O καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., Κώστας Χρυσόγονος, μίλησε σήμερα 28/4 στο δημοτικό ραδιόφωνο της Αθήνα για τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την συνταγματική αναθεώρηση. . 

Μεταξύ άλλων, είπε: 

«Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχε συγκροτήσει μια σχετική επιτροπή εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, όπου έχουν γίνει αναλυτικές συζητήσεις και έχουμε ένα βασικό περίγραμμα προτάσεων... Θεωρώ ότι το να ανακινηθεί το ζήτημα λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές είναι απολύτως άκαιρο, διότι θα εμπλακεί στον προεκλογικό ορυμαγδό και απολύτως ψηφοθηρικό. Είναι φανερό ότι η στόχευση της κυβέρνησης είναι να επιδοθεί σε άγρα ψήφων και εντυπώσεων... 

Απαιτείται η πλειοψηφία 180 βουλευτών, είτε στην Βουλή η οποία θα διαπιστώσει την ανάγκη αναθεώρησης -στην σημερινή Βουλή-, είτε στην Βουλή, η οποία θα διεξάγει τελικώς την αναθεώρηση, που θα είναι η Βουλή, η οποία θα προκύψει από τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Εναλλάξ με τους 180 χρειάζονται 151... Αυτό σημαίνει ευρεία συναίνεση. Το ζήτημα είναι ευρεία συναίνεση πάνω σε τι; Θα συναινέσει το υπάρχον κλεπτοκρατικό σύστημα εξουσίας στην αποδόμησή του; Διότι, ουσιαστικά, για αυτό μιλάμε...

Το αίτημα για αλλαγή, γενικώς και αορίστως, ακούγεται ωραίο σε όλες τις εποχές. Το θέμα είναι τι είδους αλλαγή θα είναι αυτή. Αν πρόκειται για μια αλλαγή στην κατεύθυνση ενός ουσιαστικού εκδημοκρατισμού της ελληνικής πολιτείας -που αυτή την στιγμή δεν λειτουργεί δημοκρατικά, αλλά χρεοκρατικά-, προϋπόθεση θα ήταν, ούτως ή άλλως, το να απαλλαγούμε από την μνημονιακή κηδεμονία. 

Πέρα από αυτό, σε ό,τι αφορά τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις, προϋπόθεση θα ήταν να υπάρξει συναίνεση προς την κατεύθυνση ουσιαστικού εκδημοκρατισμού. 

Θα συμφωνούσε, για παράδειγμα, η Νέα Δημοκρατία να καθιερωθεί ανώτατο όριο βουλευτικής θητείας; Και όχι να έχουμε επαγγελματίες βουλευτές, επί σαράντα χρόνια, όπως -για παράδειγμα, λέω ένα όνομα που μου έρχεται στο μυαλό-, ο Απόστολος Κακλαμάνης, που εκλέγεται σταθερά από το 1974; 

Είναι υγιές αυτό; 

Αυτοί οι άνθρωποι που εκλέγονται σταθερά επί σαράντα χρόνια, ποιον εκπροσωπούν τελικά; Την κοινωνία έναντι της εξουσίας ή αντιστρόφως την εξουσία έναντι της κοινωνίας;».