Του Νίκου Σίμου, εφημερίδα "Παραπολιτικά"

Σοβαρός κίνδυνος να μπει η Νέα Δημοκρατία, μετά τις ευρωεκλογές, σε εσωκομματικές περιπέτειες έχει προκύψει, με αφορμή τη διαφαινόμενη πρόθεση του Αντώνη Σαμαρά να δημιουργήσει έναν νέο κομματικό φορέα, με άλλο όνομα, έτσι ώστε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να περάσει στην Ιστορία! 

Συγκεκριμένα, έχει δημιουργηθεί ένας πυρήνας 17, αυτή τη στιγμή, βουλευτών, καραμανλικής,  βασικώς, πολιτικής προέλευσης, οι οποίοι, αφουγκραζόμενοι την αντίθεση του πρώην πρωθυπουργού και επί 12ετία αρχηγού του κόμματος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, εμφανίζονται αντίθετοι στην πρωτοβουλία αλλαγής του ονόματος της Ν.Δ. και αποσύνδεσής της από το παρελθόν της, θεωρώντας, κυριολεκτικώς, αιτία εσωκομματικού πολέμου μία τέτοια κίνηση. Γνωρίζουν ότι το σχετικό εγχείρημα το επεξεργάζεται, κατ’ εντολή του πρωθυπουργού, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης και σημειώνουν με σημασία ότι, ανεξαρτήτως του πόσοι τελικώς άλλοι νεοδημοκράτες βουλευτές θα προσχωρήσουν στην ομάδα που έχει ήδη συγκροτηθεί, o σημερινός αριθμός είναι αρκετός ώστε να προκαλέσει ρήγμα στην κυβερνητική πλειοψηφία και αλλαγή ακόμη και στην ηγεσία του κόμματος.  

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ

Η ομάδα αυτή συνέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και, μολονότι απαρτίζεται από ικανό αριθμό βουλευτών, τηρείται μεγάλη μυστικότητα ως προς τα πρόσωπα που συμμετέχουν στην εν δυνάμει εσωκομματική «ανταρσία», για δύο λόγους: 

Πρώτον, διότι είναι λογικό να περιμένουν να εκδηλωθούν οι πρώτες κινήσεις που θα μετουσιώνουν σε πράξη το εγχείρημα.

Δεύτερον, διότι η αποκάλυψη των ονομάτων είναι προφανές ότι θα προκαλούσε αντίρροπη αντίδραση από την πλευρά του Μαξίμου, είτε με διαγραφές είτε με αποκλεισμούς από τα ψηφοδέλτια στις προσεχείς εκλογές  -δεδομένου μάλιστα ότι αυτοί που συγκρότησαν την ομάδα φιλοδοξούν να εντάξουν σε αυτήν και βουλευτές μη αμιγώς καραμανλικής προέλευσης, αλλά που δείχνουν ευαισθησία στην ιστορικότητα του κόμματος.

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής μία τέτοια κίνηση τη θεωρεί «χτύπημα κάτω από τη μέση», έχοντας δικαιολογημένη ευαισθησία στο συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με τους συνομιλητές του, η ευαισθησία αυτή δεν προκύπτει μόνο από το γεγονός ότι η ίδια του η οικογένεια ίδρυσε το κόμμα αυτό, αλλά κυρίως από το ότι την ιστορική διάσταση της Νέας Δημοκρατίας την προσδιορίζουν: (α) οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ιδρύθηκε, (β) ο ρόλος που διαδραμάτισε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας και (γ), βεβαίως, τα χρόνια που επεβίωσε το κόμμα αυτό, έχοντας πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή του τόπου.

Εχοντας κατά νου τα δεδομένα αυτά, ο Κώστας Καραμανλής, μπορεί μεν να μην πρωτοστατεί στην κίνηση των 17 βουλευτών, όμως δεν την αποθαρρύνει. Αλλωστε, οι 17 βουλευτές αφήνουν να διαρρεύσει ότι ο φέρων το όνομα του ιδρυτή της Ν.Δ. είναι έξαλλος με την προσπάθεια αποκοπής του κόμματος από τις ρίζες του. 

Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη ομάδα δεν έχει, επί του παρόντος, επικεφαλής, αλλά τα μέλη της μοιράζονται τις ίδιες απόψεις για την πορεία του κόμματος. Από, δε,  διαρρέουσες ακριτομυθίες, εξ αιτίας του ότι επιχειρείται να προσελκυσθούν και άλλοι βουλευτές, θεωρούν βέβαιο ότι η πραγματοποίηση του εγχειρήματος θα δημιουργήσει τελικώς τέτοια ρωγμή στη Ν.Δ. ώστε περισσότερα θα είναι εκείνα τα στελέχη που θα ταχθούν με το μέρος του Κώστα Καραμανλή από εκείνα που θα προσχωρήσουν στον νέο φορέα. 

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Αυτή τους την πρόβλεψη την κάνουν βασιζόμενοι στα εξής δεδομένα:

Πρώτον, ότι, παρά το γεγονός ότι η Ν.Δ. αποτελεί σήμερα την πλέον συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα σε σχέση με τα άλλα κόμματα -εξαιρουμένου του ΚΚΕ-, εν τούτοις ο πυρήνας των απολύτως πιστών στον Αντώνη Σαμαρά είναι μικρότερος από αυτόν που πιστεύεται ότι είναι.

Δεύτερον, οι όποιοι «μητσοτακικοί» βουλευτές έχουν απομείνει στη Ν.Δ. εξακολουθούν να βλέπουν με επιφύλαξη τη σαμαρική ομάδα. Επισημαίνουν, δε, οι «καραμανλικοί» ότι η θητεία των «μητσοτακικών» στην περίοδο του Κώστα Καραμανλή συναισθηματικά τους κάνει να κλίνουν προς τον πρώην πρωθυπουργό μάλλον παρά προς τον νέο αρχηγό της Ν.Δ. Γι’ αυτό άλλωστε και μιλώντας ανοικτά πλέον -όσο τους το επιτρέπει η δυνατότητα να μη φτάσουν τα όσα λένε στα αυτιά του Σαμαρά- δίνουν δίκιο στην Ντόρα, η οποία, έστω και με δικαιολογημένη πικρία, είχε πει ότι ο «Αντώνης θα κάνει τη Ν.Δ. “ΠΟΛ.ΑΝ.”».

Τρίτον, είναι αρκετοί βουλευτές της Ν.Δ. -πέραν της συγκεκριμένης ομάδας- που στις κατά μόνας συνομιλίες τους, ακόμη και στο εντευκτήριο της Βουλής, εμφανίζονται ενοχλημένοι από την κλειστή ομάδα με την οποία, ουσιαστικώς, κυβερνά ο πρωθυπουργός.

Τέταρτον, το εγχείρημα της μετάλλαξης της Ν.Δ. σε έναν νέο κομματικό φορέα θα επιχειρηθεί να γίνει με μία διεύρυνση που καμία σχέση δεν έχει με την αντίστοιχη που είχε κάνει ο ιδρυτής του κόμματος, προσκαλώντας ιστορικά στελέχη της Ενώσεως Κέντρου. Αντιθέτως, τώρα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι, πέραν των όποιων προσώπων, ακόμη και εκτός πολιτικής κονίστρας, προσκληθούν να στελεχώσουν το νέο εγχείρημα, η βάση της διεύρυνσης θα είναι στελέχη φιλοευρωπαϊκού μεν προσανατολισμού, αλλά από το καταρρέον ΠΑΣΟΚ (και αναφέρονται για παράδειγμα στον κ. Χρυσοχοΐδη ή ακόμη και στον κ. Βενιζέλο!), το οποίο στη συνείδηση των ψηφοφόρων της Ν.Δ. συνεχίζει να προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Είναι ανακυκλώσιμα υλικά, λένε στη νεοδημοκρατική ομάδα που αντιδρά στη δημιουργία ενός νέου φορέα, και χωρίς την ιστορικότητα και την  πολιτική αξία, όπως προαναφέρθηκε, των στελεχών από άλλους χώρους που είχε  εντάξει στο κόμμα του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Πικρία μεν, συμπάθεια δε...

Ενας πέμπτος λόγος για την πρόβλεψη ότι θα προκληθεί ρήγμα στη Ν.Δ. από την προσπάθεια αλλαγής του ονόματός της αφορά τους ίδιους τους «γαλάζιους» ψηφοφόρους. Οι «αντάρτες» υποστηρίζουν ότι, παρά την πικρία τους από τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος είχε ανεβάσει ψηλά τον πήχυ των προσδοκιών τους, αλλά θεωρούν ότι τους απογοήτευσε, εν τούτοις εξακολουθούν να τον βλέπουν συμπαθώς. Στον αντίλογο ότι η δύσκολη τριετία που έχει περάσει ο ελληνικός λαός οφείλεται και στα όσα δεν ετόλμησε να κάνει στη θητεία του ο Κώστας Καραμανλής, ανταπαντούν: (α) κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Καραμανλή κανενός δεν μειώθηκε το εισόδημα, (β) στις εκλογές του 2009 ο Καραμανλής είπε ευθέως την αλήθεια στον λαό, ο οποίος, αν αποδεχόταν τις μικρές προσαρμογές σε σχέση με τα μέτρα των Μνημονίων, θα ήταν σήμερα σε καλύτερη κατάσταση το βιοτικό του επίπεδο. Ομως προτίμησαν το «λεφτά υπάρχουν»...