Των Δημήτρη Γιαννακόπουλου - Σταύρου Παπαντωνίου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Μια δύσκολη εξίσωση παραμένει το όνομα του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον άγνωστο «Χ» να είναι το μεγαλύτερο ερώτημα. Το Μέγαρο Μαξίμου αναζητά το ιδανικό πρόσωπο, το οποίο από τη μία θα γίνει αποδεκτό από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα και από την άλλη δεν θα ξύσει τις πληγές του ευρύτερου ακροατηρίου της Κεντροδεξιάς, με τη Ν.Δ. να προτιμά άνθρωπο που να προέρχεται από τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, καθώς, όπως λένε κορυφαία στελέχη της παράταξης, «είναι η σειρά μας».

Στο πλαίσιο αυτό, εδώ και αρκετό καιρό έχουν ξεκινήσει οι ασκήσεις επί χάρτου και η ονοματολογία. Στο Μέγαρο Μαξίμου το μπλοκάκι με τα ονόματα υποψήφιων Προέδρων της Δημοκρατίας έχει γεμίσει. Το πιο ηχηρό απ’ όλα δεν είναι άλλο από αυτό του Κώστα Καραμανλή. Ο πρώην πρωθυπουργός είναι ένα πρόσωπο στο οποίο δεν θα πει κανείς «όχι», ούτε καν η αξιωματική αντιπολίτευση, με την οποία είναι γνωστό πως ο κ. Καραμανλής διατηρεί ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας. Ομως, ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη, καθώς από το περιβάλλον του (αφού ο ίδιος κρατά ακόμα το στόμα του ερμητικά κλειστό) έχει διαρρεύσει πως δεν ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο αξίωμα και παραμένει ένα κεφάλαιο για τον τόπο και την παράταξη το οποίο δεν έχει τελειώσει. Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσε στο μέλλον να εξετάσει την ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας είναι η απευθείας εκλογή από τον λαό και η παροχή ουσιαστικών αρμοδιοτήτων. Αλλωστε, «κανείς δεν του εγγυάται ότι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα υπογράψει εφαρμοστικούς του Μνημονίου νόμους», σημειώνει συνομιλητής του.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Ο αρχηγός της ΔΗΜ.ΑΡ., Φώτης Κουβέλης, θεωρήθηκε από πολλούς ένα από τα ιδανικά πρόσωπα. Οι αντιδράσεις, ωστόσο, ακόμα και από το εσωτερικό του κόμματός του, φαίνεται πολύ γρήγορα να έκαμψαν τους θιασώτες της συγκεκριμένης άποψης. Οι υποστηρικτές του αναδεικνύουν τον αριθμό των επτά βουλευτών του «σκληρού πυρήνα» του κ. Κουβέλη ως καθοριστικό παράγοντα εκλογής ΠτΔ, αλλά παραδέχονται ότι το όνομά του ετέθη νωρίς και είναι πολύ πιθανόν να «καεί» στο προσεχές διάστημα.
Στο τραπέζι έχει πέσει επίσης το όνομα του Σταύρου Δήμα. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. είναι ένα πρόσωπο με διεθνές κύρος και κοινώς αποδεκτό, ενώ συζητείται και από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, μάλιστα, είχε πει δημόσια πως είναι ιδανικό πρόσωπο για την Ηρώδου Αττικού. Ανάμεσα στα κορυφαία πολιτικά πρόσωπα που έχουν συζητηθεί είναι και αυτό του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, αλλά και του προέδρου της Βουλής, Ευ. Μεϊμαράκη. Στο παζλ ήρθε να προστεθεί το όνομα του Νίκου Κωνσταντόπουλου, τον οποίο καλοβλέπουν αρκετοί και στο εσωτερικό της Κεντροδεξιάς, όπως ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, που έκανε δημόσια τη συγκεκριμένη πρόταση. Υπάρχουν και τα πρόσωπα που προτάθηκαν για τη συγκεκριμένη θέση σε ανύποπτο χρόνο, εξυπηρετώντας περισσότερο προσωπικές επιθυμίες και στρατηγικές. Ανάμεσα σε αυτά, έχουν ακουστεί ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Γιάννης Παλαιοκρασσάς, αλλά και ο Μανώλης Γλέζος και η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Λόγω της επικείμενης δυσκολίας να συγκεντρωθούν οι 180 ψήφοι που χρειάζονται για την εκλογή Προέδρου, ιδιαίτερα δημοφιλή είναι πρόσωπα εκτός πολιτικής, όπως ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη, ο πρώην ευρωβουλευτής Σταύρος Ξαρχάκος, ο Κώστας Γαβράς και ο δημοσιογράφος και πρώην ευρωβουλευτής Γιάννης Μαρίνος. Τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, ωστόσο, δεν φαίνεται να ακολουθεί ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος λέει σε συνομιλητές του πως «ελπίζω να μην αναγκαστώ να καταφύγω σε πρόσωπο εκτός πολιτικής».
Εξάλλου, οι περισσότεροι εκ των προσωπικοτήτων αυτών προσεγγίζουν ή έχουν υπερβεί το 90ό έτος της ηλικίας τους, αλλά στην πολιτική ποτέ μη λες ποτέ, καθώς στη γειτονική Ιταλία το 2013, για να αποφευχθεί η προσφυγή στις κάλπες, η Βουλή ανανέωσε την πενταετή θητεία του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο.

Από τη σχετική λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει και ο Δημήτρης Νανόπουλος, ο καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής, ο οποίος ωστόσο δεν φαίνεται να έχει καμία διάθεση να εμπλακεί με την πολιτική.

Kαι ένας Πικραμμένος σε αναμονή


Ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένος, εμφανίζεται ως πρόσωπο κοινής αποδοχής. Μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2012 στη θυελλώδη σύσκεψη των αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια προτάθηκε από τον Πάνο Καμμένο ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, αντί της τότε προέδρου του Αρείου Πάγου, Ρένας Ασημακοπούλου, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Η πρόταση έγινε κοινώς αποδεκτή και ο κ. Πικραμμένος τήρησε τα υπεσχημένα και οδήγησε τη χώρα αμέσως σε εκλογές, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Λουκά Παπαδήμο, που εξελέγη αρχικώς για δύο μήνες και παρέμεινε τελικώς έξι. Ο κ. Πικραμμένος διατηρεί σχέσεις με την Αγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ, με τους οποίους συναντήθηκε αμέσως μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία, ενώ πέτυχε την αποφυγή της «ακαριαίας χρεοκοπίας» το καλοκαίρι του 2012.