονάζοντος διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, η οποία εφαρμόζεται σε περιορισμένο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Στις αδυναμίες των projects αποθήκευσης CO2 παραμένουν το μεγάλο κόστος της αρχικής επένδυσης, ο μεγάλος χρόνος περιβαλλοντικής αδειοδότησης και η ελλιπής πληροφόρηση του κοινού.
Η νέα φάση της ηλιακής ενέργειας
Η κυριαρχία της ηλιακής ενέργειας στις ΑΠΕ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο χαμηλό κόστος των επίγειων πάνελ που χρησιμοποιούν Si-cells, που είναι ανταγωνιστικά με άλλες πηγές ενέργειας σε πολλές αγορές. Οι επεκτάσεις χωρητικότητας νέων μονάδων θα υιοθετήσουν πιο αποτελεσματικά κελιά (κελιά TOPCon τύπου ή με μεγαλύτερες μορφές πλακιδίων). Αλλά η επόμενη φάση ανάπτυξης της ηλιακής ενέργειας αφορά τη μεγιστοποίηση της χρήσης γης. Η πλωτή ηλιακή ενέργεια, τα αγροβολταϊκά και η επίγεια ηλιακή ενέργεια είναι μερικά εναλλακτικά μέσα για την εφαρμογή ηλιακής ενέργειας μεγάλης κλίμακας που στοχεύουν είτε στη μείωση της χρήσης γης είτε στην ηλιακή ενέργεια piggyback σε υπάρχουσες εφαρμογές στη γη ή στο νερό. Η αιολική ενέργεια κινείται προς την ίδια κατεύθυνση.Πυρηνική ενέργεια
Με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να πρωταγωνιστούν πλέον στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας, υπάρχει πιεστική ανάγκη για αξιόπιστη ισχύ βασικού φορτίου χαμηλών εκπομπών. Η επιστροφή της πυρηνικής βιομηχανίας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε μικρούς πυρηνικούς αντιδραστήρες (SMR, μέγιστης ισχύος 300 MW). Τα SMR έχουν μικρότερο γεωγραφικό αποτύπωμα, μπορούν να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των καταναλωτών και παρέχουν ευελιξία ευελιξίας. Οι υποστηρικτές της πιστεύουν ότι τα SMR θα αλλάξουν την κακή φήμη γύρω από την πυρηνική ενέργεια. Πολλαπλά σχέδια SMR ανταγωνίζονται, με αντιδραστήρες που ψύχονται αντίστοιχα με νερό, αέριο, λιωμένο μέταλλο ή λιωμένο αλάτι. Τέλος, η μεγάλης κλίμακας πυρηνική ενέργεια δεν είναι έξω από την εξίσωση.Δημοσιεύτηκε στο ΜοneyPro των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 19/8
