Πυρ και μανία ο Αλέξης Τσίπρας με τον κυβερνητικό απολογισμό του κόμματος
Γιωργος Κατσιγιαννης
Μαλλιά-κουβάρια έγιναν στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το περιεχόμενο του περίφημου κειμένου για τον κυβερνητικό απολογισμό του κόμματος, τη σύνταξη του οποίου είχαν αναλάβει οι Γιάννης Δραγασάκης, Θεόδωρος Δρίτσας και Αριστείδης Μπαλτάς, με τον πρώτο να έχει την ευθύνη της τελικής παρουσίασής του στην τελευταία σύνοδο της Κ.Ε.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Αλ. Τσίπρας δεν έκρυψε την ενόχλησή του για το γεγονός πως σε ένα κείμενο απολογισμού, που αριθμούσε πάνω από 80 σελίδες, οι συντάκτες του δεν αφιέρωσαν ούτε μία παράγραφο για να επισημάνουν τη δική του συμβολή στην κυβερνητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 έως το 2019. Η πρώτη αντίδραση από την πλευρά του ήρθε στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε. Θέλοντας να «απαξιώσει» τη σπουδαιότητα του απολογιστικού πονήματος των τριών ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, απαίτησε μαζί με αυτό που συνέταξαν να πάει ως προσυνεδριακό κείμενο διαβούλευσης με χαρακτήρα ιστορικού πολιτικού ντοκουμέντου στις οργανώσεις του κόμματος και η δική του ομιλία από την πρώτη ημέρα των εργασιών της Κ.Ε. Αν και ο Γ. Δραγασάκης προσπάθησε να πείσει τα μέλη του οργάνου πως καλό θα ήταν να μην πάνε δύο κείμενα προς διαβούλευση στις οργανώσεις του κόμματος ενόψει του Συνεδρίου, εντούτοις ο Αλ. Τσίπρας επέβαλε την άποψή του.
Ομως, το θέμα που προέκυψε δεν τελείωσε πίσω από τις κλειστές πόρτες της συνόδου της Κ.Ε., όπου ο Αλ. Τσίπρας βρέθηκε ουκ ολίγες φορές αντιμέτωπος με τις δυνάμεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Το κεφάλαιο «Αλέξης Τσίπρας», που σκοπίμως ή όχι παρέλειψαν να συμπεριλάβουν στο κείμενο κυβερνητικού απολογισμού οι Γ. Δραγασάκης, Θ. Δρίτσας και Α. Μπαλτάς, ανέλαβε να τους το υπενθυμίσει ο επί σειρά ετών διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου του Αλ. Τσίπρα, Θ. Καρτερός, με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» και εν συνεχεία ανήρτησε και στον ατομικό του λογαριασμό στο fb, με τίτλο «Το brand name Τσίπρας».
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ
Έγραψε λοιπόν ο παραμένων «μυστικοσύμβουλος» επί θεμάτων επικοινωνίας στο περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα, Θ. Καρτερός: «Στον απολογισμό των τελευταίων χρόνων θεωρούμε σώφρον να μην αναφέρουμε το όνομα του Τσίπρα. Στην προβολή του μέλλοντος θεωρούμε σώφρον να μην αναφέρουμε το όνομα του Τσίπρα. Γενικώς και καλού κακού θεωρείται σώφρον να αναφέρονται το κόμμα, η παράταξη, οι ψηφοφόροι, οι πολίτες, τα όργανα, οι Ο.Μ. Αλλά όχι ο Τσίπρας. Ασε το όνομα, μη σου βγει το όνομα! Αλλά έτσι είναι κουτσές οι αναλύσεις μας. Διότι, όταν διαγράφουμε τον ρόλο της προσωπικότητας στην Ιστορία, δεν διαβάζουμε σωστά ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν, ούτε το μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, και μετά πάλι αξιωματική αντιπολίτευση - με 32%».
Ο Θ. Καρτερός, αποδοκιμάζοντας ευθέως τους συντάκτες του κυβερνητικού απολογισμού, επιδίδεται σε σειρά διορθώσεων των άστοχων αναλύσεών τους, αποκαθιστώντας την «αλήθεια» στη βάση μιας πραγματικότητας που δεν πρέπει να αγνοεί κανείς και η οποία συμπυκνώνεται στην αλήστου μνήμης φράση του Γ. Κατσιφάρα: «Χωρίς τον Α. Παπανδρέου δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Το πάει όμως και ένα βήμα παραπέρα για όσους ονειρεύονται πως εάν υπονομεύσουν τον Αλ. Τσίπρα τότε θα γίνουν εύκολα χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. «Αν δεν τον προσέχουμε, δεν θα έχουμε», γράφει στο τέλος του άρθρου. «Ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει τη χώρα από τα Μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη εναντίον ενός σκληρού, διεφθαρμένου και αδίστακτου κατεστημένου. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται κύρια δύναμη της δημοκρατικής παράταξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά διεθνή ακτινοβολία. Μπορεί κανένας λογικός άνθρωπος, που δεν έχει τα δικά μας χμχμ, να ξεκλειδώσει αυτές τις σεισμικές αλλαγές αποσιωπώντας το όνομα και τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα; Στα συν και στα πλην; Δεν μπορεί. Δοκιμάζονται βέβαια τα όρια της αριστερής μας ψυχής όταν ρωτάμε κάποιους τι ψήφισαν και απαντούν μονολεκτικά: Τσίπρα. Οχι ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρα. Και είναι πολλοί αυτοί», αναφέρει ο Θ. Καρτερός, συμπληρώνοντας: «Ο ρόλος του Τσίπρα είναι σημαντικός, πολύ πιο σημαντικός από οποιουδήποτε άλλου, στη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερή διαμαρτυρία μέχρι το Μαξίμου και τη δύσκολη συνέχεια. Και ο ρόλος του είναι εκεί, στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο, όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο μιας αφήγησης χωρίς αυτόν».
Κατά τον Θ. Καρτερό, «είναι πολιτική πράξη η υπεράσπιση του Τσίπρα», γιατί, όπως ισχυρίζεται, «στο brand name Τσίπρας συμπυκνώνονται κόποι, θυσίες, ξενύχτια, προσδοκίες χιλιάδων και χιλιάδων. Και πολλή Ιστορία. Να συνειδητοποιήσουμε συνεπώς τι έχουμε. Και να το προσέχουμε, για να το έχουμε»...
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Αλ. Τσίπρας δεν έκρυψε την ενόχλησή του για το γεγονός πως σε ένα κείμενο απολογισμού, που αριθμούσε πάνω από 80 σελίδες, οι συντάκτες του δεν αφιέρωσαν ούτε μία παράγραφο για να επισημάνουν τη δική του συμβολή στην κυβερνητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 έως το 2019. Η πρώτη αντίδραση από την πλευρά του ήρθε στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε. Θέλοντας να «απαξιώσει» τη σπουδαιότητα του απολογιστικού πονήματος των τριών ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, απαίτησε μαζί με αυτό που συνέταξαν να πάει ως προσυνεδριακό κείμενο διαβούλευσης με χαρακτήρα ιστορικού πολιτικού ντοκουμέντου στις οργανώσεις του κόμματος και η δική του ομιλία από την πρώτη ημέρα των εργασιών της Κ.Ε. Αν και ο Γ. Δραγασάκης προσπάθησε να πείσει τα μέλη του οργάνου πως καλό θα ήταν να μην πάνε δύο κείμενα προς διαβούλευση στις οργανώσεις του κόμματος ενόψει του Συνεδρίου, εντούτοις ο Αλ. Τσίπρας επέβαλε την άποψή του.
Ομως, το θέμα που προέκυψε δεν τελείωσε πίσω από τις κλειστές πόρτες της συνόδου της Κ.Ε., όπου ο Αλ. Τσίπρας βρέθηκε ουκ ολίγες φορές αντιμέτωπος με τις δυνάμεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Το κεφάλαιο «Αλέξης Τσίπρας», που σκοπίμως ή όχι παρέλειψαν να συμπεριλάβουν στο κείμενο κυβερνητικού απολογισμού οι Γ. Δραγασάκης, Θ. Δρίτσας και Α. Μπαλτάς, ανέλαβε να τους το υπενθυμίσει ο επί σειρά ετών διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου του Αλ. Τσίπρα, Θ. Καρτερός, με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» και εν συνεχεία ανήρτησε και στον ατομικό του λογαριασμό στο fb, με τίτλο «Το brand name Τσίπρας».
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ
Έγραψε λοιπόν ο παραμένων «μυστικοσύμβουλος» επί θεμάτων επικοινωνίας στο περιβάλλον του Αλ. Τσίπρα, Θ. Καρτερός: «Στον απολογισμό των τελευταίων χρόνων θεωρούμε σώφρον να μην αναφέρουμε το όνομα του Τσίπρα. Στην προβολή του μέλλοντος θεωρούμε σώφρον να μην αναφέρουμε το όνομα του Τσίπρα. Γενικώς και καλού κακού θεωρείται σώφρον να αναφέρονται το κόμμα, η παράταξη, οι ψηφοφόροι, οι πολίτες, τα όργανα, οι Ο.Μ. Αλλά όχι ο Τσίπρας. Ασε το όνομα, μη σου βγει το όνομα! Αλλά έτσι είναι κουτσές οι αναλύσεις μας. Διότι, όταν διαγράφουμε τον ρόλο της προσωπικότητας στην Ιστορία, δεν διαβάζουμε σωστά ούτε το παρελθόν, ούτε το παρόν, ούτε το μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, και μετά πάλι αξιωματική αντιπολίτευση - με 32%».
Ο Θ. Καρτερός, αποδοκιμάζοντας ευθέως τους συντάκτες του κυβερνητικού απολογισμού, επιδίδεται σε σειρά διορθώσεων των άστοχων αναλύσεών τους, αποκαθιστώντας την «αλήθεια» στη βάση μιας πραγματικότητας που δεν πρέπει να αγνοεί κανείς και η οποία συμπυκνώνεται στην αλήστου μνήμης φράση του Γ. Κατσιφάρα: «Χωρίς τον Α. Παπανδρέου δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Το πάει όμως και ένα βήμα παραπέρα για όσους ονειρεύονται πως εάν υπονομεύσουν τον Αλ. Τσίπρα τότε θα γίνουν εύκολα χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. «Αν δεν τον προσέχουμε, δεν θα έχουμε», γράφει στο τέλος του άρθρου. «Ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει τη χώρα από τα Μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη εναντίον ενός σκληρού, διεφθαρμένου και αδίστακτου κατεστημένου. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται κύρια δύναμη της δημοκρατικής παράταξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά διεθνή ακτινοβολία. Μπορεί κανένας λογικός άνθρωπος, που δεν έχει τα δικά μας χμχμ, να ξεκλειδώσει αυτές τις σεισμικές αλλαγές αποσιωπώντας το όνομα και τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα; Στα συν και στα πλην; Δεν μπορεί. Δοκιμάζονται βέβαια τα όρια της αριστερής μας ψυχής όταν ρωτάμε κάποιους τι ψήφισαν και απαντούν μονολεκτικά: Τσίπρα. Οχι ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρα. Και είναι πολλοί αυτοί», αναφέρει ο Θ. Καρτερός, συμπληρώνοντας: «Ο ρόλος του Τσίπρα είναι σημαντικός, πολύ πιο σημαντικός από οποιουδήποτε άλλου, στη διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ από την αριστερή διαμαρτυρία μέχρι το Μαξίμου και τη δύσκολη συνέχεια. Και ο ρόλος του είναι εκεί, στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο, όσο κι αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο μιας αφήγησης χωρίς αυτόν».
Κατά τον Θ. Καρτερό, «είναι πολιτική πράξη η υπεράσπιση του Τσίπρα», γιατί, όπως ισχυρίζεται, «στο brand name Τσίπρας συμπυκνώνονται κόποι, θυσίες, ξενύχτια, προσδοκίες χιλιάδων και χιλιάδων. Και πολλή Ιστορία. Να συνειδητοποιήσουμε συνεπώς τι έχουμε. Και να το προσέχουμε, για να το έχουμε»...
