Ιάπωνες επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ανάπτυξη πλήρως λειτουργικών τεχνητών νεφρών, κατασκευασμένων σε συνθήκες εργαστηρίου, μετά τα πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα που είχαν τα πειράματα που έκαναν σε ζώα.

Συγκεκριμένα, όταν μεταμόσχευσαν σε αρουραίους και χοίρους, τεχνητά νεφρά εργαστηρίου, εκείνα λειτούργησαν κανονικά και τα ζώα είχαν κανονική ούρηση και διύλιση του αίματος.
 
Σε προηγούμενες απόπειρες, οι εργαστηριακοί νεφροί είχαν αποτύχει στην εν λόγω δοκιμασία, καθώς φούσκωναν αφύσικα υπό την πίεση των ούρων. Οι ερευνητές κατάφεραν όμως να λύσουν το πρόβλημα, αναπτύσσοντας εκτός από τους νεφρούς έναν ουρητήρα (σωλήνα «αποχέτευσης»), καθώς και μια ουροδόχο κύστη όπου καταλήγουν τα ούρα.
   
Όταν το σύστημα αυτό συνδέθηκε στη φυσιολογική ουροδόχο κύστη των πειραματόζωων, λειτούργησε κανονικά. Τα ούρα περνούσαν από τους μεταμοσχευμένους εργαστηριακούς νεφρούς και, μέσω του εργαστηριακού ουρητήρα, έφθαναν στην μεταμοσχευμένη εργαστηριακή ουροδόχο κύστη και από εκεί στην κανονική ουροδόχο κύστη του ζώου. Οκτώ εβδομάδες μετά την τοποθέτηση των εργαστηριακών οργάνων, το ουροποιητικό σύστημα δούλευε χωρίς πρόβλημα.
       
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρα Τακάσι Γιόκου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζικέι στο Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC, δήλωσαν ότι οι σχετικές κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα αργήσουν ακόμη μερικά χρόνια.
       
Ο τελικός στόχος παραμένει η δημιουργία εργαστηριακών νεφρών που θα αντικαθιστούν τους κανονικούς, χωρίς να χρειάζεται δότης για την μεταμόσχευση. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν σήμερα περιμένοντας για την εύρεση του κατάλληλου οργάνου λόγω ανεπάρκειας δοτών.
   
Οι εργαστηριακοί νεφροί αναπτύσσονται από βλαστικά κύτταρα του ίδιου του ασθενούς.   Άλλες επιστημονικές ομάδες έχουν ακολουθήσει διαφορετική οδό και προσπαθούν να αναγεννήσουν τους ίδιους τους προβληματικούς νεφρούς, αντί να δημιουργήσουν άλλους εξ αρχής.
         
Εξάλλου, μια άλλη αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε για πρώτη φορά στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που δημιουργούν πέτρες στα νεφρά, κινδυνεύουν περισσότερο από αθηροσκλήρωση ως ενήλικες.
   
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι αν οι πέτρες στα νεφρά και η αθηροσκλήρωση (η σκλήρυνση και στένωση των αρτηριών που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακό επεισόδιο) προκαλούνται από τον ίδιο βιολογικό μηχανισμό, αν και υποθέτουν ότι παίζει κάποιο ρόλο η χρόνια φλεγμονή. 
   
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι κάτι συμβαίνει στο σώμα σχετικά με τον σχηματισμό πέτρας στα νεφρά, το οποίο επίσης επιδρά αρνητικά στην υγεία των αρτηριών των παιδιών», δήλωσε η υπεύθυνη της μελέτης δρ. Κίρστεν Κουσούμι του Νοσοκομείου Παίδων Nationwide, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδιατρικής "Journal of Pediatrics".