Ιστορική χαρακτηρίζουν αρκετοί την χθεσινή εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς, διαβλέποντας ότι αποτελεί την απαρχή της λεγόμενης «Νέας Μεταπολίτευσης», την εντάσσουν σε έναν ιστορικό «κύκλο» ως αναπόσπαστο μέρος του, ο οποίος άνοιξε στις 23 Σεπτεμβρίου 1974, με την κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και έκλεισε χθες με την ήττα της κυβέρνησης της Αριστεράς, υπό τον Αλ. Τσίπρα.

Νέα Μεταπολίτευση

Όπως έχουν γράψει τα «Παραπολιτικά», η προβλεπόμενη εδώ και μήνες εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις χθεσινές εκλογές, συνέχεια των πολύ αρνητικών αποτελεσμάτων που είχε στις ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές εκλογές της 26ης Μαΐου, έκλεισε οριστικά και τον ιστορικό κύκλο της μεταπολίτευσης. Αυτή χαρακτηρίσθηκε από τρείς φάσεις: από την αριστερή επιρροή στον συνδικαλισμό, την απόλυτη χειραγώγηση στους διανοούμενους και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τον έλεγχο της νεολαίας στην πρώτη φάση. Τον λαϊκισμό, τον κομματισμό και την παραδοξότητα στη συνέχεια με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ που υπηρέτησε με απόλυτη συνέπεια και καιροσκοπισμό, την αριστερή «μυθολογία» περί ηθικής, κοινωνικής δικαιοσύνης και προοδευτισμού στη δεύτερη φάση. Και τελικά τα τελευταία χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, εντός του κύκλου της χρεοκοπίας και των Μνημονίων, με την απρόσκοπτη άσκηση της εξουσίας από την Αριστερά.

Ωστόσο, το γεγονός της αριστερής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι τον Ιούλιο 2019 προκάλεσε την αποκαθήλωση των μύθων της Αριστεράς τόσο στο επίπεδο της κυβερνητικής πολιτικής, που καθορίστηκε από τον οπορτουνισμό και τον πολιτικό κυνισμό, όσο και σε επίπεδο προσώπων που κάθε άλλο παρά μπόρεσαν να εκπροσωπήσουν τον νεοτερισμό, την μεταρρύθμιση, την διεθνή εμπειρία, την άτεγκτη ηθική, την συνέπεια λόγων και πράξεων. Αυτή η αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα του αριστερού κυβερνητισμού είναι που δίνει την αφετηρία στην διακυβέρνηση της Κεντροδεξιάς, υπό την πρωθυπουργία του Κυριάκου Μητσοτάκη, να επιχειρήσει μια νέα μεταπολίτευση στη βάση του πραγματισμού και της αξιοποίησης νέων προσώπων με γνώσεις και εμπειρία που δεν θα δεσμευθούν μόνον αλλά θα πετύχουν και την συνέπεια λόγων και πράξεων.

2,2 εκατομμύρια πολίτες ψήφισαν ΝΔ

Ο ιστορικός χαρακτήρας του νικηφόρου για τον κ. Μητσοτάκη εκλογικού αποτελέσματος έγκειται και στο γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία, ύστερα από 10 χρόνια υλοποίησης σκληρών και δύσκολων οικονομικών προγραμμάτων, ορισμένα από τα οποία ψήφισαν και δικές της πλειοψηφίες, έδειξε ότι μπορεί να απευθυνθεί σε μία πλατιά κοινωνική μάζα και να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη της, κάτι που αποδεικνύει ότι έχει ισχυρές ρίζες ανάμεσα στους Έλληνες.

Έτσι, χθες την ανανεωμένη Νέα Δημοκρατία ψήφισαν 2.245.000 πολίτες, την στιγμή που στις πρόσφατες ευρωεκλογές την είχαν στηρίξει 1.873.137 ψηφοφόροι και στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 περί τους 1.526.000 πολίτες. Δηλαδή σε διάστημα τεσσάρων ετών η Νέα Δημοκρατία κέρδισε περί τους 700.000 πολίτες. Σημειώνεται ότι ακριβώς ο ίδιος αριθμός πολιτών (2.230.000 ψηφοφόροι) την είχαν στηρίξει στις βουλευτικές εκλογές του 2009, όταν (με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή) είχε χάσει από κραταιό τότε ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου.

Αυτοδυναμία ύστερα από 10 χρόνια

Παράλληλα, η Κεντροδεξιά παράταξη επικρατώντας σε 49 από τις 59 εκλογικές περιφέρειες της χώρας, εξασφάλισε, χθές, την αυτοδυναμία με 158 έδρες, την στιγμή που τελευταία φορά που εξασφάλισε κόμμα στην Ελλάδα αυτοδυναμία ήταν πρίν 10 χρόνια, πρίν ξεσπάσει η εγχώρια οικονομική κρίση, όταν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου νίκησε τις εκλογές του 2009.

Νίκη χωρίς υποσχέσεις

Ο ιστορικός χαρακτήρας της «γαλάζιας» ευρείας επικράτησης μπορεί να εξαχθεί και από ένα ακόμα γεγονός. Στις χθεσινές κάλπες η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, εξέλιξη η οποία δεν ήρθε μόνη της, ούτε προέκυψε αποκλειστικά από την φθορά της κυβέρνησης της Αριστεράς, που διέψευσε προσδοκίες και ελπίδες.

Στην προεκλογική περίοδο, αλλά και νωρίτερα ο κ.Μητσοτάκης υλοποίησε μία πρωτόγνωρη, για εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα, στρατηγική. Δεν υποσχέθηκε τίποτα! Αντίθετα δεσμεύτηκε μόνο για τα εφικτά. Δηλαδή, ανέλυσε συγκεκριμένες πολιτικές που θα οδηγήσουν στην μείωση της φορολογίας, κάτι που, εξάλλου είναι και το κεντρικό αίτημα της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας απάντησε με την δέσμευσή του για τα εφικτά σε αυτό το «ερώτημα», δημιουργώντας έτσι ελπίδα, σε αντίθεση με τον απερχόμενο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που με μία στρατηγική «διαχείρισης της μιζέριας», υλοποιώντας επιδοματική πολιτική και μία τακτική ρουσφετιών (διορισμοί κλπ) διαμόρφωσε μία απωθητική εικόνα για τον ίδιο και την κυβέρνησή του στους πολίτες.