Για «σχιζοφρενή στάση» κατηγόρησε τον Γ. Παπανδρέου ο ανεξάρτητος βουλευτής Σπύρος Δανέλλης, ο οποίος πρόσθεσε με αφορμή τη χτεσινή τοποθέτηση του Κώστα Σημίτη για τη Συμφωνία των Πρεσπών πως «αδικεί και αποποιείται τη δική του συμμετοχή στην πορεία προς τη λύση».

Μιλώντας Στο Κόκκινο, ο Σπ. Δανέλλης αναφέρθηκε στον Γ. Παπανδρέου σημειώνοντας πως ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συγχαίρει Τσίπρα-Ζάεφ στο εξωτερικό και στην Ελλάδα υφίσταται διαφορετικές κομματικές επιλογές και καταναγκασμούς από το ΚΙΝΑΛ, που αρχικά ήταν υπέρ πριν επιβάλει την δική της θέση η κ. Γεννηματά.

Σχολιάζοντας την χτεσινή τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη για την Συμφωνία των Πρεσπών και την μομφή κατά της κυβέρνησης για μία μονομερή κίνηση και μία μη ικανοποιητική λύση, ο κ. Δανέλλης σημείωσε ότι αντιλαμβάνεται «την προσωπική δυσαρέσκεια του κ. Σημίτη … για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας … θέλει να στηρίξει στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις» τον δικό του πολιτικό χώρο. «Όμως, αδικεί την δική του συμμετοχή και πορεία προς την επίλυση αυτού του τεράστιου προβλήματος … είναι κρίμα ότι ουσιαστικά αποποιείται την δική του συμμετοχή στην πορεία προς εξεύρεση λύσης που ήρθε τώρα».

«Δεν περίμενα από τον Κ. Σημίτη αυτή την στάση, σε ένα θέμα που τον καλούσαμε και περιμέναμε ότι δημόσια θα τοποθετείτο στις κρίσιμες στιγμές που το δικό του κόμμα θα έπαιρνε την τελική του απόφαση», συνέχισε ο κ. Δανέλλης, θυμίζοντας ότι «την αρχική στάση του ΚΙΝΑΛΛ όταν εμφανίστηκε στον ορίζοντα η Συμφωνία των Πρεσπών … στο τότε Πολιτικό Συμβούλιο … πέντε ήταν υπέρ της Συμφωνίας και μόνο η κ. Γεννηματά αντίθετη -και εντέλει επέβαλε την δική της άποψη».

Για τον Γ. Παπανδρέου αντίστοιχα, για τον οποίο κύκλοι του ΚΙΔΗΣΟ υποστηρίζουν ότι βάλλεται από πλευρές του ΚΙΝΑΛΛ για την παρουσία του στην ομιλία του Έβο Μοράλες, ο ίδιος σχολίασε ότι «η προσδοκία της εξουσίας αποτελεί την μέγιστη συγκολλητική δύναμη, όμως δεν μπορεί να κρατήσει ζητήματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί με ενιαίο τρόπο η όποια ηγεσία αύριο ... Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο και στο ΚΙΝΑΛΛ, δηλαδή στο ΠΑΣΟΚ που έχει απομείνει με λίγες άλλες δυνάμεις. Ο κ. Παπανδρέου, που συμμετείχε στην αναδιαμόρφωση -ήταν ίσως ο ενεργότερος- του νέου δόγματος εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, έτσι όπως σχηματοποιήθηκε στο Ελσίνκι το 1999. Δεν μπορεί να αφίσταται αυτών που ο ίδιος υποστήριξε και σε μεγάλο βαθμό έβαλε το δικό του αποτύπωμα. Δεν μπορεί επίσης να υπάρχει επί μακρόν η σχιζοφρενής, δισυπόστατη στάση: στην παγκόσμια πολιτική πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να εξαίρει Τσίπρα και Ζάεφ για την Συμφωνία των Πρεσπών, σε όλα τα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα να είναι υπέρμαχος της Συμφωνίας και από την άλλη, να υφίσταται κομματικές επιλογές διαφορετικές από την δική του αντίληψη, καταναγκασμούς για το ποιους θα συναντήσει, πώς θα συμπεριφερθεί, κτλ. Όλα αυτά δεν μπορούν να πάνε μακριά…».

Υπογράμμισε μάλιστα ότι «το εγχείρημα της σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων δεν τελειώνει με τις εκλογές … οι συσχετισμοί πολιτικών δυνάμεων είναι αυτοί που διαμορφώνουν τις πολιτικές και παίρνουν τις αποφάσεις. Στη βάση προγραμματικών επεξεργασιών και πραγματικών εκλεκτικών συγγενειών γίνονται οι στρατηγικές των συγκλίσεων … αυτά πρέπει να μας ενώνουν και να δείχνουν τον δρόμο. Και επειδή η ζωή δεν περιμένει, επειδή η επέλαση των ακροδεξιών δυνάμεων δεν είναι θεωρητική αλλά πραγματικότητα και η ακροδεξιά με το κουστούμι μας απειλεί, θα πρέπει πολύ γρήγορα όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί θα πρέπει να το αντιληφθούν και να αφυπνιστούν».

Στην αρχή της συνέντευξης, ο κ. Δανέλλης τόνισε για μία ακόμη φορά ότι οι ευρωεκλογές του Μαΐου «είναι η κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση από τότε που υπάρχει το Ευρωκοινοβούλιο … ο μόνος δημοκρατικά νομιμοποιημένος θεσμός της ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα υπάρχει επέλαση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, όχι μόνο με την γκροτέσκα μορφή μορφωμάτων όπως η Χρυσή Αυγή … αλλά με την μορφή της ακροδεξιάς με το κουστούμι … αυτή η εθνολαϊκιστική ακροδεξιά μας απειλεί και στην Ελλάδα».

Σχολίασε μάλιστα σχετικά και το πρόσφατο συμβάν στα Βίλια, σημειώνοντας ότι «πάντα λέμε ότι οι Έλληνες από το… DNA μας είμαστε αντιρατσιστές … κι όλα αυτά καταρρέουν ως χάρτινος πύργος όταν βρεθούν κάποια πρόσωπα που δεν δρουν μόνα, ανήκουν σε κάποιες κινήσεις με συγκεκριμένη ιδεολογία, της ξενοφοβίας, της φοβικότητας».