Του Θανάση Φουσκίδη-Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ


Εξελίξεις στο εσωτερικό της Ν.Δ. σηματοδοτεί η διαφαινόμενη συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές, καθώς είναι κοινή πεποίθηση ότι η ολοκλήρωση των σχετικών συζητήσεων όχι μόνο θα απελευθερώσει πολιτικά τους δελφίνους, που θα έχουν πλέον μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων, αλλά και θα αποτελέσει το κλειδί για τη δρομολόγηση των σχετικών διαδικασιών από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά. Αλλωστε, έτσι όπως έχουν έλθει τα πράγματα, είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι η κλεψύδρα αδειάζει για τη «γαλάζια» ηγεσία, είτε το κείμενο της συμφωνίας περάσει ομαλά από τη Βουλή, οπότε εκλείπουν και τα τελευταία επιχειρήματα παραμονής του κ. Σαμαρά στην αρχηγία, είτε προκύψει κάποια κυβερνητική κρίση με απροσδιόριστες συνέπειες, οπότε η αξιωματική αντιπολίτευση, με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα, δεν θα είναι σε θέση να δώσει ισχυρό πολιτικό στίγμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο ότι τις προηγούμενες ημέρες «ξεθάφτηκε» το τσεκούρι του σιωπηλού πολέμου μεταξύ σαμαρικών και καραμανλικών, με φόντο τις σχετικές ζυμώσεις που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό της Ν.Δ. μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Στελέχη που πρόσκεινται στους δύο πρώην πρωθυπουργούς και από το 2009 και μετά έχουν έλθει κατά καιρούς (και με διάφορες αφορμές) ακόμη και σε δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ τους βρέθηκαν πάλι στα εσωκομματικά χαρακώματα. Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η επίθεση που εξαπέλυσε ο ιστότοπος antinews.gr, γνωστός για τους άρρηκτους δεσμούς του με το περιβάλλον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με κυριότερο βεβαίως παράδειγμα τον Χρύσανθο Λαζαρίδη και την κατά καιρούς αρθρογραφία του.


Συγκεκριμένα, δημοσιεύοντας άρθρο με τίτλο «Το δις εξαμαρτείν;», το εν λόγω site ουσιαστικά στηλίτευε την πολιτική ανοχή -όπως τονίζεται- του καραμανλικού στρατοπέδου έναντι του Αλέξη Τσίπρα, παραπέμποντας ταυτόχρονα στην αντίστοιχη «ατολμία» που ο Κ. Καραμανλής είχε επιδείξει τον καιρό της πρωθυπουργίας του, όταν δεν είχε συγκρουστεί επαρκώς με το λεγόμενο «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Παράλληλα, μεταξύ άλλων, γίνεται λόγος για την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας και τους μοιραίους πολιτικούς συνειρμούς που προκάλεσε το γεγονός αυτό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα συνεχή δημοσιεύματα περί διαύλου επικοινωνίας ανάμεσα στην Παναγή Κυριακού και το Μέγαρο Μαξίμου (και πρωτύτερα την Κουμουνδούρου).


Η ίδια αίσθηση υπάρχει και για την αξιοποίηση του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου στο πόστο του υφυπουργού Δικαιοσύνης. «Παρά τα όσα λέγονταν, ποτέ δεν υπήρξε εμπιστοσύνη μεταξύ της Συγγρού και της Παναγή Κυριακού. Από τη μια, η διαχρονική επιρροή και δημοφιλία του Κ. Καραμανλή στη βάση της Ν.Δ. εθεωρείτο πάντα κίνδυνος για τον Α. Σαμαρά και την ομάδα του και, από την άλλη, η παροχή ελλιπούς κάλυψης από τον τέως πρωθυπουργό για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης Καραμανλή αποτελούσε πάντα αιτία ενεργοποίησης των ανακλαστικών των καραμανλικών», σχολιάζουν «γαλάζια» στελέχη που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις διαφορές των δύο στρατοπέδων.

ΕΜΠΛΟΚΗ 

Πέραν του παρασκηνίου που κρύβει η ανάληψη του ύπατου πολιτειακού αξιώματος της χώρας από έναν ορκισμένο καραμανλικό, φαίνεται πως αυτό που ενοχλεί περισσότερο σε αυτή τη φάση τη στενή ομάδα του Α. Σαμαρά είναι η άμεση εμπλοκή τακτικών συνομιλητών του πρώην πρωθυπουργού στις διεργασίες για την επίσπευση των διαδικασιών διαδοχής στη «γαλάζια» παράταξη και η ανοικτή γραμμή που διατηρούν με τους κορυφαίους αμφισβητίες του νυν αρχηγού, όπως οι Ντόρα Μπακογιάννη και Νίκος Δένδιας.

Ο λόγος για στελέχη όπως ο εδώ και καιρό συμπεριληφθεί στο κάδρο των δελφίνων, Ευριπίδης Στυλιανίδης, καθώς και ο Γιώργος Βλάχος. Οι οποίοι, αφενός, κρατούν ξεκάθαρες αποστάσεις από την κομματική ηγεσία και, αφετέρου, πρωταγωνιστούν στις μυστικές συζητήσεις, ώστε να υποχρεωθεί ο Αντώνης Σαμαράς εκ των πραγμάτων να κάνει πίσω όσον αφορά τις αντιρρήσεις του για τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου, όπου θα τεθεί επί τάπητος και το ζήτημα της επόμενης μέρας. Αλλωστε, παρά την εσωτερικής κατανάλωσης προτροπή του ίδιου του κ. Καραμανλή να κρατηθεί χαμηλά η μπάλα στα εσωκομματικά (όπως διέρρευσε, η άποψη αυτή εκφράστηκε και σε κατ’ ιδίαν συνάντηση των κ. Σαμαρά-Καραμανλή), αφού προέχει για τη χώρα η διαπραγμάτευση κυβέρνησης - δανειστών, η καχυποψία της Συγγρού έναντι των προθέσεων τόσο του κ. Καραμανλή όσο και των πιστών συνοδοιπόρων του ουδέποτε έπαψε να υφίσταται.
Ως εκ τούτου, ήταν φυσικό επόμενο η δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι προαναφερθέντες στους κόλπους του στελεχιακού δυναμικού της Ν.Δ., συμπλέοντας με τους επικριτές των προεδρικών χειρισμών μετά την 25η Ιανουαρίου, να επαναφέρει στο προσκήνιο τη διελκυστίνδα μεταξύ του τέως και του νυν «γαλάζιου» αρχηγικού πυρήνα.
Την ίδια στιγμή, έντονη δυσφορία στις τάξεις των ακραιφνών σαμαρικών έχουν προκαλέσει οι πληροφορίες σχετικά με τις επαφές του κ. Καραμανλή με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Νίκο Δένδια, αλλά και τα ερείσματα του τελευταίου σε καραμανλικούς κύκλους. Ενδεικτικότερες περιπτώσεις, οι ισχυρές πολιτικές φιλίες του με τον δήμαρχο της Γλυφάδας, Γιώργο Παπανικολάου, και τον γραμματέα του κόμματος το τελευταίο διάστημα της κυριαρχίας Καραμανλή στη Ρηγίλλης, Λευτέρη Ζαγορίτη.
Οσο για την άλλοτε επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, επισκέφθηκε εκ νέου πριν από μερικές ημέρες το γραφείο του Κώστα Καραμανλή, όπου και συζήτησε μαζί του για περισσότερη από μία ώρα. Αλλωστε, η κ. Μπακογιάννη ηγείται της επιχείρησης βολιδοσκόπησης των βουλευτών της Ν.Δ. από την ομάδα των αμφισβητιών, σε ό,τι αφορά την ιχνηλάτηση του τοπίου για συλλογή υπογραφών με στόχο τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου.


Ιδανική μεταβατική λύση η Ντόρα Μπακογιάννη

Θεωρείται βέβαιο ότι στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε προ ημερών μεταξύ της Ντ. Μπακογιάννη και του Κ. Καραμανλή, πέραν του θέματος της κρίσης και της δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, έγινε αναφορά στα τεκταινόμενα στην Κεντροδεξιά, τουλάχιστον από την πλευρά της πρώτης, αφού ο κ. Καραμανλής παραμένει φειδωλός στις σχετικές τοποθετήσεις του. Για την ιστορία πάντως και μόνο, δεν είναι λίγοι οι παροικούντες τη «γαλάζια Ιερουσαλήμ» που επιμένουν ότι η βελτίωση των σχέσεων Καραμανλή-Ντόρας είναι πιθανό να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των εσωκομματικών ισορροπιών. Πρόκειται για το σενάριο που περιέγραψαν τα «Π» την προηγούμενη εβδομάδα, περί διενέργειας εθνικών εκλογών το αμέσως επόμενο διάστημα, εάν επιβεβαιωθούν οι φόβοι για αδυναμία της κυβέρνησης να επιβάλει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ τη συμφωνία που θα έλθει προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο. Συγκεκριμένα, γίνονται ήδη μυστικές ζυμώσεις, ώστε σε περίπτωση πρόωρης κάλπης και καθ’ υπέρβασιν του καταστατικού να επιλέξει η Κοινοβουλευτική Ομάδα το πρόσωπο που θα ηγηθεί της εκστρατείας, και να οδηγηθεί και η πλευρά Σαμαρά στην αποδοχή του αντίστοιχου σχεδίου. Κεντρικό επιχείρημα των υπέρμαχων αυτής της ιδέας είναι οι συνεχείς δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών, που καταδεικνύουν ξεκάθαρα ότι η Ν.Δ. δεν θα είχε τύχη έναντι του ΣΥΡΙΖΑ αν κατέβαινε στις εκλογές με την παρούσα ηγεσία. Σε αυτή την περίπτωση, το προβάδισμα φέρεται να έχει η Ντ. Μπακογιάννη λόγω του δικτύου συνομιλητών που έχει αναπτύξει μεταξύ των «γαλάζιων» βουλευτών, αλλά και της διόλου τυχαίας προτίμησης που δείχνουν στην ίδια τα καραμανλικά κοινοβουλευτικά στελέχη. Εξάλλου οι πληροφορίες αυτές συνδέονται και με αυτές που θέλουν την πρώην υπουργό να προκρίνεται από πολλά στελέχη ως ιδανική μεταβατική λύση για το κόμμα. Παράλληλα, ουδείς θα πρέπει να λησμονεί το γεγονός ότι και τα δύο προερχόμενα από τη Ν.Δ. κορυφαία αυτοδιοικητικά στελέχη, που από διάφορα κέντρα υποδεικνύονται ως ιδανικά κεντροδεξιά αντίβαρα στον Αλ. Τσίπρα (λόγω και της ηλικίας τους), προσπαθούν συστηματικά να υπογραμμίσουν τις αγαστές σχέσεις τους με τον Κ. Καραμανλή, κρατώντας αντιστοίχως αποστάσεις από τον Αντ. Σαμαρά. Κατά κύριο λόγο ο Απ. Τζιτζικώστας, που στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του χαρακτηρίζει εαυτόν ως ακραιφνή καραμανλικό και σε ένα δεύτερο επίπεδο, και πολύ πιο προσεκτικά λόγω των μητσοτακικών καταβολών του, ο Κ. Μπακογιάννης, ο οποίος όποτε του δίνεται η ευκαιρία μιλά με κολακευτικό τρόπο για τον πρώην πρωθυπουργό. Και οι δύο έχουν βρεθεί στο ίδιο τραπέζι και σε κοινωνικού περιεχομένου συναντήσεις παρουσία «γαλάζιων» βουλευτών και στελεχών.


Πολιτικές ανάσες από τους Γεωργιάδη, Βορίδη και Κικίλια

Το σύστημα Σαμαρά επιχειρεί να δημιουργήσει αντίρροπες δυνάμεις στο εσωτερικό του κόμματος, προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο των εντυπώσεων, να προλάβει τυχόν αύξηση της επιρροής των δελφίνων και των λοιπών αμφισβητιών και να εξασφαλίσει πολιτικές ανάσες μέχρι να ολοκληρωθεί η νέα συμφωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στελέχη που υπερασπίζονται σθεναρά την κομματική ηγεσία, όπως οι Μάκης Βορίδης και Αδωνις Γεωργιάδης, αρχίζουν να βάλλουν κατά των εν λόγω πυρήνων. Οπως είχαν προαναγγείλει τα «Π», ο πρώτος στόχος ήταν ο Νίκος Δένδιας (με την εργολαβία να την αναλαμβάνει ο κ. Γεωργιάδης), για τον οποίο η Συγγρού πνέει τα μένεα. «Εχει αλλάξει τρία αβανταδόρικα υπουργεία και παρ' όλα αυτά βγήκε πρώτος στο αντάρτικο», τονίζουν πιστοί σαμαρικοί για τον πρώτο βουλευτή της Β' Αθήνας. Ελευθερία κινήσεων εξακολουθεί να δίνεται και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως μέσα στον Ιούνιο θα αδειάσει η κλεψύδρα της ανοχής και της στήριξης του πρώην υπουργού στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εξάλλου ο ίδιος, παρά την προσήλωσή του στην κομματική γραμμή, έχει μιλήσει επανειλημμένως για ανάγκη ανασυγκρότησης του κόμματος. Στην ίδια λίστα τοποθετούν οι μυημένοι στα «γαλάζια» μυστικά τόσο την Ολγα Κεφαλογιάννη όσο και τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, μη αποκλείοντας η πρώτη να επιδιώξει σειρά ηχηρών παρεμβάσεων, με σκοπό την καθιέρωσή της στις συνειδήσεις του στελεχιακού δυναμικού ως ουσιαστικής εφεδρείας για το άμεσο ή απώτερο μέλλον. Ο νέος παράγοντας στην εξίσωση δεν είναι άλλος από τον Βασίλη Κικίλια (φωτ. κάτω), στην περίπτωση του οποίου η κομματική ηγεσία δείχνει εκ νέου διαθέσεις προσέγγισης λόγω της εξασφάλισης νέων συμμαχιών. Ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε αποστασιοποιηθεί εμφανώς από τον Αντώνη Σαμαρά μετά τις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου, επιλέγοντας να μη δεχθεί κανένα κομματικό οφίτσιο. Ωστόσο, κατόπιν συνεννόησης με τη Συγγρού, βγήκε μπροστά για να εκφράσει τις θέσεις της Ν.Δ. σχετικά με το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης (που άπτεται της περίπτωσης Ξηρού και της κατάργησης φυλακών υψίστης ασφαλείας), ενώ ενισχύει συνεχώς την κοινοβουλευτική παρουσία του. Φυσικά, η διαδικασία αυτή έχει ως αποκλειστικό σκοπό την αναχαίτιση των πρωτοβουλιών των δελφίνων και της καλλιέργειας κλίματος απόλυτης διατήρησης της ισχύος του Μεσσήνιου πολιτικού στο εσωτερικό του κόμματος.
«Αν πιστεύει κανείς πως προσπαθούν να προωθήσουν συγκεκριμένα στελέχη, πλανάται πλάνην οικτράν. Μοναδικό σενάριο για το περιβάλλον Σαμαρά είναι η παραμονή του στην ηγεσία του κόμματος, εκτός κι αν χαθεί ο έλεγχος εξαιτίας μαζικών ενεργειών και πρωτοβουλιών», σημειώνει έμπειρος «γαλάζιος» κομματικός παράγοντας.