Ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενος μάλιστα και από τον δημοσιογραφικό χώρο, επέμενε ότι η κυβέρνηση...σκοτώνει τους ανθρώπους! Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει περίπου ότι τους ψεκάζει με κορωνοϊό. Αυτός ο τύπος μετέχει και της νομοθετικής διαδικασίας. Δηλαδή νομοθετεί για τις ζωές μας!

Ένα από τα δημοσιογραφικά όργανα της αριστεράς, εξελιχθέν σε όργανο αποκλειστικώς του ΣΥΡΙΖΑ, μας πληροφορεί ότι ανοίγονται τάφοι και ότι θα υπάρξουν και άλλοι νεκροί, επιβαρύνοντας ψυχολογικά τον ήδη βεβαρυμένο ελληνικό πληθυσμό, σε μία εποχή, μάλιστα, που όσοι κατευθύνουν ή επηρεάζουν την κοινή γνώμη θα πρέπει να του δίνουν κουράγιο. Επικρατει όμως και στην πρώτη περίπτωση που αναφέραμε και σε τούτη ο τυφλός κομματικός φανατισμός, που ούτως ή άλλως είναι ίδιον της αριστεράς.

Σε πιο ελαφριά εκδοχή της κατάπτωσης της αριστεράς, βουλευτής του ΚΚΕ διατυπώνει τις πολιτικές του θέσεις(!), λέγοντας ότι «οι πολιτικές μ@@κίες έχουν τα όριά τους»!! ΚΙ αυτό επειδή για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας η κυβέρνηση δεν επέτρεψε την πορεία για το Πολυτεχνείο.

Οι παλαιότεροι μπορεί να ενθυμούνται και οι νεόπτεροι από διαβάσματα μπορεί να αξιολογούν, ποιοι εκπροσωπούσαν κάποτε την Αριστερά και ποιοί (φαιδροί) τώρα. Το δημοσιογραφικό όργανο της ήπιας αριστεράς, η Αυγή, διέθετε κορυφαίους δημοσιογράφους, αντικειμενικούς που κρατούσαν όμως την ιδεολογία τους και που νεότεροι δημοσιογράφοι όλων των εφημερίδων, ακόμη και των δεξιών, τους συμβουλεύονταν, αντάλλασσαν πληροφορίες και εκτιμήσεις και υπήρχε αλληλοσεβασμός.

Σήμερα τι σεβασμό μπορεί ο πολίτης να δείξει σε βουλευτές που βάζουν τον φανατισμό τους πάνω από την λογική; Σε εφημερίδες που υπονομεύουν την εθνική συνοχή στους δύσκολους καιρούς; Ή σε βουλευτές που ελλείψει επιχειρημάτων απλώς χρησιμοποιούν φράσεις καραγωγέα.

Η Αριστερά είναι σε συνεχή υποχώρηση σε όλο τον κόσμο. Θα μπορούσε να το δικαιολογήσει κανείς με βάση την αδυσώπητη πραγματικότητα που απαιτεί πολιτικό ρεαλισμό και όχι απλώς ιδέες και φούμαρα. Πως όμως να δικαιολογήσει την κατάντια της Αριστεράς που επιβεβαιώνεται από την βαθειά παρακμή και χυδαιότητα αυτών που την εκπροσωπούν;