Τη θετική πλευρά των πραγμάτων επέλεξε να παρουσιάσει η Κατερίνα Στεφανίδη και το χρόνο που βρήκε για να καταπιαστεί με κάποια θέματα στη διάρκεια της καραντίνας. Η Ελληνίδα άλτρια περιέγραψε πως κάλυψε την απουσία δραστηριότητας στη διάρκεια της πανδημίας και επαίνεσε τον ελληνικό λαό για τη συνέπεια και τη στάση του.

Αναλυτικά η συνέντευξη της Κατερίνας Στεφανίδη στο ΑΠΕ – ΜΠΕ

Κυρία Στεφανίδη ο κόσμος περνάει πολύ δύσκολες στιγμές με τον κορονοϊό. Ποια είναι η δική σας άποψη και πόσο σας έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση;

«Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι με έχει επηρεάσει τόσο, καθώς την μη αγωνιστική περίοδο, περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας στο σπίτι. Σαφώς μείναμε λίγο πίσω στις προπονήσεις, αλλά όχι και τόσο, ευτυχώς. Γενικότερα είναι όντως μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Έχουμε φίλους τους οποίους του πέτυχε η καραντίνα σε διάφορα σημεία του πλανήτη και έπρεπε να μείνουν κάπου πολύ περισσότερο από όσο ήθελαν. Ευτυχώς, όμως, εμείς και οι κοντινοί μας άνθρωποι έχουν μείνει υγιείς».

Πως περάσατε αυτές τις δύσκολες ημέρες;

«Όχι πολύ διαφορετικά από ότι συνήθως. Με παζλ, επιτραπέζια και πολύ netflix (γέλια)».

Με την παύση των περιοριστικών μέτρων, τι ήταν αυτό που κάνατε πρώτα;

«Για να πω την αλήθεια δεν ήταν κάτι που μας είχε λείψει ιδιαίτερα, εκτός από τα άλματα. Έτσι πήγαμε κατευθείαν στο στάδιο»

Σας βοήθησε το γεγονός ότι περάσατε τον εγκλεισμό με τον σύζυγο και προπονητή σας; Πως προσπαθούσε ο κ. Κρίερ να σας κρατήσει σε εγρήγορση;

«Σίγουρα. Πιστεύω ότι η καραντίνα ήταν σίγουρα πιο δύσκολη γι αυτούς που μένουν μόνοι. Εγώ ήμουν με την οικογένειά μου και δεν ήταν τόσο δύσκολο. Γίναμε και όλοι λίγο πιο… fit, καθώς δεν είχαμε τι να κάνουμε και κάναμε συνέχεια, κάτι σαν προπόνηση»!

Πριν μερικές ημέρες είχατε επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της χώρας και καταξιωμένους αθλητές. Τι είναι αυτό που αποκομίσατε από τη συζήτηση;

«Για να πω την αλήθεια, αυτό που αποκόμισα είναι ότι δεν μπορεί να έχεις 30 άτομα σε μία κλήση μιας ώρας. Αυτό δίνει στον καθένα 2 λεπτά να μιλήσει και δεν έχει και πολύ νόημα. Το καλό ήταν ότι αφού μιλήσαμε με τον πρωθυπουργό και εκείνος συνέχισε με άλλες υποχρεώσεις, οι περισσότεροι από εμάς μείναμε στην κλήση και μιλήσαμε για διάφορα θέματα του αθλητισμού. Κυρίως για το πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον σχολικό αθλητισμό, δηλαδή το μάθημα της γυμναστικής».

Έχετε κι εσείς δείξει το κοινωνικό σας πρόσωπο, προσφέροντας μεταξύ άλλων προσωπικά σας αντικείμενα. Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να είστε στο πλευρό των συνανθρώπων;

«Για εμάς είναι πολύ σημαντικό. Εγώ και ο άντρας μου είμαστε αρκετά ενεργοί στη φιλανθρωπία, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους (κάποια μαθαίνονται, κάποια όχι) στο παρελθόν κι αυτή η φορά δεν ήταν κάτι το διαφορετικό. Ήταν μια ωραία ενέργεια από την ΓΓΑ, ώστε να συμβάλλουν πολλοί νέοι και παλιοί αθλητές».

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβλήθηκαν. Ποια είναι η άποψή σας;

«Δεν υπήρχε άλλη λύση. Ήταν το σωστό, όχι μόνο για την υγεία όλων μας, αλλά και γιατί είχαν αρχίσει να δημιουργούνται αδικίες μεταξύ αθλητών διαφόρων χωρών, όπου τα περιοριστικά μέτρα ήταν πολύ διαφορετικά και σε κάποιες περιπτώσεις όπως η Σουηδία ανύπαρκτα».

Ο ελληνικός λαός λέει ότι είναι δύσκολα να ανέβεις στην κορυφή, αλλά πιο δύσκολο να παραμείνεις. Βάσει αποτελεσμάτων παραμένετε στις τοπ αθλήτριες. Ονειρεύεστε ένα δεύτερο Ολυμπιακό μετάλλιο;

«Νομίζω ότι δεν υπάρχει σωστή απάντηση σ΄ αυτή την ερώτηση. Από τη μία είμαι απόλυτα ικανοποιημένη με αυτά που έχω πετύχει μέχρι τώρα. Έχω πάρει μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις από το 2014, χωρίς να χάσω χρονιά. Από την άλλη κάνω καθημερινά προπόνηση θέλοντας να γίνω καλύτερη και θέτοντας νέους στόχους. Σαφώς και θα ήθελα ένα δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιο. Αλλά αυτοί οι στόχοι πολλές φορές είναι λάθος. Οι στόχοι μας είναι να πάει καλά η προετοιμασία μέχρι τότε. Να μην έχω τραυματισμούς και να συνεχίσουμε να αγαπάμε και οι δύο μας την καθημερινότητα μας, όπως και τώρα. Τα υπόλοιπα έρχονται όταν είσαι σωστά προετοιμασμένος»

Η πρωτοφανής αποχή από την αγωνιστική δράση πόσο θα επηρεάσει εσάς και γενικότερα τον αθλητισμό;

«Ήμουν τυχερή, καθώς πριν λίγες ημέρες έκανα ένα διαδικτυακό αγώνα με δύο συναθλήτριες μου από την Αμερική και τον Καναδά.
Αυτό σίγουρα βοήθησε λίγο, να έχω ένα παραπάνω κίνητρο τις 2-3 βδομάδες πριν τον αγώνα, αλλά και μετά. Σίγουρα θέλω να ξεκινήσουν οι αγώνες. Σκόπευα ο πρώτος μου αγώνας να ήταν στις 22 Μαΐου. Νομίζω όμως, μέσα από το κακό που μας βρήκε, προέκυψαν και κάποια θετικά. Είχα τον χρόνο να κάνω την σωστή αποθεραπεία στο πόδι μου και να μην έχω πλέον πρόβλημα.

Έχουμε πολύ χρόνο να δοκιμάσουμε διάφορα πράγματα, που συνήθως δεν προλαβαίναμε, όπως κοντάρια με μεγαλύτερο μήκος.

Πλέον έχουν ανακοινωθεί κάποιοι αγώνες τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη και ελπίζω να πάνε όλα καλά και να καταφέρουμε να πάμε έστω σ’ αυτούς τους αγώνες»

Μέσα στην χρονιά είχατε επίσης μια μεγάλη τιμή να είστε η τελευταία λαμπαδηδρόμος. Τι σήμαινε αυτό για εσάς; Πως το βιώσατε και ποια τα συναισθήματά σας;

«Σίγουρα όταν μου ανατέθηκε αυτό τον Ιανουάριο, είχα σχηματίσει μια διαφορετική εικόνα εκείνης της ημέρας. Μια μεγάλη γιορτή του αθλητισμού και ολυμπισμού, όπως έχουμε συνηθίσει. Σαφώς τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, με μόλις 30 άτομα στο Παναθηναϊκό στάδιο. Αλλά και πάλι ήταν μια μεγάλη τιμή και μια αξέχαστη εμπειρία »

Τέλος, θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στον κόσμο;

«Θα ήθελα να πω στον κόσμο ένα μπράβο γι αυτό που έχουμε καταφέρει. Ελπίζω ότι όλοι μας θα συνεχίσουμε να προσέχουμε ώστε να μην ξαναϋπάρξει έξαρση του ιού».