Αίσθηση προκαλεί η δημόσια παρέμβαση του Νίκου Παπανδρέου, ο οποίος ζητά επισήμως «επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ» και εκλογή νέου προέδρου από τη βάση, όπως προβλέπει το καταστατικό του Κινήματος.

Με άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής», ο γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ τονίζει ότι  «Ο πρόεδρος εκλέγεται άμεσα από τα μέλη και τους φίλους του Κινήματος κάθε τέσσερα χρόνια», προσθέτοντας ότι «αυτό αναφέρει κατά γράμμα το άρθρο 41 στο καταστατικό του ΠαΣοΚ».

«Όσοι προσπαθούν να αποσιωπήσουν τούτο το δεδομένο ή να βρουν διαδικαστικά τερτίπια για να αποφύγουν ανοικτές εκλογές, μόνο κακό στο κόμμα κάνουν. Αλλοιώνουν τη γνήσια δημοκρατική παράδοση της παράταξης. Και φυσικά, καταστρατηγείται το ίδιο το καταστατικό και καθιστά την όποια άλλη οδό ως μη νόμιμη. Μπορεί, δηλαδή, οποιοδήποτε μέλος να προσφύγει στη Δικαιοσύνη σε περίπτωση αλλοίωσης του καταστατικού και φυσικά να δικαιωθεί πανηγυρικά», γράφει ο Ν. Παπανδρέου, την ώρα που η επικεφαλής του κόμματος δείχνει ότι μάλλον θέλει να αφήσει πίσω της το ιστορικό όνομα, καθώς επίσης και τα σύμβολά του.

Στο άρθρο του ο κ. Παπανδρέου σημειώνει ακόμα: «Για να ανοίξει τα «φτερά» του το ΠαΣοΚ πρέπει – και αυτό είναι το μάθημα της Δημοκρατίας αλλά και του Ανδρέα – να έρθει και πάλι κοντά στον λαό. «Μαγειρέματα» πίσω από κλειστές πόρτες με επιχειρήματα που προσβάλλουν τη νοημοσύνη των προοδευτικών πολιτών θυμίζουν τακτικές κλειστών και αυταρχικών κομμάτων παλιότερης εποχής. Άρα, κατόπιν συνεδρίου, εκλογές. Έτσι θα αποκτήσουμε τον σωστό «αέρα» για την πορεία προς τα εμπρός. Ο υποψήφιος/υποψήφια πρόεδρος έχει ένα θέμα να απαντήσει σε αυτές τις εκλογές: θα συνεχίσει το ΠαΣοΚ να υφίσταται ως κόμμα ή όχι; Φυσικά όποιος κατέβει για αρχηγός πρέπει να πιστεύει στο ΠαΣοΚ! Η προσπάθεια «αποπασοκοποίησης» έγινε με μια σειρά αποτυχημένων εγχειρημάτων όπως η Ελιά, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και εν τέλει και το Κίνημα Αλλαγής. Αυτό το μήνυμα αποκόμισα από τα ταξίδια μου ανά την Ελλάδα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Και όχι μόνο εγώ: το ίδιο μήνυμα αποκόμισαν όλοι οι υποψήφιοι στις ευρωεκλογές, αλλά και στις εθνικές εκλογές. Είδαν ότι ο κόσμος συγκινείται, συσπειρώνεται και συμμετέχει μόνο με αναφορές στο ΠαΣοΚ και στον ιδρυτή του».

Επίσης, υπενθυμίζει ότι «το συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής τον Μάρτιο δεν πέτυχε τον σκοπό του, δηλαδή την ομογενοποίηση των κομμάτων. Τα κόμματα κάτω από την «ομπρέλα» του ΚΙΝΑΛ υπάρχουν ακόμη, και βγάζουν μάλιστα και τις δικές τους ανακοινώσεις». Και προσθέτει ότι εφόσον «ξαναγίνουμε ΠαΣοΚ, τότε η απήχησή μας και ο ρόλος μας στα πολιτικά δρώμενα της χώρας είναι δεδομένα. Αυτό πρέπει να είναι το διακύβευμα στο επερχόμενο συνέδριο, αλλά και για τις ανοικτές εκλογές για ανάδειξη αρχηγού του ΠαΣοΚ».