Του Δημήτρη Κουνιά - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Απέχοντας συνειδητά από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, μετά τη βαριά ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2009 και την αποχώρηση του Κώστα Καραμανλή από την ηγεσία του κόμματος, ο Γιώργος Βουλγαράκης είχε στρέψει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον του στον χώρο των επιχειρήσεων, αναπτύσσοντας δραστηριότητα στον τομέα των κατασκευών στο Ιράκ. Ωστόσο, η εμπόλεμη κατάσταση που επικρατεί ξανά στη μακρινή, πολύπαθη χώρα τον ανάγκασε να κάνει δεύτερες σκέψεις, με αποτέλεσμα να σταματήσει τα ταξίδια του προς το Ιράκ και να αναζητήσει νέους επαγγελματικούς δρόμους, παρακολουθώντας παράλληλα στενά τις πολιτικές εξελίξεις.

ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Ο πρώην υπουργός εδώ και δύο σχεδόν χρόνια, υλοποιώντας μια πρωτότυπη, αλλά και ριψοκίνδυνη ιδέα, δημιούργησε μαζί με φίλους του τη Hellenic Construction Ltd, που ανέλαβε να εισάγει στο ιρακινό Κουρδιστάν την ελληνική τεχνογνωσία στις κατασκευές.

Αρκετές φορές ταξίδευε στην περιοχή και κυρίως στην πόλη Ερμπίλ, που αποτελεί πρωτεύουσα της ημιαυτόνομης περιοχής του Κουρδιστάν, για να παρακολουθεί από κοντά τις εργασίες της εταιρείας και να συμμετέχει στον σχεδιασμό των νέων projects.

Ωστόσο, πριν από λίγο καιρό η ένταση επανήλθε στην περιοχή. Ενδεικτικό είναι ότι προ ημερών, ύστερα από μάχες μηνών, κουρδικές δυνάμεις πήραν από τη Βαγδάτη τον πλήρη έλεγχο των πετρελαιοφόρων περιοχών του Κιρκούκ στο Βόρειο Ιράκ, όπου βρίσκεται και το Ερμπίλ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εξέλιξη αυτή, όπως ήταν φυσικό, προβλημάτισε ιδιαίτερα τον κ. Βουλγαράκη, ο οποίος έδειξε στο φιλικό του περιβάλλον να χάνει το ενδιαφέρον του για τη συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να επισκεφθεί ξανά το Ιράκ. «Δεν βλέπετε τι γίνεται εκεί; Να με πάρουν και εμένα τα σκάγια;», έλεγε πρόσφατα, μεταξύ αστείου και σοβαρού, σε φιλική του συντροφιά.

Ο ίδιος, ωστόσο, δεν φαίνεται να απομακρύνεται από τον χώρο των επιχειρήσεων, καθώς το τελευταίο διάστημα μελετά διάφορες σχετικές προτάσεις, συνεργαζόμενος παράλληλα με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει χρηματοοικονομικά.

Οσο για την πολιτική, εκείνοι που συνομιλούν μαζί του υποστηρίζουν ότι, παρά το γεγονός πως ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει, στο πίσω μέρος του μυαλού του στριφογυρίζει η ιδέα της επαναδραστηριοποίησής του, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. «Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που έγινε στα 28 του χρόνια πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και στα 32 του υφυπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να μη συνεχίζει να έχει πάθος με την πολιτική στα 55 του», λένε όσοι τον γνωρίζουν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι λίγο καιρό πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του περασμένου Μαΐου είχε επεξεργαστεί σοβαρά μια πρόταση παλαιών στελεχών της ΟΝΝΕΔ, με τους οποίους διατηρεί από τα φοιτητικά του χρόνια στενή φιλία, που αφορούσε την υποψηφιότητά του για τον Δήμο της Αθήνας. Οι αυξημένες οικονομικές ανάγκες ενός τέτοιου εγχειρήματος, ωστόσο, οδήγησαν στην ακύρωση των εν λόγω σχεδίων. Σημειώνεται ότι παλαιότερα ο ίδιος είχε δεχθεί προτάσεις τόσο από τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο, όσο και από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, Γιώργο Καρατζαφέρη, να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια των κομμάτων τους, κάτι όμως που ο ίδιος είχε αρνηθεί ευγενικά. «Εγώ είμαι Νέα Δημοκρατία. Δεν πρόκειται ποτέ να πολιτευθώ με άλλο κόμμα», επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ο πρώην υπουργός, ο οποίος μπορεί να μην έχει επαφές με τη σημερινή ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, αλλά παρακολουθεί από κοντά τα πράγματα, έχοντας άποψη για τις εξελίξεις.

«Ο Σαμαράς είναι δουλευταράς. Κατάφερε να βάλει σε τάξη τα πράγματα μετά τη διακυβέρνηση Παπανδρέου και να δώσει αξιοπιστία και δύναμη στη χώρα», συνηθίζει να λέει στους συνομιλητές του, ενώ θυμίζει ότι με τον πρωθυπουργό γνωρίζονται από την εποχή της δράσης τους στη νεολαιίστικη οργάνωση της Ν.Δ. Θετικές αναφορές κάνει και για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον οποίο χαρακτηρίζει «χρυσή εφεδρεία».

Εκτιμήσεις, σχέσεις και αυτοκριτική

Ενα από τα στοιχεία που αποθαρρύνουν τον Γιώργο Βουλγαράκη από το να εμπλακεί ξανά με την κεντρική πολιτική σκηνή είναι το σημερινό πολιτικό προσωπικό, το οποίο χαρακτηρίζει σε συζητήσεις του «κατώτερο των περιστάσεων», εκτός ορισμένων εξαιρέσεων. «Εχω ζήσει τη Βουλή από το 1989. Δεν υπάρχουν σήμερα στο Κοινοβούλιο οι προσωπικότητες που υπήρχαν τότε», αναφέρει, ενώ εντάσσει τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Μητσοτάκη στα φωτεινά πολιτικά μυαλά της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας. Ο ίδιος, πάντως, αυτοαποκαλείται καραμανλικός, καθώς διατηρεί διαχρονικά καλές σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο της Ν.Δ. Για τον τελευταίο πάντα λέει ότι υπήρξε όχι μόνο καλός πρωθυπουργός -καθώς έβαλε τις βάσεις για σημαντικά βήματα ανάπτυξης της Ελλάδας, όπως ήταν η συμφωνία με την κινεζική Cosco, στην οποία ο κ. Βουλγαράκης έπαιξε σημαντικό ρόλο ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας-, αλλά και ενωτικός πρόεδρος της κεντροδεξιάς παράταξης. «Μπορεί να παίξει ρόλο στο μέλλον, αρκεί να το θελήσει ο ίδιος», απαντά σε όσους τον ρωτούν σχετικά. Οσον αφορά τα λάθη της κυβέρνησης Καραμανλή, παραδέχεται ότι ήταν αρκετά, όπως και ότι έκανε και ο ίδιος. Δεν ξεχνά, βέβαια, να θυμίζει ορισμένα επιτεύγματα της θητείας του σε διάφορα υπουργεία, όπως στο Πολιτισμού, όταν υπέγραψε συμφωνίες για την επιστροφή αρχαιοτήτων από χώρες του εξωτερικού, κάτι το οποίο υλοποιείται σήμερα. Ο πρώην υπουργός συνεχίζει να διατηρεί επαφές με αρκετά στελέχη της δικής του γενιάς από την ΟΝΝΕΔ, αλλά και με παλιά κομματικά στελέχη που ήταν «άνθρωποί του» στην πρώτη περιφέρεια της Αθήνας, όπου εκλεγόταν. Σε μια τελευταία συνάντησή τους, μάλιστα, τους εκμυστηρεύθηκε ότι «βλέπει εκλογές», ενώ σχετικά με το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Κάρολο Παπούλια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ανέφερε πως «πρέπει να είναι αυτός που αξίζει και όχι αυτός που βολεύει».