Μία από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες της µεταπολίτευσης που πέρασαν στην ιστορία είναι η φράση του Κώστα Λαλιώτη, πως «το 2000 θα είµαι µόλις 49 ετών» (περιοδικό «Εψιλον» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας»). Παραφράζοντας το «θείο βρέφος», θα µπορούσαµε να πούµε πως «το 2024 ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι µόλις 50 ετών».

Γεννηµένος στην καρδιά των γεγονότων της µεταπολίτευσης, συγκεκριµένα στις 28 Ιουλίου 1974, ο πρώην πρωθυπουργός συµπληρώνει µισό αιώνα ζωής, εκ των οποίων σχεδόν τα 35 από αυτά είναι συνυφασµένα µε την ενεργό δράση στην Αριστερά και τα κινήµατα. Από µαθητής πήρε µέρος στις καταλήψεις στο Πολυκλαδικό των Αµπελοκήπων κατά των αλλαγών που ετοίµαζε ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Και αργότερα ως φοιτητής του Πολυτεχνείου συµµετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις κατά του νόµου του Γεράσιµου Αρσένη. Η ιστορία, βέβαια, έφερε τον Αλέξη Τσίπρα να προτείνει τον Γ. Αρσένη το 2012 ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό από τους κυρίους Σαµαρά και Βενιζέλο, καθώς επέλεξαν τότε τον Παναγιώτη Πικραµµένο.

Τα προαναφερθέντα µπορούν να αποτελούν στιγµές από το (µακρινό) παρελθόν του κ. Τσίπρα, ενδεχοµένως, όµως, να αποτελούν και οδηγό για τα µελλούµενα. Με την έννοια πως το άλλοτε «χρυσό παιδί», που θεωρούσε πως µπορεί να αλλάξει όχι µόνο τη µοίρα της χώρας αλλά συνολικά της Ευρώπης, φαίνεται πως δεν κάθεται φρόνιµο. Τα εκφυλιστικά φαινόµενα που καταγράφονται στον ΣΥΡΙΖΑ µετά την εκλογή του κ. Κασσελάκη και τα ποσοστά του κόµµατος, που έχουν πάρει την κατιούσα, έχουν ενεργοποιήσει τον πρώην πρωθυπουργό. Ο οποίος µόνο αισιόδοξος δεν είναι για τις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον κ. Κασσελάκη. Αντιθέτως!


Κινήσεις κάτω από τα ραντάρ

Στην παρούσα φάση, ο κ. Τσίπρας επιλέγει να περνά κάτω από τα ραντάρ των συντρόφων του, καθώς δεν θέλει να δηµιουργήσει το παραµικρό πρόβληµα στον διάδοχό του ούτε να του δώσει κάποιο πολιτικό άλλοθι για την ενδεχόµενη αποτυχία στις ευρωεκλογές. Η εκτίµηση όσων παρακολουθούν µε προσεκτικό τρόπο τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού είναι πως ετοιµάζεται για την επόµενη µέρα. Και όταν λέµε «επόµενη µέρα», εννοούµε την επαύριο των ευρωεκλογών, όταν θα επιβεβαιωθεί στην κάλπη η πολυδιάσπαση των δυνάµεων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, γεγονός που θα ενισχύσει την κυριαρχία της Ν.∆. και του κ. Μητσοτάκη.

Γι’ αυτό και φέρεται να αναζητά τις λύσεις εκείνες που θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε ανασύνταξη του πολιτικού χάρτη. Η πρόσφατη επίσκεψη που έκανε στην Ιταλία φαίνεται πως αποδείχθηκε διδακτική για τον κ. Τσίπρα. Οπως εκµυστηρεύτηκε σε συνοµιλητές του, προκρίνει το µοντέλο που ακολουθούν όλες οι αντιπολιτευόµενες προοδευτικές δυνάµεις απέναντι στην κ. Μελόνι. Συγκεκριµένα: το ∆ηµοκρατικό Κόµµα, η συµµαχία της Ιταλικής Αριστεράς µε τους Πράσινους και το (απαλλαγµένο από τον Μπέπε Γκρίλο) Κίνηµα των Πέντε Αστέρων, µε επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε. Τα κόµµατα αυτά έχουν καταλήξει σε κοινές πρωτοβουλίες, καθώς συνεργάστηκαν στις περιφερειακές εκλογές, προβαίνουν σε κοινοβουλευτικές συνεννοήσεις και, σύµφωνα µε όλα τα δεδοµένα, θα κατεβούν µε ενιαίο συµµαχικό σχήµα στις εθνικές εκλογές.


Σκέψεις και συζητήσεις

Αυτό ακριβώς το σχήµα φέρεται να προκρίνει ο κ. Τσίπρας και θέλει να το «µεταφέρει» στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Στα κόµµατα που θεωρεί ως δυνητικούς συµµάχους συµπεριλαµβάνονται το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως η Νέα Αριστερά. Για την τελευταία, δε, υπογραµµίζει ότι δεν έχει σηµαντικές ελπίδες εκλογικής επιβίωσης και πως η κίνηση του Αλέξη Χαρίτση θα είναι στο όριο της εισόδου στην Ευρωβουλή. Ο σχεδιασµός του πρώην πρωθυπουργού δεν µένει απλώς στη σεναριολογία και στις απλές ασκήσεις επί χάρτου.

Σύµφωνα µε καλά πληροφορηµένες πηγές, ο κ. Τσίπρας φέρεται να έχει συζητήσει διεξοδικά τις σκέψεις του αυτές µε τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Αλλωστε, η κοινή τους παρουσία και τα ταξίδια που κάνουν στο πλαίσιο του Συµβουλίου της Ευρώπης τούς έχουν φέρει αρκετά κοντά.

Υπενθυµίζεται ότι µε κάθε αφορµή ο κ. Παπανδρέου τάσσεται δηµοσίως υπέρ της προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας. Οπως για παράδειγµα έκανε το βράδυ της νίκης του Χάρη ∆ούκα στον ∆ήµο της Αθήνας, όπου είχε τονίσει µε νόηµα τη σηµασία και την αποτελεσµατικότητα της συνεργασίας των κεντροαριστερών δυνάµεων, µε αφορµή τη στήριξη του Κώστα Ζαχαριάδη στο πρόσωπο του υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ, στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Μάλιστα, σε γνώση της «Απογευµατινής» της Κυριακής είναι ένα ραντεβού που έκανε ο κ. Τσίπρας σε σπίτι στο Ψυχικό, λίγο πριν αναχωρήσει οικογενειακώς για την Αυστρία.

Συνδαιτυµόνες του πρώην πρωθυπουργού ήταν πρόσωπα που κινούνται µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, ανάµεσά τους και γνωστός δηµοσιογράφος. Στην παρέα ήταν και ο Αλέκος Φλαµπουράρης, διαχρονικός συνεργάτης του κ. Τσίπρα.


Πρόσκληση σε Ευρωπαίους ηγέτες

Προκειµένου, µάλιστα, να διαµορφώσει τις συνθήκες της πολιτικής ώσµωσης, ο κ. Τσίπρας ετοιµάζει για το τέλος Μαρτίου µια µεγάλη εκδήλωση στην Αθήνα, στην οποία έχει προσκαλέσει σηµαντικούς ηγέτες και προσωπικότητες της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς, ανάµεσά τους ο Πέδρο Σάντσεθ, ο Αντόνιο Κόστα, ο Ματέο Ρέντσι, αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ. Απολύτως διασταυρωµένες πληροφορίες της «Απογευµατινής» της Κυριακής αναφέρουν πως σε αυτή την εκδήλωση έχει προσκληθεί και, πιθανότατα, θα µιλήσει ο Γιώργος Παπανδρέου µε την ιδιότητα του επίτιµου προέδρου της Σοσιαλιστικής ∆ιεθνούς.

Οι πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα, προσώρας στο παρασκήνιο, λαµβάνουν χώρα ερήµην των διαθέσεων των ηγετών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην πρωθυπουργός ωστόσο (φαίνεται να) θεωρεί πως τα γεγονότα, οι συσχετισµοί αλλά και η πίεση των προοδευτικών πολιτών θα σπρώξουν το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη Νέα Αριστερά στην κατεύθυνση της συνεννόησης µετά τις ευρωεκλογές. Το ερώτηµα, τέλος, που ακόµα δεν έχει απάντηση είναι ποιον ρόλο βλέπει ο κ. Τσίπρας για τον εαυτό του.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής