Εναντίον των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, αντιεξουσιαστών και δικτύων μυστικών υπηρεσιών καταφέρεται ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης.

Στο άρθρο του με τίτλο «De Profundis», το οποίο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα anoixtoparathyro.gr, ο κ. Πανούσης τονίζει ότι υπάρχει πλεόνασμα χαρακτηρισμών και αντιθέσεων και επισημαίνει ότι οι τομές δεν γίνονται με «αριστερίστικα» γιουρούσια.

Αναλυτικά το άρθρο του Γιάννη Πανούση:

Όπου κι αν πας
σ’ αυτή τη χώρα
όλοι δηλώνουν
ειδικοί και υπεύθυνοι.
Π. Η. Γεωργελές, Σε αυτή τη χώρα

Η κριτική ως «υπαρξιακή» αντιπολιτευτική πρακτική κινείται συχνά στο όριο της ελαφρότητας ή της αφασίας.

Θα αναφερθώ σε ορισμένα αποσπάσματα από τις στήλες των εφημερίδων αλλά και τις δηλώσεις πολιτικών που σχετίζονται με τη δράση μου ως Αναπληρωτή Υπουργού αρμόδιου για την προστασία του Πολίτη.

Σταχυολογώ.

Από τη μία:

• Είμαι θρονιασμένος σε κυβερνητικό στασίδι
• Είμαι ανεύθυνος
• Είμαι Υπουργός των μπαχαλάκηδων
• Άφησα ανενόχλητους τους κουκουλοφόρους να φύγουν και εγγυήθηκα την ασφαλή αποχώρηση των «παιδιών» ή «χαϊδεύω του βάνδαλους»
• Άνοιξα διάπλατα τις πύλες των «κέντρων φιλοξενίας»
• Έχω ανάγκη από 15 λεπτά δημοσιότητας

Κι από την άλλη:

• Τα ΜΑΤ του Πανούση χτύπησαν διαδηλωτές
• Νομίζω ότι είμαι Υπουργός του Σαμαρά
• Το βρώμικο παιχνίδι του Πανούση
• Είμαι ψευτοπροοδευτικός
• Είμαι υπέρ της ποινής του θανάτου

Μου έχουν «καταλογίσει» μέσα σε 100 μέρες τα πάντα, με κοινό επίλογο να παραιτηθώ.

Όσοι γράφουν αυτά, όσοι τα διαβάζουν και όσοι διοικούν τέτοια media θεωρούν ότι κινούνται σε μια χώρα δικαίου και πολιτισμού του 2015 ή καλλιεργούν τη λεκτική και συκοφαντική «βία» για να καταστήσουν την Ελλάδα μια ζούγκλα αλληλοκατασπαρασσόμενων θηρίων;

Εάν έμπαινε φόρος σε κάθε ανοησία ή ύβρη που εκφέρει ο καθένας δεν θα υπήρχε εθνικό χρέος, μόνο πλεονάσματα θα παρουσιάζαμε.

Εγώ ακούω και διαβάζω όλες τις απόψεις και εκδοχές χωρίς να χαρακτηρίζω κανέναν ή να βρίζω. Ακούω όμως και διαβάζω δηλώσεις – πυροτεχνήματα αντιπολίτευσης παλαιάς κοπής και ακραίας τοποθέτησης.

Ακόμα και πρώην φίλοι της ΔΗΜΑΡ βγάζουν «ξύδι». Λίγο προσοχή δεν βλάπτει διότι η ημιμαθής στρέβλωση είναι αυτεπίστροφον όπλο, γνωστό και ως μπούμερανγκ.

Ποιο είναι λοιπόν το νόημα αυτής της στείρας αντιπαράθεσης; Αντί να ενωθούν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις για να διαχειριστούν τις παθογένειες της Μεταπολίτευσης, επιχειρούν «ν’ αποδείξουν» είτε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδια με τις άλλες είτε ότι είναι ανίκανη.

Προφανώς τα χίλια μύρια κακά της Μεταπολίτευσης όπου κυβερνούσαν οι μεν και οι δε έχουν παραγραφεί και αυτοί οι πολιτικάντηδες, οι δήθεν, οι «γνήσιοι» και οι δημοσιογράφοι – εισαγγελείς δεν αισθάνονται καμία ευθύνη και για τίποτα.

Θα μου επιτρέψετε να καταθέσω κάποιες σκέψεις.

1. Οι τομές δεν γίνονται με «αριστερίστικα» γιουρούσια. Θέλει χρόνο και τρόπο η αλλαγή συνειδήσεων και στάσεων. Ούτε μόνον ο νόμος, ούτε οι υπουργικές διαταγές, ούτε βέβαια η βία των «άλλων» συμβάλλουν ώστε η αριστερή διακυβέρνηση να εμπεδώσει το αίσθημα ασφάλειας και να κατοχυρώσει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα.

2. Όταν είμαι υπεύθυνος για κάτι το υποστηρίζω και αν έχω λάθος αναλαμβάνω την ευθύνη. Δεν δέχομαι όμως να στοχοποιούμαι από οποιονδήποτε και για οτιδήποτε. Είμαι υπεύθυνος για όσα λέω και όχι για όσα (δεν) καταλαβαίνουν.

3. Δεν πολιτικολογώ, δεν αντιδικώ με τα κόμματα ή τους διατελέσαντες Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη. Δεν δημοσιοποιώ σκάνδαλα και δεν κατηγορώ κανέναν (εκτός αν παρέμβει η Δικαιοσύνη). Προσοχή στα όρια της (αυτο)γελοιοποίησής τους.

Έχουμε πλεόνασμα «χαρακτηρισμών» και αντιθέσεων. Ώρα για ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό συμβόλαιο που πρέπει να το υπογράψουν όλοι όσοι πιστεύουν στους κανόνες και τα όρια της Δημοκρατίας κι όχι στις ακρότητες λόγων και πράξεων.

Υ. Γ.: Οι αντιεξουσιαστές, συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, μέλη του οργανωμένου εγκλήματος και δίκτυα μυστικών υπηρεσιών συμφωνούν σ’ ένα σημείο: πρέπει να με διώξει ο Τσίπρας μέχρι το καλοκαίρι. Παράξενο; Όχι τόσο.