Του Μάνου Οικονομίδη -Twitter@EmOikonomidis


Όσοι δεν θυσίασαν τον ύπνο τους για να περιμένουν τα αποτελέσματα της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στις Βρύξελλες, ξύπνησαν με έκδηλη ανησυχία από όσα διάβασαν και άκουσαν. Όσοι κοιμήθηκαν μετά τις δηλώσεις Τσίπρα και την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής… έχασαν τον ύπνο τους.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, το κλίμα το οποίο έχει διαμορφωθεί είναι εξαιρετικά βαρύ, καθώς οι προτάσεις των εταίρων που γνωστοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας, όπως για την αύξηση-σοκ στα τιμολόγια της ΔΕΗ, και το “κούρεμα” του ΕΚΑΣ, δείχνουν ότι η προδιάθεση της άλλης πλευράς δεν είναι να διευκολύνει την Αθήνα.

Φυσικά, σε μια διαπραγμάτευση, όσα λέγονται είναι περισσότερα και πολύ πιο υπερβολικά, από όσα ισχύουν και διαδραματίζονται πίσω από τις κλειστές πόρτες. Όπως και από εκείνα στα οποία θα συμφωνήσουν τελικά τα δυο “αντιμαχόμενα” μέρη.

Ακόμη και η διαχείριση της διαδρομής προς τη συμφωνία ωστόσο έχει τη σημασία της. Και τις πρώτες πρωινές ώρες είδαμε ένα ιδιότυπο μπρα ντε φερ ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τους δανειστές. Ένα μπρα ντε φερ για γερά νεύρα, αλλά με ημερομηνία λήξεως.

Είτε στις 14 Ιουνίου, όπως το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου παραδέχτηκε ότι συζητήθηκε, είτε στις 11 Ιουνίου, όπως προβλέπουν οι Financial Times, το δράμα θα έχει φτάσει στο τέλος του. Με την προσδοκία να έχει φτάσει στο τέλος της και… η χώρα.

Η πρόταση των δανειστών, περιλαμβάνει σκληρές πτυχές. Που ακόμη κι αν μετριαστούν, δεν θα οδηγήσουν σε κάτι λιγότερο από μια συμφωνία “αίματος”. Τόσο για την κοινωνική πραγματικότητα που θα κληθεί να βιώσει ο μέσος Έλληνας πολίτης, όσο και για την πολιτική διαχείριση από την πλευρά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της, έχει προφανώς ξεχάσει κάποιες κόκκινες γραμμές, δεν δείχνει ωστόσο ακόμη έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλους συμβιβασμούς στις συντάξεις και μέτρα με άμεσο οικονομικό αντίκτυπο για την κοινωνία. Γι’ αυτό και τονίζει ότι η πρόταση των δανειστών δεν αποτελεί βάση ουσιαστικής συζήτησης προόδου.

Σε αντίθεση, βλέπετε, με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Αλέξης Τσίπρας κάθε άλλο παρά… αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα είχε υποσχεθεί. Και ο συμβιβασμός με τον ρεαλισμό δεν είναι μια εύκολη διαδρομή, προσωπική ή πολιτική.