Κοινή συνισταμένη των απόψεων που ακούγονται τελευταία για τα δρώμενα στη Νέα Δημοκρατία, είτε μεγαλόφωνα είτε κατ ιδίαν , είναι ότι «το κόμμα είναι σε αδιέξοδο»…

Στην πραγματικότητα η έκφραση αυτή, περιγράφει και την ουσία του προβλήματος, χωρίς να γίνεται από πρώτη ανάγνωση κατανοητό.

Η Νέα Δημοκρατία, από ευρύχωρη παράταξη, μετατράπηκε σε ένα μικρό ,σε σχέση με την ιστορία του, κόμμα.

Το ερώτημα είναι : Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να ξαναγίνει παράταξη και να πρωταγωνιστήσει ξανά στη πολιτική ζωή της χώρας ;

Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις απέδειξαν ότι η παραδοσιακή σχέση του ψηφοφόρου με τα κόμματα, έχει διαρραγεί.

Κόμματα που ως πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν, δημιουργήθηκαν και άλλα που ήταν πανίσχυρα, έχουν συρρικνωθεί.

Η παραδοσιακές αναλύσεις με βάση τη θεωρία των «πολιτικών χώρων» και τις ιδεολογικές γραμμές, δεν είναι πια σε θέση να εξηγήσουν τις μετατοπίσεις του εκλογικού σώματος.

Το ιδεολογικό στίγμα των κομμάτων επίσης είναι ασαφές και προσδιορίζεται περισσότερο με όρους καθημερινότητας παρά με ευρύτερες προσεγγίσεις.

Η κρίση, όπως άλλωστε ήταν λογικό, έχει δημιουργήσει νέα πολιτικά δεδομένα .

Ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον , είναι εξ ορισμού , δύσκολο για τους παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς . Είναι όμως εξίσου δύσκολο και για τους νεότευκτους.

Με όση ευκολία επιλέγονται από τους πολίτες σε μια δεδομένη συγκυρία και για συγκεκριμένους λόγους, με την ίδια ευκολία μπορούν να καταρρεύσουν, αν οι λόγοι εξ αιτίας των οποίων επιλέχτηκαν εκλείψουν.

Μέσα σ αυτό ακριβώς το περιβάλλον, και με σωρεία κρίσιμων λαθών , η Νέα Δημοκρατία περιόρισε το εύρος της απήχησης της μεν, όμως απέδειξε, ότι ο σκληρός της πυρήνας –αν και μικρότερος, παραμένει ισχυρός. 

Στην πραγματικότητα, είναι το μόνο κόμμα του Ευρωπαϊκού τόξου που απέδειξε ότι μπορεί να αντέξει, ακόμα και κάτω από τις δυσκολότερες συνθήκες.

Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, μπορεί να ξαναγίνει από μικρό κόμμα, μεγάλη παράταξη. Μπορεί να λειτουργήσει ως ο κεντρικός φορέας μιας ευρύτερης, δημοκρατικής, ευρωπαϊκής ,προοδευτικής παράταξης. Μιας παράταξης που θα ενσωματώσει όλες ρεαλιστικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις του τόπου.

Για να συμβεί όμως αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να επαναπροσδιοριστεί και να επανακαθορίσει τη θέση της σε όλα τα επίπεδα.

Πρέπει να εκπέμψει ξανά ένα καθαρό και σαφές πολιτικό στίγμα.

Πρέπει να αποκαταστήσει τη σχέση της, αρχικά με το χώρο που κυρίως εκπροσωπεί και στη συνέχεια με το σύνολο του εκλογικού σώματος.

Πρέπει με λίγα λόγια να ξαναβρεί το φιλελεύθερο βηματισμό της που έχει χαθεί.

Στην προσπάθεια αυτή, τίποτα δεν πρέπει και δεν μπορεί να θεωρηθεί ταμπού. Και πρώτα απ όλα το θέμα της ηγεσίας.

Είναι απολύτως βέβαιο, ότι η παρούσα ηγεσία του κόμματος, έχει ολοκληρώσει το κύκλο της και η διατήρηση της αποτελεί βαρίδι στη μετεξέλιξη του.

Δίκαια η άδικα, καλώς η κακώς οι πολίτες έχουν τοποθετηθεί αρνητικά απέναντι της. Στην παρούσα φάση, δεν έχουν σημασία οι προσωπικές απόψεις κανενός. Η ιστορία θα κρίνει αν πολιτεύτηκε σωστά η λάθος . Το βέβαιο είναι αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε παρόντα χρόνο και κυρίως δεν μπορεί να συμπαρασύρει ολόκληρη την παράταξη στο τέλμα .

Η Νέα Δημοκρατία, αν θέλει να ξαναγίνει παράταξη, πρέπει να τα αλλάξει όλα τώρα και πρώτα απ όλα την ηγεσία της.