Υπάρχουν κακές συνήθειες που έχουμε όλοι. Ή έστω σχεδόν όλοι – εκτός κι αν πιστέψουμε ότι υπάρχουν ανάμεσά μας εκείνοι οι αναμάρτητοι που μπορούν να μας πετροβολήσουν πρώτοι με την τελειότητά τους. Εμείς πάντως δηλώνουμε… ένοχοι για τα περισσότερα από τα παρακάτω ατοπήματα, που παρ’ ότι προσπαθούμε να τα κόψουμε, ωστόσο κάνουν τη ζωή μας, αν όχι πιο ενδιαφέρουσα, τουλάχιστον πιο πιπεράτη. Όλοι μας, άλλωστε, λίγο-πολύ:

Σκαλίζουμε τη μύτη μας
Αρκεί να (νομίζουμε) ότι κανένας μα κανένας δεν μας βλέπει.

Τρώμε τα νύχια μας
-Μουσική αγωνίας-

Τρώμε junk food
Κι όταν δούμε την ζυγαριά, ευχόμαστε να τρώγαμε μόνο τα νύχια μας.

Ξοδεύουμε χωρίς να έχουμε
Θα το βάλω στην πιστωτική μωρέ, δε βαριέσαι.

Ξοδεύουμε σε εντελώς περιττά πράγματα
Ναι, ο ξεκουκουτσωτής αβοκάντο από το telemarketing εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία.

Βλέπουμε reality
Ακόμα και οι σκληρότεροι πολέμιοι της μικρής οθόνης, ξέρουν καλά ποιος είναι ο Πρόδρομος και ο Τσάκας. Όχι;

«Καιγόμαστε» στο Facebook
Όποιος «τερματίζει» το newsfeed του από βαρεμάρα και το «περνάει» απ’ την αρχή, να σηκώσει το χέρι.

Ασχολούμαστε με το smartphone μας ακόμη κι όταν έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε
Ποιο ποτό; Ποια συζήτηση; Τι εννοείς βγήκαμε έξω να διασκεδάσουμε; Και το Candy Crush δεν είναι διασκέδαση;

Μιλάμε με γεμάτο το στόμα
Γκνιαμ, γκνιαμ, γκνιαμ. Κι αν –τσομπ τσομπ- δεν βγάζεις τι λέω – μπερπ – πρόβλημά σου.

Κάνουμε «κρακ» τα δάχτυλά μας
Και τώρα που σας βάλαμε την ιδέα, δεν νιώθετε τα δάχτυλά σας να σας καλούν να το κάνετε επειγόντως;

Παραμιλάμε
Δεν είστε οι μόνοι που ξεχνιέστε και μονολογείτε στον δρόμο, στον καθρέφτη, στο μπάνιο.

Μαζεύουμε σαβούρα στο σπίτι
Είμαστε σίγουροι ότι (δεν) σας χρησιμεύει αυτό το σκισμένο μπλουζάκι από την Πέμπτη Δημοτικού, εκείνα τα φυλλάδια από ντελιβαράδικα που έχουν κλείσει εδώ και χρόνια και αυτός ο μπόγος από μικροπράγματα που πέφτει στο κεφάλι σας κάθε φορά που ανοίγετε την ντουλάπα.

Τρώμε ψωμί με τα πάντα
Και φέτα. Ε, Έλληνες είμαστε βρε αδερφέ.

Δαγκώνουμε την άκρη του στυλό
Πού είναι εκείνες οι εποχές που στην κορυφή τους βάζαμε Ευχούληδες;

Τσιμπολογάμε όσο μαγειρεύουμε
Και χορταίνουμε προτού καν γίνει το φαΐ.

Βρίζουμε όταν οδηγούμε
Είναι άλλωστε απαραίτητο προσόν κάθε οδηγού που σέβεται το λαδωμένο δίπλωμά του.

Χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο για την παραμικρή απόσταση
Πάω στο περίπτερο για σοκολάτα. Πού είναι τα κλειδιά;

Αναβάλουμε τα πάντα για αργότερα
Μην κάνεις σήμερα ό,τι μπορείς να αφήσεις για αύριο, λέει μια παροιμία. Εχμ, περίπου.

Κατακρίνουμε τους άλλους για τις κακές τους συνήθειες
Κοίτα την πώς βάφτηκε πρωινιάτικα, τσκ τσκ. Αχ, κοίτα λίγο, μου ‘φυγε η (φούξια) μάσκαρα;

Κουτσομπολεύουμε τους συναδέλφους
Σου έστειλα στο μέιλ το έγγραφο που ήθελες. Α, και τα ‘μαθες; Η Μαίρη τα ‘φτιαξε με τον Κώστα που τα είχε με τη Νατάσα που χώρισε τον Νίκο που έπιασε τον Μηνά με την καλύτερή του φίλη. Δεν το άκουσες από μένα.

Κρατάμε μέσα μας όσα μας απασχολούν
Και όταν αποφασίσουν να βγουν, ζούμε συναισθηματικά Τσερνομπίλ.

Γκουγκλάρουμε ασύστολα με το παραμικρό πρόβλημα υγείας και πανικοβαλλόμαστε με τα αποτελέσματα
Enter search term: «Πονοκέφαλος αιτίες». Και μετά, ψάξτε και «συνταγές για νόστιμα κόλλυβα».

Περιμένουμε αποτελέσματα εδώ και τώρα.
Κάνω δίαιτα εδώ και τρεις ώρες. Γιατί δεν έχασα τρία κιλά; Έκανα όλη μέρα ηλιοθεραπεία. Γιατί δεν έχω τροπικό μαύρισμα; Μόλις τέλειωσα την πρώτη μέρα στο γυμναστήριο. Δες, φάνηκε το σιξ πακ;

Αναπαράγουμε στερεότυπα
Σιγά μην πάω ταξίδι στη Γερμανία. Αυτοί μας μισούν.

Ανοίγουμε μηχανικά το ψυγείο
Και τσιμπολογάμε ένα-ένα τα κομματάκια της σοκολάτας σε κάθε «επίσκεψη» – έτσι το άθροισμα των θερμίδων τους είναι πολύ μικρότερο, (μακάρι να) υποστηρίζει η επιστήμη.