Ήταν βράδυ 7 Μαρτίου 2024, τρεις μέρες πριν την είσοδο του Ολυμπιακού στον τελευταίο χρόνο του πρώτου του αιώνα. Τα social media είχαν πάρει φωτιά και τα μικρόβια της ισοπέδωσης απειλούσαν να εισχωρήσουν με… καταστροφικές διαθέσεις στο εσωτερικό ενός διαρκώς αναπτυσσόμενου οργανισμού, όπως η “ερυθρόλευκη” ΠΑΕ.

“Μαρινάκη, μόνο με τη Νότιγχαμ ασχολείσαι, σήκω και φύγε” έγραφε ο ένας, “μετά τον Καρβαλιάλ μας έφερες τον παππού από την Ισπανία”, συμπλήρωνε ο άλλος, “ή πάρε σκούπα, ή άδειασέ μας τη γωνιά”, προσέθετε το τρίτος. Οι δε προτροπές να παραδώσουν τις φανέλες τους προς τον “αδιάφορο” Φορτούνη, τον “συνταξιούχο” Ιμπόρα και τον “ελάχιστο” Ρέτσο… κατέκλυζαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Το καθαρό μυαλό του Μαρινάκη... κόντρα στην "ανθρωποφαγία" έφερε τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρώπης

Για καλή τύχη του Ολυμπιακού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντέδρασε με πρωτόγνωρη (για τα δεδομένα του ελληνικού αθλητισμού) νηφαλιότητα. Ούτε… σκούπα και φαράσι πήρε, ούτε εξιλαστήρια θύματα αναζήτησε. Τι έκανε; Πίστεψε όσο κανείς στο όνειρό του, το δημιούργημα που ο ίδιος εμπνεύστηκε πριν από 15 χρόνια, όταν ανέλαβε το καλοκαίρι του 2010 τα ηνία της πειραϊκής ΠΑΕ από τον Σωκράτη Κόκκαλη.

Έσπευσε να ανανεώσει το συμβόλαιο του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ το ίδιο βράδυ της συντριβής από τη Μακάμπι και μ’ αυτή του την κίνηση έστειλε το πιο ηχηρό μήνυμα υποστήριξης στα αποδυτήρια του Ρέντη, τη βραδιά μιας σοκαριστικής αποτυχίας (έτσι αντιμετωπιζόταν τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή, καθώς ουδείς τολμούσε να σκεφτεί σενάριο ανατροπής του 1-4 στη ρεβάνς της Σερβίας).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ολυμπιακός: Η ανανέωση Μεντιλίμπαρ δείχνει σοβαρότητα, λογική και υπομονή

Το έπος της 29ης Μαΐου και ο αλησμόνητος τελικός του Conference League με τη Φιορεντίνα στην "Opap Arena", θα προκαλούν για μια ζωή ρίγη συγκίνησης και περηφάνιας σε κάθε “ερυθρόλευκη” καρδιά. Όλοι θα θυμούνται που είδαν το παιχνίδι, τι έκαναν τι στιγμή του γκολ του Ελ Κααμπί, σε ποια αγκαλιά πανηγύρισαν δακρυσμένοι τη στιγμή της απονομής.

29 Μαϊου 2024: Το μεγάλο μάθημα για κάθε φίλο του Ολυμπιακού και όχι μόνο... 

Η 29η Μαΐου, όμως,  πρέπει να αποτελεί για κάθε Ολυμπιακό (ακόμη και για κάθε Έλληνα φίλαθλο, ανεξαρτήτως της ομάδας που υποστηρίζει) μια πολύ εκπαιδευτική και άκρως διδακτική μέρα. Οι ιστορικές επιτυχίες γεννιούνται πάντα μέσα από παταγώδεις και μεγάλες αποτυχίες. Μέσα από δάκρυα απογοήτευσης, από τόνους στεναχώριας. Το παν είναι να μην εγκαταλείπεις τα όνειρα και την εμπιστοσύνη στο πλάνο σου, ακόμη κι αν αισθάνεσαι απελπιστικά μόνος απέναντι σε όλους! Ακόμη και απέναντι στους οπαδούς της ίδιας της ομάδας σου!

Εκείνη η θρυλική βραδιά στην “Opap Arena” της Νέας Φιλαδέλφειας δεν ήταν μια φωτοβολίδα, μια εφήμερη ευτυχία που συνωμότησε το σύμπαν για να έρθει. Αποτέλεσε το λιμάνι προορισμού μιας διαδρομής 15 ετών που πέρασε μέσα από θριάμβους, αλλά και απογοητεύσεις. Μέσα από δύσκολες βραδιές που βίωσε ο Ολυμπιακός στις νοκ άουτ φάσεις των διοργανώσεων που συμμετείχε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: 29 Μαΐου 2024: Ένας χρόνος από τη νύχτα που ο Ολυμπιακός έβαψε κόκκινη την Ευρώπη!

Για να γραφτεί το “ερυθρόλευκο” έπος του 2025, χρειάστηκε να κρατηθεί άσβεστη η φλόγα των ονείρων της ευρωπαϊκής εκτόξευσης μετά από επώδυνες ήττες όπως εκείνες από τη Λεβάντε, τη Ντνίπρο, την Μπεσίκτας, την Αταλάντα. Χρειάστηκε χρόνος, πείσμα και – εννοείται – μπόλικα εκατομμύρια από τον Βαγγέλη Μαρινάκη για να φτάσει ο Ολυμπιακός στα ουράνια της ευρωπαϊκής του δόξας. Πάνω απ’ όλα όμως απαιτήθηκε αυτοσυγκράτηση, νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό από τον ιδιοκτήτη του, όταν εκείνο το βράδυ της 7ης Μαρτίου 2024 όλοι του ζητούσαν να… αλλάξει τα πάντα στου Ρέντη. Ακόμη και τις λάμπες!
Και κάπως έτσι κάθε χρόνο που θα δείχνει το ημερολόγιο 29 Μαΐου όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού θα γυρνάνε με περηφάνια τους δείκτες του ρολογιού και θα ρωτάνε ο ένας τον άλλον “που ήσουν εσύ όταν σηκώσαμε το πρώτο ευρωπαϊκό”; Μέχρι τουλάχιστον να έρθει και το… δεύτερο! Αλήθεια, ποιος τολμά πλέον να πει ότι δεν θα έρθει;

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Απογευματινή.