Στην αλλόκοτη και αλλοπρόσαλλη κοινότητα που διαμορφώθηκε εντός των κομματικών γραμμών και δομών του ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο της ηγεσίας του Τσίπρα, ειδική μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στην τάξη των «Σημιτικών εισοδιστών», που σπατάλησαν το κεφάλαιο της «εκσυγχρονιστικής» τους αίγλης κάνοντας τα στραβά μάτια στον «αριστερό λαϊκισμό» του.

Οι Ν. Μπίστης, Α. Λιάκος, Π. Παναγιώτου είναι τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις «Σημιτικών» πολιτικών που «συνέβαλαν» στον «ξέπλυμα» του Α. Τσίπρα, ελπίζοντας πως θα τον κάνουν «σοσιαλδημοκράτη». Και τώρα, τους «γλεντάει» κανονικά για μια ακόμη φορά και ο Στ. Κασσελάκης, αλλά και ο Πολάκης που εισηγήθηκε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να μην εμφανιστεί στην εκδήλωση τιμής για τον πρώην πρωθυπουργό Σημίτη. Στο παρελθόν οι τρεις προαναφερθέντες, δηλαδή την περίοδο που τους χρησιμοποιούσε ο Τσίπρας για να το παίξει ηγέτης της Κεντροαριστεράς, μόλις τόλμαγε ο Π. Πολάκης να σχολιάσει αρνητικά τον Σημίτη έβγαιναν και τον έκραζαν με κοινή τους δήλωση. Τώρα κάνουν την «πάπια». Το 2019, αν θυμάμαι καλά, με αφορμή μια παρέμβαση του Κ. Σημίτη, ο Π. Πολάκης καλούσε τον πρώην πρωθυπουργό να «κρυφτεί σε καμιά τρύπα», σημειώνοντας πως επί των ημερών του γκριζαρίστηκαν τα Ίμια, παραδόθηκε ο Οτσαλάν στους Τούρκους και έχασε ο κόσμος τα λεφτά του στο Χρηματιστήριο.

Τότε, οι Ν. Μπίστης, Α. Λιάκος και Π. Παναγιώτου, νιώθωντας ασφαλείς στο πλευρό του Τσίπρα, υπερασπίστηκαν τον Σημίτη. Τώρα όμως που ο Στ. Κασσελάκης με τον Π. Πολάκη τον «κατακρεουργούν» επικοινωνιακά για την περίοδο διακυβέρνησής του «κρύβονται».

Ο... όχλος και ο «Πόντιος Πιλάτος»

Η αλήθεια είναι πως ο Στ. Κασσελάκης έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια με αφορμή το «μπλέξιμο» που έχει προκληθεί για τις διαγραφές των τεσσάρων κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Τζουμάκα, Ν. Φίλη, Π. Σκουρλέτη, Δ. Βίτσα, καθώς οι καταστατικές προβλέψεις είναι τέτοιες που δεν συνάδουν με τις προσωπικές του επιθυμίες και ως εκ τούτου για να μη βρεθεί στο τέλος ταπεινωμένος αναζητά πρωτότυπες λύσεις για την εξόντωσή τους. Και επειδή και στο επιτελείο του, ή αν θέλετε στον ευρύτερο κύκλο των συνεργατών του, καταγράφονται σοβαρές διαφωνίες, στο τέλος μπορεί να υποδυθεί τον ρόλο του «Πόντιου Πιλάτου», ζητώντας για την τύχη τους να μην αποφασίσουν τα θεσμοθετημένα όργανα αλλά ο κομματικός όχλος. Συγκεκριμένα, για το θέμα των διαγραφών ο Στ. Κασσελάκης είναι «όμηρος» δύο αντικρουόμενων εισηγήσεων.

Απ’ τη μια έχει τον Π. Πολάκη, τον οποίο εθελοντικά συνεπικουρεί με την όποια επιδραστική παρέμβαση διαθέτει στο επικοινωνιακό μέτωπο ο γνωστός στιχουργός Ν. Μωραΐτης και του ζητούν να πάρει εδώ και τώρα τα κεφάλια των τεσσάρων, και απ’ την άλλη είναι οι πιο μετριοπαθείς συνεργάτες του, όπως ο αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος, Γ. Βασιλειάδης, και ο διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του, Μανώλης Καπνισάκης, οι οποίοι του συστήνουν να μην κάνει το κόμμα… Κούγκι, προτάσσοντας τις διαγραφές ως «εργαλείο» για την πολιτική του επιβίωση.

Ρένα Δούρου, η τομεάρxισσα

Ειλικρινά, δεν ήξερα εάν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω μόλις διάβασα το Δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ με την παρέμβαση της «τομεάρχισσας» Εξωτερικών του κόμματος, Ρένας Δούρου, για τη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ - Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Και αυτό, γιατί η Ρ. Δούρου προσπαθούσε να ισορροπήσει γενικώς και αορίστως ανάμεσα σε αυτά που η ίδια πιστεύει, ενδεχομένως και κάποιοι ακόμη «εκσυγχρονιστές» σύντροφοί της, και σε αυτά που η Αριστερά της «παλαιστινιακής μαντίλας» πρεσβεύει. Γιατί δύο είναι γραμμές που εκδηλώνονται στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με το Μεσανατολικό. Και εάν γίνει ένα δημοψήφισμα στην κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που προβλέπεται στο καταστατικό, με ερώτημα εάν το Ισραήλ είναι «κράτος-δολοφόνος», η απάντηση που θα δώσουν τα μέλη του κόμματος στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι «ναι». Η Δούρου υπήρξε και στο παρελθόν «τομεάρχισσα Εξωτερικών» του ΣΥΡΙΖΑ, πριν από το 2015, και αν θυμάμαι καλά είχε προσπαθήσει να «διορθώσει» τη γραμμή της Αριστεράς απέναντι στο Ισραήλ, όταν οι «σύντροφοί» της οργάνωναν «καραβάνια ειρήνης» κατά του κράτους-δολοφόνου του Τελ Αβίβ και της Ιερουσαλήμ.

Το «ερωτοδικείο» της Κουμουνδούρου 

Η σουρεαλιστική διάσταση που έχει πάρει το ξεκατίνιασμα στον ΣΥΡΙΖΑ, με τους συντρόφους της Αριστεράς να λύνουν ακόμη και τις μη πολιτικές διαφορές τους είτε στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είτε στην Επιτροπή Δεοντολογίας του κόμματος, ακόμη και για ψύλλου πήδημα, αν μη τι άλλο παρουσιάζει κωμικές ομοιότητες με το περιεχόμενο της αλήστου μνήμης εκπομπής της ελληνικής τηλεόρασης «Ερωτοδικείο».

Στην Επιτροπή Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες συνεδριάζει εκ νέου σήμερα, κάθε φορά εξετάζονται δεκάδες αστείες καταγγελίες με κοινό υπόβαθρο το ξεκαθάρισμα προσωπικών διαφορών ανάμεσα στους οπαδούς- μέλη των αντιμαχόμενων πλευρών. Γιατί κάποιος σύντροφος έβρισε κάποιον άλλον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γιατί τον πρόσβαλε για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις ή τα παραπανίσια του κιλά, γιατί τον χαρακτήρισε «μ@@@κα» και πάει λέγοντας. Δυστυχώς, δεν ζει πλέον και ο συγχωρεμένος πρόεδρος του «Ερωτοδικείου», Π. Λεωτσάκος, να αναλάβει όλες αυτές τις γραφικές υποθέσεις που εξετάζει η Επιτροπή Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον, θα τις αντιμετώπιζε και με χιούμορ, όχι όπως ο σημερινός επικεφαλής του «κομματικού δικαστηρίου» Α. Κοτσακάς, που τις θέτει στην ημερήσια διάταξη με αβάσταχτη σοβαρότητα. Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή