Του Γιώργου Κατσίγιαννη - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Την τρίτη περίοδο της «παπανδρεϊκής» δυναστείας στο πολιτικό σκηνικό της χώρας φιλοδοξεί να εγκαινιάσει με τη δυναμική επιστροφή του ο Γιώργος Παπανδρέου, καθώς, μετά την εποχή του «ανένδοτου» του «Γέρου της Δημοκρατίας» και την «Αλλαγή» του Ανδρέα Παπανδρέου, προετοιμάζει το έδαφος για το εγχείρημα της «Δημοκρατίας και της Εθνικής Αναγέννησης». 

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο επίμαχος αυτός τίτλος, δηλαδή «Δημοκρατία και Εθνική Αναγέννηση», που τη δεκαετία του 1960 έφερε το πολιτικό κείμενο-μανιφέστο του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου με το οποίο είχε σηματοδοτήσει την ηγετική του διαφοροποίηση από την πολιτική «γραμμή» της Ενωσης Κέντρου του πατέρα του, Γεώργιου Παπανδρέου, είναι η επικρατέστερη ονομασία που συζητούν ο πρώην πρωθυπουργός και τα αδέλφια του για το «νέο κόμμα» της οικογένειας, στην περίπτωση που οι τρέχουσες εξελίξεις ευνοήσουν μια τέτοια επιλογή. Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο στις αρχές της εβδομάδας, με πρόσχημα την επέτειο της 3ης του Σεπτέμβρη, ήταν μια άτυπη πρόβα για το «νέο κόμμα», που στόχο είχε να «σφυγμομετρήσει» αντιδράσεις, να τσεκάρει παρουσίες, να «δοκιμάσει» συναισθήματα και να δημιουργήσει προκλήσεις ικανές για να διαμορφωθεί το τοπίο της προσμονής σε πρώτη φάση ότι «ο Γ. Παπανδρέου έρχεται για να δικαιωθεί και η οικογένεια επιστρέφει με το σχέδιο της μεγάλης αντεπίθεσης», στέλνοντας μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι ο «ανένδοτος», η «Αλλαγή» και η «Δημοκρατία και η Εθνική Αναγέννηση» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του DNA της ιστορικής τους παράδοσης. 

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ

Στις συζητήσεις της οικογένειας Παπανδρέου στο Καστρί η δημιουργία νέου κόμματος δεν αποτελεί πλέον πράξη «ιεροσυλίας» απέναντι στο ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο αείμνηστος πατέρας τους, αλλά «δημιουργική ανατροπή» για τη συνέχεια της μεγάλης παράταξης που συνδέει παραδοσιακά όλες τις γενιές τους. «Οπως ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θέλησε να κληρονομήσει την Ενωση Κέντρου, που είχε μετατραπεί σε ένα κόμμα επίδοξων “ηγετίσκων”, που συναγελάζονταν με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα εκείνης της εποχής, έτσι και ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να μιμηθεί το παράδειγμα του πατέρα του και να προχωρήσει σε κάτι νέο, με οδηγό τη δυναμική της ιστορικής παράδοσης, χωρίς να τον κατηγορήσει κανείς ότι πούλησε το ΠΑΣΟΚ». Αυτό είναι το κυρίαρχο σκεπτικό με το οποίο ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να κάνει τα επόμενα ηγετικά βήματά του, ώστε να μη θεωρήσει κανείς ότι «διέπεται από ιδιοκτησιακή αντίληψη», αλλά να δοθεί ο τόνος μιας «ανώτερης» και «ασυμβίβαστης» πολιτικής κίνησης, αντίστοιχης με το παράδειγμα του πατέρα του απέναντι στον παππού του. 

Από τις πληροφορίες μας, αυτό που προκύπτει είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου σε πρώτη φάση θέλει να διαμορφώσει στρατιές οπαδών με «προσωπολατρικά» χαρακτηριστικά, προκειμένου να κάνει επίδειξη ηγετικής ισχύος απέναντι στον Ευ. Βενιζέλο, αλλά από την άλλη τις τελικές αποφάσεις του θα τις λάβει με γνώμονα τις πολιτικές εξελίξεις, δεδομένου ότι, εάν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακοινώσει τη δημιουργία νέου κόμματος, εάν προηγουμένως δεν έχει εξασφαλίσει το «ανθρώπινο δυναμικό» που θα τον ακολουθήσει. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η στρατηγική του Γ. Παπανδρέου αναφορικά με την κορύφωση των πολιτικών του πρωτοβουλιών έχει ορίζοντα το 2016 και ως εκ τούτου είναι εκτός πραγματικότητας οι εικασίες που γίνονται τις τελευταίες ημέρες, ότι, μετά τη ρήξη του με τον Ευ. Βενιζέλο, ετοιμάζει την άρση της εμπιστοσύνης του προς την κυβέρνηση του Αντ. Σαμαρά, μαζί με μια ομάδα βουλευτών που μπορεί να ανταποκριθούν στο κάλεσμά του για μια «νέα αρχή». 

Μέχρι τότε ο Γιώργος Παπανδρέου, με «βιτρίνα» του «νέου κόμματος» το Ιδρυμα «Ανδρέας Παπανδρέου», θα ξεκινήσει «πορεία προς τον λαό», εμφανιζόμενος και σε άλλες εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν στις πρωτεύουσες των νομών της χώρας, παρουσιάζοντας με τις ομιλίες του την έκθεση «Από τον ανένδοτο στην Αλλαγή».

Ενταση στο περιβάλλον του για τους κλακαδόρους

Η επίμαχη εκδήλωση που διοργάνωσε το Ιδρυμα «Ανδρέας Παπανδρέου» στο Ζάππειο για την επέτειο της 3ης του Σεπτέμβρη μπορεί να επισκιάστηκε από τις αποδοκιμασίες που δέχτηκε ο Ευ. Βενιζέλος, ωστόσο, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, στο παρασκήνιο είχε προηγηθεί ένταση και στον ευρύτερο κύκλο του Γιώργου Παπανδρέου. Υπήρξαν πρόσωπα στο στενό περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου τα οποία είχαν κρατήσει από την πρώτη στιγμή επιφυλάξεις για τη χρησιμότητα μιας τέτοιας εκδήλωσης στην παρούσα φάση και, κυρίως, για τον «ρεβανσιστικό» χαρακτήρα που πήρε απέναντι στον Ευ. Βενιζέλο, κυρίως σε επίπεδο εντυπώσεων, με τη γνωστή επίδειξη πυγμής και τον θόρυβο που προκάλεσαν οι «αυθόρμητοι» κλακαδόροι. Ανάμεσα στα πρόσωπα που είχαν αποφύγει να αναμειχθούν ανοιχτά στη διοργάνωση της εκδήλωσης, θεωρώντας ότι δεν έπρεπε να λάβει μορφή φιέστας, ήταν η διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του Γ. Παπανδρέου, Ρεγγίνα Βάρτζελη, καθώς και δύο έμπιστοι συνομιλητές του, οι Σωκράτης Ξυνίδης και Παύλος Γερουλάνος. Αντιθέτως, αυτοί που σχεδίασαν και προετοίμασαν την εκδήλωση με τα χαρακτηριστικά που είχε τη Δευτέρα ήταν ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Φ. Πετσάλνικος, και ο πρώην γενικός γραμματέας Τύπου και ενημέρωσης Γ. Πετρουλάκης, οι οποίοι εισηγούνται τη γραμμή της αδυσώπητης αντιπαράθεσης με τον Ευ. Βενιζέλο. 

Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι είχαν επιφυλάξεις είτε συμμετείχαν στην εκδήλωση διακριτικά είτε απείχαν με νόημα. Συγκεκριμένα, οι Σ. Ξυνίδης και Π. Γερουλάνος δεν εμφανίστηκαν καθόλου, η Ρεγγίνα Βάρτζελη σε κάποια στιγμή εθεάθη να πίνει καφέ στην «Αίγλη» του Ζαππείου, ενώ ο Ν. Αθανασάκης παρίστατο σιωπηρά.