Εθνικό Θέατρο: Η Ειρήνη Μουντράκη μιλάει στα parapolitika.gr για το Διοικητικό Συμβούλιο του European Theatre Convention
Η Δρ. Ειρήνη Μουντράκη, Θεατρολόγος - Δραματολόγος του Εθνικού Θεάτρου θα εκπροσωπεί την Ελλάδα δυναμικά για τα επόμενα δύο χρόνια στο ETC, το μεγαλύτερο δίκτυο θεατρικών οργανισμών στην Ευρώπη
Στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο Εθνικό Θέατρο της Τιμισοάρα της Ρουμανίας τον περασμένο Νοέμβριο 2023 στη διάρκεια του International Theatre Conference ανεδείχθη το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του European Theatre Convention (Ευρωπαϊκό Συνέδριο Θεάτρου).
Τη σκυτάλη στην προεδρία πήρε η Claudia Belchior, η Καλλιτεχνική Σύμβουλος του Centro Cultural de Belém της Λισαβόνας στην Πορτογαλία, ενώ η υπεύθυνη Δραματολογίου, Αρχείου, Βιβλιοθήκης και Διεθνών συνεργασιών του δικού μας Εθνικού Θεάτρου, Δρ. Ειρήνη Μουντράκη, εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.
Η κ. Μουντράκη μιλώντας στα parapolitika.gr εξηγεί τι σημαίνει για το Εθνικό Θέατρο της χώρας μας αυτή η συμμετοχή, πως προέκυψε, αλλά και πως είναι σήμερα το ελληνικό θέατρο μετά τις δυσκολίες του Covid και του κινήματος me too.
Πως προέκυψε η εκλογή σας στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο του European Theatre Convention;
To Εθνικό Θέατρο έγινε μέλος του European Theatre Convention μόλις την άνοιξη του 2022. Ήταν μία κομβική απόφαση που πήραμε με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή. Το Εθνικό ήταν μέλος για αρκετά χρόνια του Union of Theatres of Europe και έχει μια μεγάλη εμπειρία στα ευρωπαϊκά δίκτυα. Η πανδημία και οι αποστάσεις που επέβαλε μας έδωσε την ευκαιρία να επανασχεδιάσουμε την εξωτερική μας πολιτική, να θέσουμε νέους στόχους και να οραματιστούμε τη θέση μας στην Ευρώπη και γενικότερα στον θεατρικό χάρτη. Σε αυτά τα δύο χρόνια είδα τον τρόπο που λειτουργεί το ETC και πιστεύω ότι πια, με τη γνώση και τις εμπειρίες μου, μπορώ να συνεισφέρω σε ένα όραμα γεφύρωσης του πολιτισμού, συνύπαρξης, σε ένα σχέδιο που βάζει ως προτεραιότητα την ελευθερία της έκφρασης, τη διαφορετικότητα, την ανάπτυξη του κοινού, την προστασία του κλίματος.
Τι σημαίνει για το Εθνικό Θέατρο και γενικότερα για την Ελλάδα η συμμετοχή σας εκεί;
To ETC είναι το μεγαλύτερο δίκτυο θεάτρων της Ευρώπης. Αριθμεί αυτή τη στιγμή 64 μέλη από 31 χώρες. Είναι μια πολύ ζωντανή κοινότητα που επενδύει στις σχέσεις των μελών της, στην επικοινωνίας τους και στην ανάπτυξη σχεδίων που θα ανοίξουν σχέσεις συνεργασίας και ουσιαστικής ανταλλαγής. Η Ελλάδα και το Εθνικό Θέατρο βρίσκονται σε μία πολύ δημιουργική φάση και είναι η στιγμή πιστεύω και να συνεργαστούμε αλλά και να ηγηθούμε στην ανάπτυξη αυτών των σχεδίων διεκδικώντας μία ισότιμη θέση στον ευρωπαϊκό χάρτη. Με ενδιαφέρει πολύ να εργαστώ για το χτίσιμο γεφυρών μεταξύ των ευρωπαϊκών θεάτρων σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές, να συνδέσω ανθρώπους, έργα και φορείς, να υπερασπιστώ την καλλιτεχνική ελευθερία και τους ανθρώπους του θεάτρου. Να τους κάνω να γνωρίσουν το ελληνικό θέατρο αλλά και να γνωρίσει το ελληνικό θέατρο τη δουλειά που συμβαίνει στις όχι τόσο δημοφιλείς ή προσβάσιμες σε εμάς χώρες.
Πως είναι σήμερα το ελληνικό θέατρο μετά τις δυο μεγάλες κρίσεις που πέρασε, αυτήν του κινήματος me too και την άλλη της πανδημίας του Covid;
Ταλαιπωρημένο αλλά επίμονο και μαχητικό. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προηγήθηκε λίγο νωρίτερα και η οικονομική κρίση που κατέλυσε κάθε εργασιακό δικαίωμα και κατακρήμνισε τους όρους παραγωγής. Φυσικά και πέρασε πολύ δύσκολα και με το metoo που συγκέντρωσε στο θέατρο όλα τα βλέμματα σε ένα ξεκαθάρισμα που δυστυχώς περιορίστηκε μόνο στο δικό του χώρο. Όμως ζούμε σε μία εποχή ταχύτητας που όλα είναι ζητήματα για ελάχιστο χρόνο. Πολύ γρήγορα έρχεται ένα νέο γεγονός που επισκιάζει όλα τα άλλα. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Γιατί το υλικό των καλλιτεχνών μας και των πνευματικών μας ανθρώπων είναι πολύ αξιόλογο και υπάρχουν και σημαντικές παραστάσεις και σπουδαίοι καλλιτέχνες. Θέλει πολλή δουλειά από όλους μας και να δώσουμε χώρο στους ανθρώπους δίπλα μας, να συνεργαστούμε.
Πως είναι το κοινό; Έχει ξαναβρεί τον ρυθμό του ως θεατής;
Πέρσι ήταν μια πολύ καλή χρονιά για το θέατρο. Ίσως λόγω της απομόνωσης που είχαμε υποστεί όλοι με την πανδημία, το κοινό ένιωσε την ανάγκη να επιστρέψει στις αίθουσες και στη μοναδικότητα της θεατρικής εμπειρίας. Νομίζω ότι το θέατρο θα ταλαιπωρηθεί και αυτό αλλά δεν έχει να φοβάται. Είμαστε πιστεύω μία χώρα που το θέατρο είναι στο dna της.
Τι προτιμάει κυρίως ο κόσμος φέτος να δει στο θέατρο;
Έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος επιστρέφει στις μεγάλες αφηγήσεις και στα κλασικά κείμενα. Νομίζω ότι σε αυτά αισθάνεται μεγαλύτερη σιγουριά. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των κλασικών κειμένων που ανεβαίνουν ακόμη και από πολύ νέους καλλιτέχνες. Νομίζω ότι συνδέεται με την ανάγκη να νιώσουμε ασφάλεια, να συνδεθούμε, μέσα σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι πια δεδομένο. Φυσικά, δεν λείπουν όλες οι τάσεις και υπάρχει τεράστια ποικιλία επιλογών για όλες τις προτιμήσεις.
Οι θεατρικοί παραγωγοί σε τι φάση βρίσκονται; Κάνουν ανοίγματα; Επενδύουν χρήματα ή φοβούνται;
Πάντα υπάρχουν κάποιοι παραγωγοί που επενδύουν ωστόσο οι συνθήκες γύρω μας δεν επιτρέπουν ανοίγματα μεγάλα σε κανέναν τομέα, όχι μόνο στην τέχνη. Το θέατρο είναι κομμάτι αυτού του κόσμου. Είναι δύσκολο να λειτουργήσει κανείς σαν να μην ξέρει τι συμβαίνει γύρω του, στην πολιτική, στην οικονομία.
Για φέτος πως είναι τα πράγματα; Πάει καλά η σεζόν;
Η χρονιά ξεκίνησε μάλλον διστακτικά. Πόλεμος, ακρίβεια, ακόμη και ο καλός καιρός δεν βοήθησαν. Ωστόσο, κάποιες παραστάσεις ήδη πηγαίνουν πολύ καλά και νομίζω ότι γρήγορα θα γεμίσουν οι αίθουσες. Όμως αν θέλουμε πραγματικά να οργανώσουμε αυτό το χάος που συμβαίνει γύρω μας στο ελληνικό θέατρο θα πρέπει κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον να δούμε σοβαρά την κατάσταση και με ματιά που να πηγαίνει στο βάθος του χρόνου, να οργανώσουμε και να βάλουμε βάσεις για μια ουσιαστική ανάπτυξη. Τώρα τα πράγματα είναι χαοτικά όσο και αν μέσα από αυτά προκύπτουν εξαιρετικά αποτελέσματα συχνά. Το χρωστάμε όμως στους εαυτούς μας το να επενδύσουμε στο μέλλον.
Η Ειρήνη Μουντράκη
Η Δρ. Ειρήνη Μουντράκη είναι προϊσταμένη Δραματολογίου, Αρχείου, Βιβλιοθήκης και Διεθνών Σχέσεων του Εθνικού Θεάτρου. Έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα θεατρικών σπουδών από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Σχολή Θεατρικών Σπουδών) και σπούδασε Τέχνες στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου στην Ιταλία.
Εργάζεται στο Εθνικό Θέατρο από το 1999 ως ειδική καλλιτεχνική συνεργάτις και είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στα Τμήματα Θεατρικών Σπουδών των Πανεπιστημίων Αθηνών και Πελοποννήσου. Διδάσκει Ιστορία Θεάτρου και Δραματουργική σε Δραματικές Σχολές. Δίδαξε Θέατρο στο Στρατό (ΣΑΝ) για πέντε χρόνια και έχει σκηνοθετήσει αρκετές παραστάσεις με τους μαθητές της.
Είναι η ιδρύτρια και επικεφαλής του Greek Play Project, μιας δυναμικής πλατφόρμας στα ελληνικά και αγγλικά για την προώθηση και μελέτη του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
