Γιβραλτάρ, Εσθονία, Κύπρος, Λιχτενστάιν, Αρμενία. Τα θύματα της εθνικής μας ομάδας τη τελευταία τετραετία. Οι εκτός έδρας νίκες μας που είναι μια παραπάνω εδώ και λίγη. Περάσαμε και από το Κόσοβο (1-2). Η πρώτη νίκη μας στο Nations League. Εκεί που η UEFA στοιβάζει τους πολίτες τρίτης κατηγορίας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Μεταξύ μας: Αυτή η στρούγκα, αυτό το τυρί βγάζει. Εκεί την κατάντησαν την εθνική μας ομάδα η ΕΠΟ και η ανυπαρξία κάθε ποδοσφαιρικού σχεδίου. Η εθνική ομάδα της προηγούμενης εποχής δεν υπάρχει πια. Ας το πάρουμε απόφαση. Οπότε μάλλον θα πρέπει να λέμε και πάλι καλά, για νύχτες σαν αυτή στην Πρίστινα. Για τη βραδιά που ο Λημνιός άνοιξε το σκορ στα εκατό δευτερόλεπτα και ο Δημήτρης Σιόβας «κλείδωσε» το τρίποντο στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους (50΄). Ο Μπερίσα (82΄) μείωσε για τους γηπεδούχους αλλά αποδείχθηκε πως ήταν αργά. Όλα είχαν πάρει πλέον το δρόμο τους.
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα διαχειρίστηκε το τέλειο ποδοσφαιρικό σενάριο απέναντι σε έναν αντίπαλο χωρίς πολλές δυνατότητες. Το γρήγορο γκολ έδωσε το δικαίωμα στους παίκτες του Φαν Σιπ να δώσουν χώρο, ενώ το 2-0 επί της ουσίας τελείωσε το ματς πολύ νωρίτερα του αναμενόμενου. Ενδιάμεσα ο Μπάρκας είπε «όχι» στον Ζεμέλι (τετ α τετ στο 11΄), ο Χαλίμι αστόχησε (45΄) άρα δεν προέκυψαν ούτε αναταράξεις. Εύκολο βράδυ. Το πρώτο μετά από καιρό. Αν δεν είχαμε και τον τραυματισμό του Κώστα Σταφυλίδη (αποχώρησε στο 39΄) θα ήταν άψογο. Από την άλλη σκέφτεσαι πως αν έμενε στον αγωνιστικό χώρο ο αμυντικός της Χοφενχάιμ, δεν θα περνούσε στη θέση του ο Σιόβας. Ο αριστεροπόδαρος στόπερ που πέτυχε το τελικό 2-0 με το πρώτο γκολ με το εθνόσημο. Άρα έστω αφαιρετικά συμφωνείς πως τελικά ίσως όλα έγιναν για κάποιο λόγο.
Με αυτή τη νίκη η εθνική μας ανέβηκε στους 4 βαθμούς έπειτα από δύο αγωνιστικές. Όσους έχουν και οι Σλοβένοι που απόψε νίκησαν (1-0) τη Μολδαβία. Καλή συγκομιδή σε έναν όμιλο που κάθε άλλη θέση εκτός της 1ης είναι αυτοκτονία. Επόμενη αποστολή μας στη διοργάνωση είναι εντός έδρας κόντρα στη Μολδαβία. Το ματς αυτό θα γίνει στις 11 του Οκτώβρη.
Το «κλειδί»: Το γκολ του Δημήτρη Λημνιού στα εκατό δευτερόλεπτα από τη σέντρα. Ένα καλό κλέψιμο στη μεσαία γραμμή, μια γρήγορη κάθετη ανάπτυξη με Μπακασέτα, Φορτούνη, Κουλούρη να φτιάχνουν και τον ακραίο του ΠΑΟΚ να εκτελεί σε δύο χρόνους. Γκολ που έδωσε συγκεκριμένο χαρακτήρα στην αναμέτρηση από πολύ νωρίς, βάζοντας μας στη θέση του οδηγού.
Το «δεκάρι»: Ο Δημήτρης Λημνιός και στα δύο ματς της εθνικής έδειξε διάθεση, πήρε πρωτοβουλίες, πέτυχε απόψε ένα γκολ. Και να σκεφτεί κανείς πως ο ΠΑΟΚ αυτόν τον ποδοσφαιριστή εδώ και μερικούς μήνες τον άφησε στην άκρη. Εκτός εντεκάδας.
Στον «πάγκο»: Η κατάντια μας. Στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας του Nations League, όταν στο δεύτερο συμμετέχουν Βούλγαροι, Ούγγροι, Ιρλανδοί, Φινλανδοί κλπ. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο απλά δεν μιλάς. Είναι ντροπή να συζητάμε σοβαρά για εθνικό ποδόσφαιρο. Φυσικά ποιος έχασε τη ντροπή για να τη βρουν στο πάρκο Γουδή και «φιλικά media» που όλα αυτά τα παρουσιάζουν πια ως φυσιολογικά. Στο 54 του ranking. Μια ομάδα που το ΄14 έφτασε ένα πέναλτι μακριά από τους προημιτελικούς του Μουντιάλ. Για γέλια…
Γιατί κόουτς: Ο Φαν Σιπ άλλαξε πρόσωπα στην εντεκάδα σε σχέση με το ματς κόντρα στους Σλοβένους. Η επιλογή όμως να κρατήσει τον Μπακασέτα στη θέση πίσω από τον φορ αντί του Φορτούνη αφενός μεν δεν επέτρεψε στον αρχηγό του Ολυμπιακού να δώσει όσα μπορεί σε δημιουργία και εκτέλεση. Αφετέρου στέλνοντας τον αριστερά, δημιούργησε έναν διάδρομο που οι γηπεδούχοι τον χρησιμοποίησαν αρκετά βάζοντας με δύο παίκτες στη «μέση» τον Δημήτρη Γιαννούλη.
