Θεωρεί ότι η Ελλάδα που θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί στο πλευρό των Κυπρίων σύρεται πίσω από τις εξελίξεις χωρίς ενιαία γραμμή σε αντίθεση με ό, τι είχε συμβεί το 2004 στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν. Το ημερολόγιο έγραφε 15 Απριλίου 2004. Ο Καραμανλής, παρότι πρωθυπουργός λίγων εβδομάδων , ζήτησε σύγκληση του συμβουλίου υπό τον Κωστή Στεφανόπουλο στο οποίο συμμετείχαν οι Γ. Παπανδρέου, Αλ. Παπαρήγα και Ν. Κωνσταντόπουλος.

Οι θέσεις και των τεσσάρων κατεγράφησαν επισήμως στα πρακτικά. «Τα θετικά στοιχεία του σχεδίου Ανάν είναι υπέρτερα των αρνητικών στοιχείων και η ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου μπορεί να βελτιώσει τις όποιες δυσκολίες» είχε δηλώσει μετά το τέλος της σύσκεψης ο πρωθυπουργός σημειώνοντας ωστόσο ότι: «σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά θα σεβαστεί τη βούληση του ελληνικού λαού».

Νωρίτερα είχε δεχθεί ισχυρότατες πιέσεις από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν , τον βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ και σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα των ισχυρών λόμπι ώστε να προσχωρήσει ακρίτως στο ΝΑΙ κάτι που δεν έπραξε καθώς σε συνεννόηση με τον αείμνηστο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσο Παπαδόπουλο αποφασίστηκε να τηρηθεί η συγκεκριμένη ώστε να μην «καεί» η νεοσύστατη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο Παπαδόπουλος ήταν σίγουρος για το «ΟΧΙ» του λαού του, όπως επιβεβαιώθηκε με το 76% στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου και ο Καραμανλής πέτυχε να εκθέσει στους Έλληνες και στους Κύπριους αδελφούς τον Κ. Σημίτη ,τον Γ. Παπανδρέου και όλους εκείνους του «συστήματος ΠΑΣΟΚ» που ενεργούσαν κατ΄ εντολήν αλλότριων συμφερόντων.

«Στη σύσκεψη συμφώνησαν τρία κόμματα και διαφώνησε ένα» είπε ο Παπανδρέου επιμένοντας ότι η Ελλάδα έπρεπε να παρέμβει και να πιέσει τους Κύπριους για να ψηφίσουν το Σχέδιο Ανάν! Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα γι΄ αυτό και ο Καραμανλής θεωρεί παρελκυστική την τακτική του Τσίπρα έναντι των αρχηγών της αντιπολίτευσης για τους οποίους πιστεύει ότι θα πρέπει να αντιπροτείνουν στον πρωθυπουργό τη χάραξη ενιαίας γραμμής σε σύσκεψη υπό τον Προκόπη Παυλόπουλο.

Και τούτο διότι στις κατ΄ ιδίαν συζητήσεις στο πρωθυπουργικό μέγαρο δεν τηρούνται πρακτικά επομένως κανείς δεν θα γνωρίζει τις πραγματικές θέσεις των επικεφαλής των κομμάτων. Για την ιστορία αξίζει να αναφερθεί ότι τότε οι Κύπριοι είχαν καταφέρει, παρά το «ΟΧΙ», να μπουν στην Ευρωζώνη την 1η Μαϊου , 8 μόλις μέρες μετά το δημοψήφισμα και στο ευρώ ένα χρόνο αργότερα με πολύ ευνοϊκή ισοτιμία για το νόμισμα τους, ενώ η Ελλάδα απέκτησε τεράστια αίγλη σε διπλωματικό επίπεδο.