Ντούσκος στα Παραπολιτικά: Προσευχήθηκα στον Θεό και με βοήθησε
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Τόκιο Στέφανος Ντούσκος αποκαλύπτει τις σκέψεις τού στα τελευταία μέτρα, τη συζήτηση του με τον κ. Μητσοτάκη μετά τον θρίαμβο τού και μιλά ΓΙΑ την προσωπική τού ζωή
Σασα Σταματη
Με μια μυθική κούρσα στον τελικό του μονοθέσιου σκιφ ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ο Στέφανος Ντούσκος έγραψε Ιστορία. Ο Γιαννιώτης κωπηλάτης κατέκτησε πανάξια το χρυσό μετάλλιο, σκόρπισε συγκίνηση και περηφάνια στους Ελληνες και άφησε πολλές υποσχέσεις ενόψει των επόμενων μεγάλων διοργανώσεων, καθώς είναι μόλις 24 ετών. Το ότι ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Τόκιο συνδυάστηκε με την κατάρριψη σημαντικών ρεκόρ, πρωτιές και την κατάκτηση «δύσβατων κορυφών».
Ο Στέφανος έγινε ο άνθρωπος που χάρισε το πρώτο -χρονικά- ελληνικό μετάλλιο στη φετινή Ολυμπιάδα, κατέκτησε το παρθενικό χρυσό της ελληνικής κωπηλασίας σε Ολυμπιακούς Αγώνες και με χρόνο 06:40:45 πραγματοποίησε ολυμπιακό ρεκόρ, καθώς ξεπέρασε την επίδοση του Μάχε Ντρίσντεϊλ (06:41:34, Ρίο ντε Τζανέιρο, 2016). Να σημειωθεί ότι στο Τόκιο ο εκπληκτικός Στ. Ντούσκος άφησε πίσω του με το ασημένιο μετάλλιο τον Νορβηγό Μπορτς, με χρόνο 06:41:66, ενώ το χάλκινο κατέκτησε ο Κροάτης Μάρτιν με 06:42:58.
Ποιος είναι όμως ο πρωταθλητής που κέρδισε τους Ελληνες με το αφοπλιστικό, καθαρό χαμόγελο και το χαμηλό προφίλ; Ο Στέφανος Ντούσκος γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1997 και μεγάλωσε στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων. Ασχολήθηκε από νωρίς με τον αθλητισμό και, παρότι τα Ιωάννινα είναι μια πόλη με παράδοση (και) στην κωπηλασία, αρχικά επέλεξε τον στίβο.
Ωστόσο, μια επίσκεψη προπονητών στο σχολείο του άλλαξε για πάντα τη ζωή του και έμελλε να μείνει, όπως αποδείχθηκε, στην Ιστορία. Οι ειδικοί αναζητούσαν υποψήφιους αθλητές και ο μικρός Στέφανος πείστηκε να πάει για δοκιμαστικό στην κωπηλασία. Για λίγο καιρό μάλιστα συνδύαζε και τα δύο αθλήματα, όμως γρήγορα αποφάσισε ότι τα κουπιά είναι το πεπρωμένο του και ασχολήθηκε αποκλειστικά με την κωπηλασία.
Οι φήμες για το ταλέντο του άρχισαν να ξεπερνούν γρήγορα τα όρια της Ηπείρου και το 2014 ήρθε η «ανταμοιβή», με κλήση στα κλιμάκια των εθνικών ομάδων. Το νερό, πλέον, είχε μπει στο αυλάκι. Τον Αύγουστο του 2015 κατέλαβε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 μαζί με τον Πέτρου, στην πρώτη μόλις συμμετοχή του συγκεκριμένου πληρώματος σε διεθνή διοργάνωση.
Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε η πρώτη μεγάλη αναποδιά. Ενα ράγισμα στο χέρι ανάγκασε τον Στέφανο να μείνει εκτός για αρκετές εβδομάδες, όμως δεν το έβαλε κάτω. Πείσμωσε και λίγους μήνες αργότερα συμμετείχε με την τετράκωπο (μαζί με Σπύρο Γιάνναρο, Γιάννη Πέτρου και Παναγιώτη Μαγδανή) σε αγώνες πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Εμειναν εκτός, καθώς αναδείχθηκαν τέταρτοι, πίσω από τους τρίτους Ρώσους, που προκρίθηκαν. Στα τέλη Ιουνίου όμως, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Ρώσοι αποκλείστηκαν λόγω σκανδάλου ντόπινγκ. Και ενώ τα μέλη της Εθνικής ήταν στην Καστοριά για προπονητικό καμπ, βρέθηκαν να ετοιμάζουν βαλίτσες για τη Βραζιλία. Στους Αγώνες που έγιναν στη χώρα του καφέ ο Ντούσκος και η «παρέα» του έκαναν μια τεράστια υπέρβαση και έφτασαν μέχρι και τον τελικό.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Στέφανος βρέθηκε μπροστά στο πρώτο μεγάλο σταυροδρόμι της καριέρας του. Με ύψος 1,87 μ. και αγωνιζόμενος στα ελαφριά σκιφ, δεν μπορούσε να διατηρείται στα 80 κιλά. Ετσι, πήρε «μεταγραφή» στο βαρύ σκιφ, αλλά πριν, στις 25/8/2016, κατέκτησε ακόμη ένα μετάλλιο με τον Πέτρου, καθώς τερμάτισαν δεύτεροι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 στη δίκωπο. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν και στη νέα του κατηγορία, όπου αναδείχθηκε δευτεραθλητής κόσμου.
Τον Οκτώβριο του 2020 κατέκτησε την 5η θέση στο Ευρωπαϊκό ανδρών και φέτος τον Απρίλιο πήγε στο Βαρέζε της Ιταλίας και στην Προ-ολυμπιακή Ρεγκάτα, με μοναδικό στόχο την ολυμπιακή πρόκριση, όπου τα κατάφερε περίφημα. Στην «εξομολόγησή» του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» μάς ανοίγει την καρδιά του, μιλά για τα εμπόδια με τα οποία ήρθε αντιμέτωπος, την προσωπική του ζωή, αλλά και τους επόμενους στόχους του.
Τι ήταν αυτό που σκεφτόσουν στα τελευταία μέτρα του τελικού; Προσευχήθηκες πριν από τον αγώνα; Διαβάσαμε ότι πιστεύεις βαθιά στον Θεό.
Στα τελευταία μέτρα αυτό που σκεφτόμουν ήταν να πάρω το χρυσό μετάλλιο. Προσευχήθηκα στον Θεό να με βοηθήσει για να μπορέσω να κατακτήσω αυτό το μετάλλιο.
Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη μιλήσατε με βιντεοκλήση. Τι είπατε;
Ο πρωθυπουργός μού έδωσε συγχαρητήρια και μετά μου είπε να τα πούμε από κοντά κάποια στιγμή και ότι θα χαρεί πολύ να με γνωρίσει.
Η Πολιτεία στηρίζει εσάς, τους αθλητές, όπως πρέπει ή χρειάζεστε περισσότερη ενίσχυση;
Η Πολιτεία μέχρι στιγμής δεν με έχει βοηθήσει. Ας ελπίσω από εδώ και πέρα ότι θα έχω αυτή τη στήριξη, γιατί τόσο καιρό δεν την είχα.
Είπες ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάνεις όταν επιστρέψεις στην Ελλάδα είναι να ζητήσεις από τη μητέρα σου να σου φτιάξει παστίτσιο. Πες μας για τη σχέση σου με τους γονείς σου.
Η σχέση μου με τους γονείς μου είναι ό,τι πιο δυνατό υπάρχει, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να φτάσω εδώ που έχω φτάσει. Με έχουν στηρίξει όσο κανείς άλλος στον αθλητισμό.
Πες μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες όλα αυτά τα χρόνια.
Από το 2016 και μετά είχα κάποιες δυσκολίες και από τραυματισμούς, αλλά τους ξεπέρασα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν το οικονομικό, που με προβλημάτισε, γιατί δεν είχα κάποια στήριξη. Επί πέντε χρόνια προσπαθούσα για έναν στόχο. Η προπόνηση ήταν πάρα πολλή και πολύς ο πόνος. Οπότε κάποια στιγμή, επειδή δεν έβρισκα κάποιο πλήρωμα για να ενταχθώ, αποφάσισα με τον προπονητή μου να πάμε στο αγώνισμα του σκιφ και από εκεί και πέρα έβαλα όλη μου την προσπάθεια για να διεκδικήσω την πρόκριση και να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επειτα, από εκεί τα έδωσα όλα και τα πράγματα πήγαν όπως ονειρευόμασταν με τον προπονητή.
Σκέφτηκες ποτέ να εγκαταλείψεις και γιατί;
Ναι, σκέφτηκα να εγκαταλείψω, γιατί δεν έβρισκα κάποιον χορηγό να με χρηματοδοτήσει, εκτός από μια χρηματιστηριακή, η οποία με βοήθησε τους τελευταίους τέσσερις μήνες.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για σένα μέχρι σήμερα;
Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα μέχρι τώρα ήταν ότι, αν δεν είχα κατακτήσει αυτό το χρυσό μετάλλιο, θα έπρεπε να σταματήσω, γιατί δεν είχα τη στήριξη που χρειαζόταν ένας αθλητής -είτε οικονομική είτε επαγγελματική-, για να πραγματοποιήσει τους στόχους που βάζει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο.
Ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν σε αυτή τη διαδρομή;
Σε όλη αυτή τη διαδρομή με στήριξαν πάρα πολύ οι γονείς μου, οι προπονητές μου, ο γιατρός της εθνικής ομάδας, ο Ναυτικός Ομιλος Ιωαννίνων και οι φίλοι μου.
Ποιοι είναι οι αθλητικοί στόχοι σου τώρα;
Αθλητικοί μου στόχοι από δω και πέρα είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα ακολουθήσει του χρόνου, και η Ολυμπιάδα στο Παρίσι, το 2024.
Πού αφιερώνεις το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησες;
Αφιερώνω τη νίκη μου σε όσους με έχουν στηρίξει σε όλη αυτή την πορεία μέχρι τώρα.
Ποιο είναι το μότο σου;
Ο επιμένων νικά.
Οταν ήσουν μικρός τι ήθελες να γίνεις;
Ηθελα να γίνω αθλίατρος.
Είσαι στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων. Θα συνεχίσεις τις σπουδές σου;
Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή.
Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι;
Είμαι σε σχέση και είμαι καλά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ηθοποιός;
Ο Μπραντ Πιτ, γιατί μου αρέσει όπως παίζει και μου αρέσει επίσης η δυναμικότητά του.
Στο σχολείο πώς ήσουν;
Ήμουν μέτριος μαθητής.
Τι ζώδιο είσαι;
Κριός.
Ο Στέφανος έγινε ο άνθρωπος που χάρισε το πρώτο -χρονικά- ελληνικό μετάλλιο στη φετινή Ολυμπιάδα, κατέκτησε το παρθενικό χρυσό της ελληνικής κωπηλασίας σε Ολυμπιακούς Αγώνες και με χρόνο 06:40:45 πραγματοποίησε ολυμπιακό ρεκόρ, καθώς ξεπέρασε την επίδοση του Μάχε Ντρίσντεϊλ (06:41:34, Ρίο ντε Τζανέιρο, 2016). Να σημειωθεί ότι στο Τόκιο ο εκπληκτικός Στ. Ντούσκος άφησε πίσω του με το ασημένιο μετάλλιο τον Νορβηγό Μπορτς, με χρόνο 06:41:66, ενώ το χάλκινο κατέκτησε ο Κροάτης Μάρτιν με 06:42:58.
Ποιος είναι όμως ο πρωταθλητής που κέρδισε τους Ελληνες με το αφοπλιστικό, καθαρό χαμόγελο και το χαμηλό προφίλ; Ο Στέφανος Ντούσκος γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1997 και μεγάλωσε στην όμορφη πόλη των Ιωαννίνων. Ασχολήθηκε από νωρίς με τον αθλητισμό και, παρότι τα Ιωάννινα είναι μια πόλη με παράδοση (και) στην κωπηλασία, αρχικά επέλεξε τον στίβο.
Πώς ξεκίνησαν όλα
Ωστόσο, μια επίσκεψη προπονητών στο σχολείο του άλλαξε για πάντα τη ζωή του και έμελλε να μείνει, όπως αποδείχθηκε, στην Ιστορία. Οι ειδικοί αναζητούσαν υποψήφιους αθλητές και ο μικρός Στέφανος πείστηκε να πάει για δοκιμαστικό στην κωπηλασία. Για λίγο καιρό μάλιστα συνδύαζε και τα δύο αθλήματα, όμως γρήγορα αποφάσισε ότι τα κουπιά είναι το πεπρωμένο του και ασχολήθηκε αποκλειστικά με την κωπηλασία.
Οι φήμες για το ταλέντο του άρχισαν να ξεπερνούν γρήγορα τα όρια της Ηπείρου και το 2014 ήρθε η «ανταμοιβή», με κλήση στα κλιμάκια των εθνικών ομάδων. Το νερό, πλέον, είχε μπει στο αυλάκι. Τον Αύγουστο του 2015 κατέλαβε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 μαζί με τον Πέτρου, στην πρώτη μόλις συμμετοχή του συγκεκριμένου πληρώματος σε διεθνή διοργάνωση.
Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε η πρώτη μεγάλη αναποδιά. Ενα ράγισμα στο χέρι ανάγκασε τον Στέφανο να μείνει εκτός για αρκετές εβδομάδες, όμως δεν το έβαλε κάτω. Πείσμωσε και λίγους μήνες αργότερα συμμετείχε με την τετράκωπο (μαζί με Σπύρο Γιάνναρο, Γιάννη Πέτρου και Παναγιώτη Μαγδανή) σε αγώνες πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Εμειναν εκτός, καθώς αναδείχθηκαν τέταρτοι, πίσω από τους τρίτους Ρώσους, που προκρίθηκαν. Στα τέλη Ιουνίου όμως, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Ρώσοι αποκλείστηκαν λόγω σκανδάλου ντόπινγκ. Και ενώ τα μέλη της Εθνικής ήταν στην Καστοριά για προπονητικό καμπ, βρέθηκαν να ετοιμάζουν βαλίτσες για τη Βραζιλία. Στους Αγώνες που έγιναν στη χώρα του καφέ ο Ντούσκος και η «παρέα» του έκαναν μια τεράστια υπέρβαση και έφτασαν μέχρι και τον τελικό.
Η Πολιτεία μέχρι στιγμής δεν με έχει βοηθήσει. Ας ελπίσω από εδώ και πέρα ότι θα έχω αυτή τη στήριξη
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Στέφανος βρέθηκε μπροστά στο πρώτο μεγάλο σταυροδρόμι της καριέρας του. Με ύψος 1,87 μ. και αγωνιζόμενος στα ελαφριά σκιφ, δεν μπορούσε να διατηρείται στα 80 κιλά. Ετσι, πήρε «μεταγραφή» στο βαρύ σκιφ, αλλά πριν, στις 25/8/2016, κατέκτησε ακόμη ένα μετάλλιο με τον Πέτρου, καθώς τερμάτισαν δεύτεροι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 στη δίκωπο. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν και στη νέα του κατηγορία, όπου αναδείχθηκε δευτεραθλητής κόσμου.
Τον Οκτώβριο του 2020 κατέκτησε την 5η θέση στο Ευρωπαϊκό ανδρών και φέτος τον Απρίλιο πήγε στο Βαρέζε της Ιταλίας και στην Προ-ολυμπιακή Ρεγκάτα, με μοναδικό στόχο την ολυμπιακή πρόκριση, όπου τα κατάφερε περίφημα. Στην «εξομολόγησή» του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» μάς ανοίγει την καρδιά του, μιλά για τα εμπόδια με τα οποία ήρθε αντιμέτωπος, την προσωπική του ζωή, αλλά και τους επόμενους στόχους του.
Τι ήταν αυτό που σκεφτόσουν στα τελευταία μέτρα του τελικού; Προσευχήθηκες πριν από τον αγώνα; Διαβάσαμε ότι πιστεύεις βαθιά στον Θεό.
Στα τελευταία μέτρα αυτό που σκεφτόμουν ήταν να πάρω το χρυσό μετάλλιο. Προσευχήθηκα στον Θεό να με βοηθήσει για να μπορέσω να κατακτήσω αυτό το μετάλλιο.
Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη μιλήσατε με βιντεοκλήση. Τι είπατε;
Ο πρωθυπουργός μού έδωσε συγχαρητήρια και μετά μου είπε να τα πούμε από κοντά κάποια στιγμή και ότι θα χαρεί πολύ να με γνωρίσει.
Η Πολιτεία στηρίζει εσάς, τους αθλητές, όπως πρέπει ή χρειάζεστε περισσότερη ενίσχυση;
Η Πολιτεία μέχρι στιγμής δεν με έχει βοηθήσει. Ας ελπίσω από εδώ και πέρα ότι θα έχω αυτή τη στήριξη, γιατί τόσο καιρό δεν την είχα.
Είπες ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα κάνεις όταν επιστρέψεις στην Ελλάδα είναι να ζητήσεις από τη μητέρα σου να σου φτιάξει παστίτσιο. Πες μας για τη σχέση σου με τους γονείς σου.
Η σχέση μου με τους γονείς μου είναι ό,τι πιο δυνατό υπάρχει, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να φτάσω εδώ που έχω φτάσει. Με έχουν στηρίξει όσο κανείς άλλος στον αθλητισμό.
Πες μας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισες όλα αυτά τα χρόνια.
Από το 2016 και μετά είχα κάποιες δυσκολίες και από τραυματισμούς, αλλά τους ξεπέρασα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν το οικονομικό, που με προβλημάτισε, γιατί δεν είχα κάποια στήριξη. Επί πέντε χρόνια προσπαθούσα για έναν στόχο. Η προπόνηση ήταν πάρα πολλή και πολύς ο πόνος. Οπότε κάποια στιγμή, επειδή δεν έβρισκα κάποιο πλήρωμα για να ενταχθώ, αποφάσισα με τον προπονητή μου να πάμε στο αγώνισμα του σκιφ και από εκεί και πέρα έβαλα όλη μου την προσπάθεια για να διεκδικήσω την πρόκριση και να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επειτα, από εκεί τα έδωσα όλα και τα πράγματα πήγαν όπως ονειρευόμασταν με τον προπονητή.
Σκέφτηκες ποτέ να εγκαταλείψεις και γιατί;
Ναι, σκέφτηκα να εγκαταλείψω, γιατί δεν έβρισκα κάποιον χορηγό να με χρηματοδοτήσει, εκτός από μια χρηματιστηριακή, η οποία με βοήθησε τους τελευταίους τέσσερις μήνες.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για σένα μέχρι σήμερα;
Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα μέχρι τώρα ήταν ότι, αν δεν είχα κατακτήσει αυτό το χρυσό μετάλλιο, θα έπρεπε να σταματήσω, γιατί δεν είχα τη στήριξη που χρειαζόταν ένας αθλητής -είτε οικονομική είτε επαγγελματική-, για να πραγματοποιήσει τους στόχους που βάζει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο.
Ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν σε αυτή τη διαδρομή;
Σε όλη αυτή τη διαδρομή με στήριξαν πάρα πολύ οι γονείς μου, οι προπονητές μου, ο γιατρός της εθνικής ομάδας, ο Ναυτικός Ομιλος Ιωαννίνων και οι φίλοι μου.
Ποιοι είναι οι αθλητικοί στόχοι σου τώρα;
Αθλητικοί μου στόχοι από δω και πέρα είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα ακολουθήσει του χρόνου, και η Ολυμπιάδα στο Παρίσι, το 2024.
Πού αφιερώνεις το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησες;
Αφιερώνω τη νίκη μου σε όσους με έχουν στηρίξει σε όλη αυτή την πορεία μέχρι τώρα.
Ποιο είναι το μότο σου;
Ο επιμένων νικά.
Οταν ήσουν μικρός τι ήθελες να γίνεις;
Ηθελα να γίνω αθλίατρος.
Είσαι στην Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων. Θα συνεχίσεις τις σπουδές σου;
Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή.
Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι;
Είμαι σε σχέση και είμαι καλά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ηθοποιός;
Ο Μπραντ Πιτ, γιατί μου αρέσει όπως παίζει και μου αρέσει επίσης η δυναμικότητά του.
Στο σχολείο πώς ήσουν;
Ήμουν μέτριος μαθητής.
Τι ζώδιο είσαι;
Κριός.
