Στις 25 Ιανουαρίου του 2015 η Νέα Δημοκρατία υπέστη την πλέον οδυνηρή ήττα στην ιστορία της μετά από 2,5 χρόνια (συν)κυβέρνησης των Σαμαρά – Βενιζέλου.

1.700.000 (Ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες) πολίτες λιγότεροι, σε σχέση με τους 3.400.000 (Τρία εκατομμύρια τετρακόσιους χιλιάδες) πολίτες που εμπιστεύθηκαν τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή στις εκλογές του 2009, ψήφισαν το μόρφωμα Σαμαρά στις τελευταίες εκλογές.

Το αποτέλεσμα και μόνο στα νούμερα – για να μην πιάσουμε τις πολιτικές και τα συγχωροχάρτια στο ΠαΣοΚ- είναι ιδιαίτερα ατιμωτικό για την μεγάλη παράταξη.

Ο Σαμαράς κατάφερε να χάσει – ανεξάρτητα εάν έλεγε πως εγώ από τον Τσίπρα δεν χάνω και τον χειροκροτούσαν οι γραφικοί ΠολΑνίτες και τα απόβλητα του ΛΑΟΣ – από τον Τσίπρα και από όλους αυτούς τους απίθανους που τον ακολουθούν. Στις μεγαλοστομίες αυτοί της ΠολΑν – ΛΑΟΣ το «έχουν», εκεί πάνω στην μεγαλοστομία πετάνε και έναν Ελύτη, κάνουν μια κωλοτούμπα, λένε τσιτάτα σεξιστικού περιεχομένου και στο τέλος κάνουν και έναν μεγάλο σταυρό για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους.

Έτσι έκαναν και το 93 που μας γκρέμισαν, έτσι έκαναν και οι προερχόμενοι από το ΛΑΟΣ υπουργοί τους το 2009. Πάντα κόντρα στη Νέα Δημοκρατία, πάντα κόντρα στις κυβερνήσεις της. Το 1993 γκρέμισαν τον αυτοδύναμο Πρωθυπουργό της παράταξης Κώστα Μητσοτάκη με την υπέρβαση (στα μούτρα τους) της ΠολΑν, το 2009 ζητούσαν – οι του ΛΑΟΣ αυτή την φορά από υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή να βγάλουν τον στρατό στους δρόμους. Ο στρατός βέβαια και δεν βγήκε, αυτοί όμως κέρδισαν την πτώση του Κώστα Καραμανλή.

Όταν το 2009 κληθήκαμε να επιλέξουμε αρχηγό με την εσωκομματική διαδικασία της Νέας Δημοκρατίας, εκλέξαμε αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά. Βέβαια δεν μας μάγεψε με τις αρετές του, αυτό που μας μάγεψε και μας έκανε να κλείσουμε τα μάτια μπροστά σε αυτό που ερχόταν ήταν ο αντι-μητσοτακισμός. Κάναμε λάθος. Το ξαναείπαμε δημοσίως. Το λάθος όμως διορθώνεται μόνο όταν τα μέλη του κόμματος πάνε να ξαναψηφίσουν. Εάν όντως ο κύριος Σαμαράς λέει πως απολογείται και δίνει λογαριασμό στη βάση από την οποία εξελέγη γιατί δεν τολμά να στρέψει τη διαδικασία προς τα εκεί. Ας πάει να ζητήσει νομιμοποίηση από την βάση. Να στήσει κάλπες ξανά. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι δεδομένο και ίσως το ξέρει καλύτερα από τον καθένα, όπως ξέρει και πως αυτή την φορά το «κοίταγμα στον τοίχο» δεν θα είναι για 10 χρόνια μόνο, θα είναι για πάντα.

Είναι προφανές πως ο Σαμαράς συνεπικουρούμενος από τα απόβλητα του ΛΑΟΣ και κάτι γραφικούς της ΠολΑν με ολίγον ΠαΣοΚ, σπρώχνει τη Νέα Δημοκρατία στην πολιτική αφάνεια και θέλει να κάνει ένα κόμμα μικρότερο και διαχειρίσιμο μιας και όλοι τους γνωρίζουν πως από το 1.700.000 ψηφοφόρους αν υπάρχουν καμιά 150.000 βαριά 200 χιλιάδες που τους ψήφισαν με το χέρι στην καρδιά.

Οι ομιλίες του κυρίου Σαμαρά και της επικοινωνιακής του ομάδας το τελευταίο χρονικό διάστημα κάνουν τα κόκκαλα του ιδρυτή της παράταξης να τρίζουν.

Ο Εθνάρχης. Ο πολιτικός που έγινε ηγέτης, ακριβώς επειδή δεν ενέδωσε στη ματαιοδοξία του “μεσσιανισμού”, δεν υπερασπίστηκε τα λάθη και τις αδυναμίες του, δεν επιχείρησε ποτέ να συνομιλεί με τον εαυτό του, και να καταλήγει σε… ομόφωνη αποθέωση.

Να είσαι ο πολιτικός που γκρέμισε από την εξουσία ένα διαχρονικό παρακράτος. Να επιλέγεις την αυτοεξορία, και να επιστρέφεις όταν η πατρίδα σε χρειάζεται, για να διαδεχθείς μια επταετή δικτατορία. Να αποκαθιστάς αναίμακτα τη Δημοκρατία. Να ανοίγεις τον δρόμο για την εθνική συμφιλίωση. Να πηγαίνεις κόντρα στο τέρας του λαϊκισμού και να βάζεις την Ελλάδα στην Ενωμένη Ευρώπη. Να ολοκληρώνεις τον πολιτικό βίο σου ως Εθνάρχης, να απολαμβάνεις της (σχεδόν) καθολικής αναγνώρισης, να βλέπεις το υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς που παρουσίασες, ως ευθύνη και προσφορά στο έθνος, να εμπνέει και να αντέχει στον χρόνο.

Μεταξύ άλλων των παραπάνω, να έχεις ιδρύσει μια μεγάλη, πολυσυλλεκτική Παράταξη, με την ονομασία Νέα Δημοκρατία, η οποία στη διαδρομή των ετών της να έχει καθιερωθεί ως η Παράταξη του μέτρου, της ευθύνης και της προσφοράς, τόσο ως κυβέρνηση αλλά όσο και ως Αντιπολίτευση.

Μια Παράταξη, ιστορικός θεματοφύλακας της οποίας είναι η δική σου, βαριά σκιά και υπογραφή. Μια Παράταξη που δεν υπήρξε ποτέ βάρος για την Ελλάδα, δεν αισθάνθηκε τους Έλληνες εχθρούς της, δεν άνοιγε βεντέτα μαζί τους κάθε φορά που την αποδοκίμαζαν στις εκλογές.

Και να διαπιστώνεις, στα όρια της μελαγχολίας, ότι αυτή η Παράταξη… δεν μένει πια εδώ.

Ότι είναι κάτι άλλο. Κάτι το προσβλητικό για τη δική σου πολιτική κληρονομιά.

Και ότι τα εκατομμύρια των Ελλήνων που τη… στολίζουν με γαλλικά, μετά από κάθε ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, είναι σαν να βρίζουν εσένα.

Όσοι έζησαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όσοι διάβασαν την πολιτική διαδρομή του, δεν έχουν αμφιβολία για το πώς θα αντιδρούσε ακούγοντας τον πολιτικό επικήδειο του δημιουργήματός του.

Το… τεχνικό πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να αντιδράσει όπως θα έπρεπε.

Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα φύγει ο Αντώνης Σαμαράς από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει… Το ζητούμενο είναι η Νέα Δημοκρατία να είναι εθνικά ωφέλιμη – όχι βέβαια στη λογική Σαμαρά – Σόιμπλε κλπ…. και εάν βέβαια όταν θα φύγει, θα υπάρχει η Νέα Δημοκρατία.

Για να γίνει η Νέα Δημοκρατία εθνικά ωφέλιμη πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού. Σε ομαλές πολιτικές – για την χώρα – συνθήκες, ο νέος αρχηγός σαφώς και δεν πρέπει να είναι αναπαραγωγή γιων και ανιψιών γνωστών οικογενειών. Τότε και μόνο τότε η Νέα Δημοκρατία θα μπορέσει να γίνει ξανά κόμμα εξουσίας και εθνικά ωφέλιμη για την χώρα.

Καλούνται επομένως όσα από τα ιστορικά στελέχη της παράταξης έχουν έστω και λίγη τσίπα τους, να επέμβουν. Να μην τον αφήσουν τον προδότη του ’93 να γίνει το 2015 και νεκροθάφτης της παράταξης. Αλλιώς ας αφήσουν τον Βορίδη – με τα τσεκούρια στα χέρια – να γράψει (όπως φημολογείται) την επανίδρυση της παράταξης…

Υ.Γ. Υπάρχουν και κάποιοι – πιθανά μεταξύ των οποίων και ο πρώην πρωθυπουργός – που πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτύχει και ο κόσμος θα πάει στην Συγγρού και θα πάρει τον Σαμαρά στους ώμους να τον ξανακάνει πρωθυπουργό. Λυπάμαι που θα το πω έτσι (sic κατά άλλα), αλλά οι άνθρωποι με τα άσπρα που έρχονται να σας φορέσουν την μπλούζα με τα μανίκια που είναι ραμμένα στις άκρες πλησιάζουν όλο και περισσότερο΄…

Πηγή: Τα Ολύμπια Νέα