Υπόθεση του έργου:   Η Ευσεβία, η μητέρα του άγιου, είναι μια γυναίκα που δύσκολα βρίσκεις όμοιά της. Κι όμως, όλες οι γυναίκες θα δουν σε αυτήν ένα μικρό ή μεγάλο μέρος του εαυτού τους, της ζωής τους, και των πολλών μορφών που υπάρχουν στο βάθος της ψυχής τους στις οποίες δεν έδωσαν ποτέ τη δυνατότητα να βγουν στην επιφάνεια. Η Ευσεβία το έκανε. Όχι επειδή το θέλησε. Επειδή συνέβη- από μόνο του. Κι εκείνη αφέθηκε κι είπε ας γίνει ό,τι είναι να γίνει. Κι έγιναν πολλά. Μέχρι και αγιοποίηση του γιου της. Απόλυτη στην αγάπη της, απόλυτη και στο μίσος της η Ευσεβία. Ακόμη κι όταν φτάνει στα άκρα και σκοτώνει το κάνει σαν μια απλή, καθημερινή πράξη. Όπως κι όταν αναζητεί τον έρωτα στα πιο απροσδόκητα κι αντιφατικά μέρη. Και την ετυμηγορία της ζωής, για όσα έκανε κι όσα δεν έγιναν, την δέχεται με γαλήνη και αξιοπρέπεια.