Πέθανε ο Ηλίας Μαρινάκης των «Πελόμα Μποκιού»
Έφυγε από την ζωή ο μπασίστας του συγκροτήματος, μετά τον Βλάση Μπονάτσο και τον Τάκη Ανδρούτσο.
Μετά τον Βλάση Μπονάτσο και τον Τάκη Ανδρούτσο, έφυγε από τη ζωή χθες και ο Ηλίας Μαρινάκης, ένα ακόμη μέλος της θρυλικής παρέας των Πελόμα Μποκιού.
Ήταν ο αδελφός του ιδρυτικού μέλους και ντράμερ του συγκροτήματος Τάκη Μαρινάκη και μπήκε στους κόλπους του μετά την αποχώρηση των Γιάννη Κιουρκτσόγλου και Νίκου Λογοθέτη παίζοντας μπάσο.
«Ο αδελφός μου ο Ηλίας, ταλαντούχος μουσικός, ταλαιπωρήθηκε από την χρόνια ασθένειά του. Αγαπητός σε όλους. Δεν θα τον ξαναδούμε» έγραψε ο Τάκης Μαρινάκης στο Facebook ανακοινώνοντας την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του.
Οι Πελόμα Μποκιού, υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της ψυχεδελικής νεολαίας, στην Εποχή της Δικτατορίας και το συγκρότημα μέσα από το οποίο μας συστήθηκε ο Βλάσσης Μπονάτσος.
Το παράξενο όνομά τους σχηματίστηκε από τις πρώτες συλλαβές των επωνύμων των ιδρυτικών μελών (ΛΟγοθέτης, ΜΑρινάκης, ΜΠΟνάτσος, ΚΙΟΥρκτσόγλου) και την δεύτερη συλλαβή του ΔαΠΕ ρη που ήταν επίσης ένα από τα ιδρυτικά μέλη.
Ο Γαρύφαλλος, ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Στίχοι και Μουσική γραμμένοι από τον Γ. Κιουρκτσόγλου.
Στην πρώτη εκτέλεση τραγουδά, ο Νίκος Δαπέρης, όμως αργότερα ο Βλάσσης Μπονάτσος ερμήνευσε το τραγούδι σε ραπ εκδοχή με τους «Goin Through».
Οι Πελόμα Μποκιού, σχηματίστηκαν την Άνοιξη του 1970 και εμφανίζονται το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς στο κλαμπ «Blow Up», (που ήταν στην οδό Πελλήνης, στην Κυψέλη).
Τότε, παίζουν Santana, Traffic, Rolling Stones, και κατά κόρον, τραγούδια από τον δίσκο The Live Adventures of Mike Bloomfield and Al Kooper. Το διπλό αυτό άλμπουμ, για τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, ήταν κάτι σαν ιερό Ευαγγέλιο.
Τον Νοέμβριο του 1970, μετακομίζουν στο κλαμπ «Hobby», στην οδό Κύπρου (Πλατεία Αμερικής). Εκείνη την περίοδο, εμφανίζουν και το τραγούδι «Γαρύφαλλε-Γαρύφαλλε», που κυκλοφορούν σε μικρό δίσκο στην ΛΥΡΑ.
Τον Νοέμβριο του 1970, υπάρχει για αυτούς, μια μικρή παρουσίαση στο περιοδικό «ΦΑΝΤΑΖΙΟ», αλλά δεν γίνονται γνωστοί, παρά μόνο σε μικρό κύκλο ανθρώπων. Η μεγάλη αναγνώριση, αρχίζει με περίεργο τρόπο, όταν στις 22 Ιανουαρίου 1971, το περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», δημοσιεύει επιστολή αναγνώστη...
Ηλίας Μαρινάκης
«Τυχαία έπεσε στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού Rolling Stone και διάβασα ένα άρθρο του για την ελληνική ποπ, και τον Σαββόπουλο και τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ....Ποιοι είναι αυτοί; ...αν όντως υπάρχει αυτό το γκρουπ και δεν το ξέρουμε εμείς και το ξέρουν οι ξένοι καλύτερα από εμάς, είμαστε άξιοι συλλυπητηρίων...»(Ιωάννης Στασινόπουλος. Επιστολή στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Ιαν 1971).
Τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» κάνουν έρευνα και εντοπίζουν τους «Πελόμα» στο κλαμπ «Hobby» της οδού Κύπρου. Το περιοδικό δημοσιεύει συνέντευξή τους, στις 5 Φεβρουαρίου του 1971.
Η συνέντευξη αυτή, τους κάνει διάσημους και στο μικρό κλαμπ, πλέον σχηματίζεται το αδιαχώρητο. Τα φρικιά, είναι πολύ περήφανα που ανακαλύπτουν ένα καθαρόαιμο ελληνικό συγκρότημα ποπ, ύστερα όμως, από την υπόδειξη ξένων.
Το τραγούδι «Γαρύφαλλε-Γαρύφαλλε», γίνεται αμέσως τεράστια επιτυχία και είναι αυτό που σπάει την ψυχεδελική εμμονή για αγγλικό στίχο.
Ο Ηλίας Μαρινάκης συμμετείχε στην ηχογράφηση του μοναδικού άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφόρησε το 1972 με τίτλο το όνομά τους.
Ήταν ο αδελφός του ιδρυτικού μέλους και ντράμερ του συγκροτήματος Τάκη Μαρινάκη και μπήκε στους κόλπους του μετά την αποχώρηση των Γιάννη Κιουρκτσόγλου και Νίκου Λογοθέτη παίζοντας μπάσο.
«Ο αδελφός μου ο Ηλίας, ταλαντούχος μουσικός, ταλαιπωρήθηκε από την χρόνια ασθένειά του. Αγαπητός σε όλους. Δεν θα τον ξαναδούμε» έγραψε ο Τάκης Μαρινάκης στο Facebook ανακοινώνοντας την δυσάρεστη είδηση του θανάτου του.
Οι Πελόμα Μποκιού, υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της ψυχεδελικής νεολαίας, στην Εποχή της Δικτατορίας και το συγκρότημα μέσα από το οποίο μας συστήθηκε ο Βλάσσης Μπονάτσος.
Το παράξενο όνομά τους σχηματίστηκε από τις πρώτες συλλαβές των επωνύμων των ιδρυτικών μελών (ΛΟγοθέτης, ΜΑρινάκης, ΜΠΟνάτσος, ΚΙΟΥρκτσόγλου) και την δεύτερη συλλαβή του ΔαΠΕ ρη που ήταν επίσης ένα από τα ιδρυτικά μέλη.
Ο Γαρύφαλλος, ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Στίχοι και Μουσική γραμμένοι από τον Γ. Κιουρκτσόγλου.
Στην πρώτη εκτέλεση τραγουδά, ο Νίκος Δαπέρης, όμως αργότερα ο Βλάσσης Μπονάτσος ερμήνευσε το τραγούδι σε ραπ εκδοχή με τους «Goin Through».
Οι Πελόμα Μποκιού, σχηματίστηκαν την Άνοιξη του 1970 και εμφανίζονται το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς στο κλαμπ «Blow Up», (που ήταν στην οδό Πελλήνης, στην Κυψέλη).
Τότε, παίζουν Santana, Traffic, Rolling Stones, και κατά κόρον, τραγούδια από τον δίσκο The Live Adventures of Mike Bloomfield and Al Kooper. Το διπλό αυτό άλμπουμ, για τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ, ήταν κάτι σαν ιερό Ευαγγέλιο.
Τον Νοέμβριο του 1970, μετακομίζουν στο κλαμπ «Hobby», στην οδό Κύπρου (Πλατεία Αμερικής). Εκείνη την περίοδο, εμφανίζουν και το τραγούδι «Γαρύφαλλε-Γαρύφαλλε», που κυκλοφορούν σε μικρό δίσκο στην ΛΥΡΑ.
Τον Νοέμβριο του 1970, υπάρχει για αυτούς, μια μικρή παρουσίαση στο περιοδικό «ΦΑΝΤΑΖΙΟ», αλλά δεν γίνονται γνωστοί, παρά μόνο σε μικρό κύκλο ανθρώπων. Η μεγάλη αναγνώριση, αρχίζει με περίεργο τρόπο, όταν στις 22 Ιανουαρίου 1971, το περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», δημοσιεύει επιστολή αναγνώστη...
Ηλίας Μαρινάκης
«Τυχαία έπεσε στα χέρια μου ένα τεύχος του περιοδικού Rolling Stone και διάβασα ένα άρθρο του για την ελληνική ποπ, και τον Σαββόπουλο και τους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ....Ποιοι είναι αυτοί; ...αν όντως υπάρχει αυτό το γκρουπ και δεν το ξέρουμε εμείς και το ξέρουν οι ξένοι καλύτερα από εμάς, είμαστε άξιοι συλλυπητηρίων...»(Ιωάννης Στασινόπουλος. Επιστολή στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Ιαν 1971).
Τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» κάνουν έρευνα και εντοπίζουν τους «Πελόμα» στο κλαμπ «Hobby» της οδού Κύπρου. Το περιοδικό δημοσιεύει συνέντευξή τους, στις 5 Φεβρουαρίου του 1971.
Η συνέντευξη αυτή, τους κάνει διάσημους και στο μικρό κλαμπ, πλέον σχηματίζεται το αδιαχώρητο. Τα φρικιά, είναι πολύ περήφανα που ανακαλύπτουν ένα καθαρόαιμο ελληνικό συγκρότημα ποπ, ύστερα όμως, από την υπόδειξη ξένων.
Το τραγούδι «Γαρύφαλλε-Γαρύφαλλε», γίνεται αμέσως τεράστια επιτυχία και είναι αυτό που σπάει την ψυχεδελική εμμονή για αγγλικό στίχο.
Ο Ηλίας Μαρινάκης συμμετείχε στην ηχογράφηση του μοναδικού άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφόρησε το 1972 με τίτλο το όνομά τους.
