Δήμητρα, Ουρανός και Πλούτωνας σφιχταγκαλιάζονται στους ουρανούς κι εσύ για μια ακόμη φορά καλείσαι να ελιχθείς μέσα σε διασταυρούμενα πυρά.
Δεν θα ήθελες βέβαια να γίνεις μια «παράπλευρη απώλεια», όμως η θέση σου είναι δύσκολη και το μόνο που μπορείς να κάνεις για να υπερασπίσεις την τιμή σου είναι το να απαρνηθείς την αδράνεια σου. Αν είναι να πέσεις, να πέσεις μαχόμενος.

Γύρω σου και μέσα σου ηχούν τα τύμπανα του πολέμου. Οι εξουσιαστές σου για μια ακόμη φορά παίζουν το παιχνίδι της υποταγής, ελπίζοντας ότι θα πρυτανεύσει η «λογική» σου. Ότι δηλαδή δεν θα τους πας κόντρα διακινδυνεύοντας την «ασφάλεια» σου.

Κι εσύ βέβαια ξέρεις ότι επικαλούμενοι την ασφάλεια σου, εννοούν στην πραγματικότητα, την διαιώνιση της κυριαρχίας τους.
Το ξέρεις από την εποχή της Τουρκοκρατίας όταν αγάδες και κοτζαμπάσηδες συμμαχούσαν «για το καλό σου», ώστε να πάψουν να σου μπαίνουν επαναστατικές ιδέες.
Το ξέρεις από την Κατοχή, όταν η «νόμιμη» κυβέρνηση σου σε καλούσε να καταδώσεις τους αντιστασιακούς.
Το ξέρεις από τα πέτρινα χρόνια του Μνημονίου, όταν οι γραβατωμένοι δυνάστες σου σε διαιρούσαν και σε τρομοκρατούσαν για να μην κάνεις την υπέρβαση σου.

Δεν θες να υποκύψεις λοιπόν.
Αλλά μην νομίσεις ότι σου γράφω μόνον για τους δανειστές, την Μέρκελ και τον Σόιμπλε.
Σου γράφω για τις σχέσεις σου, για την δουλειά σου, για την ίδια σου τη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.

Ανάλογα θεριά παλεύουν διαχρονικά και μέσα στην ψυχή σου.
Η ελπίδα κόντρα στον τρόμο
Η ελευθερία απέναντι στο ραγιαδισμό.
Ο ανθρωπισμός ενάντια στο συμφέρον.
Ο ’νθρωπος κατά του Ανθρωπάκου.

Ακόμη κι αν λες ότι αυτήν τη φορά δεν πάει άλλο, ότι θα τραβήξεις στα άκρα, ότι αν χρειαστεί θα πάρεις τα βουνά για να αναπνεύσεις ελεύθερα, θα σε ρωτήσω επίμονα και σταθερά: Πόσο έτοιμος είσαι να κάνεις την επανάσταση σου; Να διαρρήξεις δεσμούς που συνήθισες να θεωρείς αναγκαίους, να απαρνηθείς το βόλεμα σου; Να αλλάξεις συμμάχους και προσανατολισμό;

Σηκώνεις ψηλά το φλάμπουρο της ανεξαρτησίας σου αλλά αν δεν έχεις και πνευματικά όπλα στην φαρέτρα σου, ο δρόμος της επανάστασής σου θα είναι πολύ σύντομος.
Η υπεροχή σου απέναντι στους αντιπάλους σου δεν είναι ούτε η οργή σου, ούτε το δίκιο που σε πνίγει. Είναι οι πνευματικές αξίες που εκείνοι ξεπούλησαν στον δικό τους δρόμο και γι' αυτό είναι ήδη ηττημένοι.

Αυτές είναι το σχέδιο της απόδρασης σου, της νίκης σου.
Αυτές είναι που πολλαπλασιάζουν την δύναμη σου και κάνουν τα πενιχρά σου όπλα να μοιάζουν με ανίκητο τείχος. Αυτές είναι που κρατούν άσβεστη τη φλόγα σου και σου δίνουν φτερά να πετάξεις ψηλότερα από τις γήινες ανάγκες σου, την φτώχια ή τον πλούτο σου.

Αν δεν σε συντροφεύουν στο δρόμο σου, οι όποιες νίκες σου θα είναι προσωρινές κι αργά ή γρήγορα θα υποκύψεις στο μοιραίο, όπως έχει ξαναγίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Θα σε εκβιάσουν, θα σε εξαγοράσουν, θα σε ευνουχίσουν. Θα επαναφέρουν στη ζωή τον Ανθρωπάκο που ζει μέσα σου και φθονεί τους ελεύθερους γιατί μισεί τον υποταγμένο εαυτό του. Θα σε ξανακάνουν έναν εντεταλμένο τρομοκράτη στην υπηρεσία τους. Θα αναζωπυρώσουν τα αγελαία ένστικτα σου.

Γι αυτό λοιπόν κράτα σφιχτά τις αξίες σου, προσπέρασε τον φανατισμό και την προπαγάνδα, γίνε ο ’νθρωπος σου.
Γιατί πάνω από κάθε σύστημα, πάνω από κάθε επανάσταση βρίσκεται ο ’νθρωπος, βρίσκεσαι εσύ κι ο αιώνιος σκοπός σου: Να διδάξεις θεούς κι ανθρώπους ότι το πιο γερό θεμέλιο της οικουμενικότητας είναι η διαφορετικότητα.