«Πειραγμένες» αντλίες, καυστήρες δήθεν για άλλη χρήση και νόθευση του καυσίμου είναι μόνον λίγοι από τους τρόπους που εφευρίσκουν οι βενζινοπώλες για να βγάζουν αφορολόγητο και... παράνομο κέρδος εις βάρος των καταναλωτών. Εν μέσω οικονομικής δυσπραγίας των νοικοκυριών η βενζίνη είναι πλέον για τους περισσότερους καταναλωτές... είδος πολυτελείας. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι οι ιδιοκτήτες πρατηρίων καυσίμων που συνεχίζουν να κερδοσκοπούν με τον «μαύρο χρυσό» και να κερδίζουν πάνω από 20.000 ευρώ κάθε μήνα παράνομα.  

Ο μοναδικός τρόπος για να είναι ο καταναλωτής σχεδόν σίγουρος ότι δεν τον κλέβουν στην βενζίνη είναι να «φουλάρει» το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του. Διότι μόνον σε αυτήν την περίπτωση οι πρατηριούχοι δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν τα παρακάτω τεχνάσματά τους.

Σε πρώτη φάση, οι «πειραγμένες» αντλίες είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο και κοινό μυστικό μεταξύ των πρατηριούχων για να βγάζουν συνολικό κέρδος (νόμιμο και παράνομο) από ένα γέμισμα των 20 ευρώ για παράδειγμα 17 λεπτά.

Οι επιτήδειοι βενζινοπώλες παρεμβαίνουν στη λειτουργία των αντλιών με ηλεκτρονικούς μηχανισμούς ή στο λογισμικό. Η ανίχνευση της ελλειμματικής παράδοσης είναι σχεδόν αδύνατη για τον καταναλωτή, ενώ εφαρμόζεται συχνά στους οδηγούς που δεν βάζουν μεγάλη ποσότητα λίτρων στο ρεζερβουάρ τους. Σύμφωνα με πληροφορίες του newpost.gr, πριν δύο χρόνια εισήχθησαν στην ελληνική αγορά ειδικοί μαγνήτες που τοποθετούνται στην αντλία και με χειριστήριο επιλέγεται το πότε θα επέμβει στην αντλία.

Όπως υποστηρίζουν στελέχη του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδας (ΣΕΕΠΕ), οι οδηγοί στα 50 λίτρα, με τιμή βενζίνης στο 1,77 ευρώ το λίτρο, χάνουν γύρω στα 6 ευρώ. Ο πρατηριούχος όμως πουλώντας 150.000 λίτρα το μήνα βάζει στην τσέπη του τουλάχιστον 20.000 ευρώ μηνιαίως. Οι έλεγχοι πάντως των αρμόδιων αρχών αδυνατούν να εντοπίσουν την εν λόγω παράβαση καθώς με το χειριστήριο οι ιδιοκτήτες απενεργοποιούν τον μηχανισμό όποτε το επιθυμούν.

Ένας άλλος τρόπος που χρησιμοποιούν οι πρατηριούχοι για να κλέβουν στην βενζίνη είναι η τοποθέτηση ενός καυστήρα στο πρατήριο δήθεν για θέρμανση του καταστήματος, ο οποίος μέσω ειδικών σωλήνων κάτω από τις δεξαμενές ανεβάζει την θερμοκρασία του υγρού από 15 βαθμούς Κελσίου σε 30. Έτσι, ο ογκομετρητής δείχνει «διογκωμένη» την ποσότητα του καυσίμου.

Σε ένα λίτρο λοιπόν η πραγματική ποσότητα καυσίμου είναι 0,82. Σε αυτή την περίπτωση, μετά το γέμισμα του ρεζερβουάρ ο δείκτης ανεβαίνει... απροσδόκητα πολύ σε σχέση με το ποσό που πλήρωσε για την βενζίνη. Ωστόσο, έπειτα από δέκα λεπτά το υγρό καύσιμο επιστρέφει στην κανονική του θερμοκρασία και ο δείκτης πέφτει κατά πολύ. Επομένως καλό θα ήταν οι οδηγοί να περιμένουν λίγο στο κατάστημα μετά το γέμισμα του ρεζερβουάρ τους ώστε να παρατηρήσουν τη.... διαδρομή του δείκτη της βενζίνης.

Και σε αυτήν την περίπτωση πάντως το κέρδος των βενζινοπώλων είναι τεράστιο και μάλιστα μεγαλύτερο από εκείνο που αποφέρει η... πειραγμένη αντλία. Απο΄τη μεριά τους βεβαία, οι βενζινοπώλες καταγγέλλουν ότι και οι εταιρίες καυσίμων μπορούν να κλέψουν στην βενζίνη τους πρατηριούχους. Ειδικότερα, παλιότερα τα βυτία με την βενζίνη που έφταναν στα πρατήρια ελέγχονταν από ένα άτομο. Ανέβαινε δηλαδή κάποιος στην κορυφή του βυτίου και με ένα ειδικό σίδερο έλεγχε την στάθμη της βενζίνης.

Τα τελευταία πέντε χρόνια η πολιτική των εταιριών άλλαξε και τα βυτία φτάνουν σφραγισμένα στα βενζινάδικα για λόγους ασφαλείας καθώς είχαν συμβεί ατυχήματα. Στο τιμολόγιο που δίνεται στον πρατηριούχο αναφέρεται η επιτρεπόμενη θερμοκρασία του υγρού, δηλαδή οι 15 βαθμοί Κελσίου και η θερμοκρασία στην οποία φόρτωσε το βυτίο εκείνη τη στιγμή. Οι βενζινοπώλες υποστηρίζουν ότι ενίοτε η θερμοκρασία του υγρού που δηλώνει η εταιρεία είναι λανθασμένη με αποτέλεσμα να παραδίδεται λιγότερη βενζίνη.

Την ίδια ώρα έξαρση παρουσιάζει και η νοθεία καυσίμων. Όπως καταγγέλλουν στελέχη του ΣΕΕΠΕ, το τελευταίο διάστημα υπάρχει αύξηση της λαθρεμπορίας στα πρατήρια υγρών καυσίμων με την προσθήκη στη βενζίνη και άλλων ουσιών. Τέτοιες είναι η μεθανόλη, η τολουόλη, οι διαλύτες και χρησιμοποιημένα ορυκτέλαια. Η μεθανόλη εισάγεται ατελώς και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία και στην παραγωγή βιοντίζελ και θεωρείται δύσκολο να εντοπιστεί από τα συνεργεία ελέγχου.

Κατά συνέπεια, το κουβάρι της αισχροκέρδειας μάλλον δεν έχει αρχή και τέλος, ωστόσο ο μοναδικός χαμένος της υπόθεσης είναι για μιά ακόμη φορά ο καταναλωτής, την περίοδο μάλιστα που η τιμή της βενζίνης εκτοξεύεται καθημερινά σε απαγορευτικές τιμές.