Με το τοπίο ακόμη θολό στον χώρο της Κεντροαριστεράς και άδηλο ακόμη ποια τροπή θα λάβουν οι σχετικές διεργασίες, μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εξελίξεις στον συγκεκριμένο χώρο. Κι αυτό διότι το τι τελικώς θα συμβεί επηρεάζει αμφίπλευρα το σημερινό πολιτικό σύστημα. Κυρίως δε τα δύο μεγάλα κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εξ ου και η διαπίστωση ότι η σωρεία των δημοσκοπήσεων που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα ως επίκεντρο έχουν τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά και παρεμπιπτόντως αφορούν τόσο το κυβερνών κόμμα όσο και αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεδομένου μάλιστα ότι είναι βέβαιο ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτο κόμμα.

Ειδικότερα, αρχίζοντας από τη βέβαια νικήτρια των προσεχών εκλογών, τη Νέα Δημοκρατία, το τι θα συμβεί τελικώς στην Κεντροαριστερά και ποια επίδραση θα έχει στην ελληνική κοινωνία ο νέος φορέας που θα δημιουργηθεί ως εκπρόσωπός της, είναι ένας παράγοντας που θα επηρεάσει και την προοπτική της δικής της αυτοδυναμίας. Και ιδού πώς.

Δημοσκόποι με τους οποίους επικοινώνησαν τα «Π» επεσήμαιναν, με βάση τις τελευταίες έρευνες, ότι μια σχετική στασιμότητα που εμφανίζει η Ν.Δ., σε σύγκριση με τους προηγούμενους μήνες, οφείλεται στο εξής γεγονός. Μερίδα του εκλογικού σώματος, το οποίο τοποθετείται κομματικά στον χώρο του παλαιού ΠΑΣΟΚ, περιμένει να δει ποιες θα είναι οι εξελίξεις στην υπό αναδιαμόρφωση νέα Κεντροαριστερά. Ετσι στην περίπτωση που δεν σημειωθεί κάποια εντυπωσιακή εξέλιξη που να πείθει την κοινή γνώμη ότι ο νέος φορέας και ο νέος επικεφαλής του αποτελούν μία αξιόπιστη εναλλακτική λύση με σαφή πολιτική προοπτική, τότε είναι πολύ πιθανόν να σημειωθούν οι εξής μετακινήσεις που θα επηρεάσουν άμεσα το σημερινό πολιτικό σκηνικό: Εν πρώτοις παλαιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, μετά την εκλογική καταβαράθρωση του άλλοτε κραταιού σοσιαλιστικού Κινήματος, αν δεν πεισθούν από το εγχείρημα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα είτε να απόσχουν επειδή δεν θα ήθελαν να ψηφίσουν άλλο κόμμα είτε να ψηφίσουν «μονοκούκι» τη Ν.Δ. απογοητευμένοι από τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτούς, βεβαίως, δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο ψηφοφόροι του παλαιού ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΔΗΜΑΡ, ενώ αντίστοιχη στάση μπορεί να κρατήσουν και οι ψηφοφόροι του Ποταμιού.

ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ

Αυτή η εξέλιξη της αποχής ευνοεί βεβαίως τη Ν.Δ. πέραν δηλαδή των όσων ψηφοφόρων εκ του κεντροαριστερού χώρου θα την ψηφίσουν απευθείας. Ετσι, όσοι δεν πάνε να ψηφίσουν θα προέρχονται από αυτούς που είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης θα προτιμήσουν την αποχή, απογοητευμένοι από τον χώρο της Κεντροαριστεράς και όσοι είχαν ψηφίσει τα κόμματα που την απαρτίζουν. Αυτό είναι μία ευνοϊκή εξέλιξη που καθιστά ακόμη πιο εύκολες τις δυνατότητες της εκλογικής της αυτοδυναμίας. Ως αντίλογος στις παραπάνω εκτιμήσεις ότι μπορεί τελικώς να αναδειχθεί ένας νέος αξιόπιστος φορέας από τις σχετικές διαδικασίες, μπορεί να αναφερθεί το γεγονός ότι στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις στην ερώτηση σχετικώς με το ενδιαφέρον του δείγματος για τις διαδικασίες στην Κεντροαριστερά, η αδιαφορία για τα συμβαίνοντα στον συγκεκριμένο χώρο υπερέβαινε το 50%. Ενώ στην τελευταία δημοσκόπηση της Αlco στην ερώτηση αν θα πηγαίνατε να ψηφίσετε για τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς, το ποσοστό των αρνηθέντων και αδιαφορούντων έφτασε στο ποσοστό του 80%(!).

Ομως οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά επηρεάζουν ακόμη πιο άμεσα και τις εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό διότι η μεγάλη άνοδος που σημείωσε από το 4% στο 36% οφείλεται κυρίως σε ψηφοφόρους που κατευθύνθηκαν -δύο φορές μάλισταπρος το κόμμα της Κουμουνδούρου, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και από αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε σοσιαλιστικό χώρο. Ετσι, η αποχή που κυρίως θα προέρχεται από κεντροαριστερούς ψηφοφόρους του πρώην ΠΑΣΟΚ που είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στερεί εκλογική δύναμη από το κυβερνών κόμμα. Επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει χαμένος και στην αντίθετη περίπτωση που οι εξελίξεις στις διαδικασίες για τον νέο φορέα ευδοκιμήσουν. Τότε η ανασυγκροτημένη Κεντροαριστερά μπορεί να στερήσει κάποιες «σοσιαλιστικές» ψήφους από τη Ν.Δ., όμως τη μεγάλη ζημιά θα την υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι θα αποδειχθεί και στην πράξη ότι η κοινή γνώμη, μέσω του νέου φορέα, αρνείται στο νυν κυβερνών κόμμα την εκπροσώπηση της συγκεκριμένης ιδεολογίας και χώρου.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ