«Η ανασύσταση της μεσαίας τάξης δεν είναι προϋπόθεση για την εφαρμογή του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, αλλά είναι αυτό καθεαυτό το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας», υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Ευάγγελος Βενιζέλος κλείνοντας το διήμερο συνέδριο του e-kyklos.

Το συνέδριο είχε θέμα «Η Ελλάδα Μετά ΙΙΙ: Η ανασύσταση της μεσαίας τάξης - προϋπόθεση για την εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης». Οπως είπε ο κ. Βενιζέλος «δεν έχει διατυπωθεί ένα αφήγημα, το οποίο να γίνεται αντιληπτό συνολικά από τη μεσαία τάξη, ως το δικό της ηγεμονικό και προνομιακό πολιτικό αφήγημα. Αυτό πιστεύω ότι είναι το μεγάλο πρόβλημα. Η σχέση της μεσαίας τάξης με το πολιτικό κέντρο. Αυτή η σχέση, συνολικά, της μεσαίας τάξης με το πολιτικό κέντρο είναι το πρόβλημα του εθνικού αφηγήματος της ανασυγκρότησης του τόπου, το πρόβλημα της πολιτικής ηγεμονίας».

Ως τελικό συμπέρασμα του συνεδρίου του e-kyklos, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε τα εξής: «Υπήρχαν οι προϋποθέσεις ή θα μπορούσαν να έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις να διατυπωθεί το αφήγημα αυτό, αλλά απεδείχθη ότι αυτό ήταν δύσκολο εγχείρημα, δύσκολο στη σύλληψή του και πολύ πιο δύσκολο στην εκτέλεσή του. Πιστεύω ότι αυτό είναι και το μεγάλο κενό με το οποίο οδηγούμεθα στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Θέλω να ελπίζω ότι, μετά τις εκλογές, το κενό αυτό θα καλυφθεί εκ των πραγμάτων, γιατί η χώρα έχει ανάγκη να έχει μία εθνική προοπτική, να έχει ένα νέο εθνικό και κοινωνικό αφήγημα που οδηγεί στην ανασυγκρότησή της».

Ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι τρείς είναι οι προϋποθέσεις για να έχει αποτελέσματα αυτή η προσπάθεια. Ως πρώτο ζητούμενο όρισε την ασφάλεια, πως δηλαδή δεν θα υπάρξει επιδείνωση, και δεύτερο ζητούμενο είναι η παροχή μίας αίσθησης προοπτικής, πως μπορεί να υπάρξει βελτίωση, ώστε να πάψει ο κοινωνικός κορμός να νιώθει απειλούμενος. Το τρίτο και κυριότερο είναι η σχέση της μεσαίας τάξης και του πολιτικού κέντρου, το ποιος κερδίζει τη μάχη στον χώρο του κέντρου, είπε.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε ότι «πέραν της στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται και στρατηγική ήττα της λαϊκιστικής ανευθυνότητας, κάτι για το οποίο απαιτούνται πολιτικές προϋποθέσεις και θεσμικές προϋποθέσεις για την εθνική ανασυγκρότηση με πρώτη τη σταθερότητα υπό όλες τις εκδοχές της, κυβερνητική σταθερότητα, πολιτειακή σταθερότητα και επειδή η επόμενη Βουλή είναι αναθεωρητική, συνταγματική σταθερότητα.

«Η αποκατάσταση του κράτους δικαίου δεν είναι πολιτικός ή προσωπικός ρεβανσισμός, αλλά θεσμική υποχρέωση που δεν αντιβαίνει -το αντίθετο- στη διαμόρφωση των αναγκαίων συναινέσεων και του κλίματος εθνικής ενότητας».

Προσδιόρισε ακόμη τη μεσαία τάξη ως συνώνυμο της κοινωνικής συνοχής, όχι μόνο της κοινωνικής κινητικότητας ως κιβωτός της λογιοσύνης και είναι αυτή, όπως και εάν την ορίσει κανείς, που ενοποιεί και συνθέτει την κοινωνία.