Βυθισμένος στα σωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο εμφανίζεται εσχάτως ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, δείχνοντας αδυναμία να διαχειριστεί την πραγματικότητά (του).

Χαρακτηριστική της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ο πολιτικός νεκροθάφτης της Αριστεράς ήταν η συζήτηση για το κορυφαίο γεγονός της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Ο κ. Τσίπρας απέναντι στα θεσμικά επιχειρήματα και τις ουσιαστικές προτάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη απλώς επιβεβαίωσε όσους τον χαρακτηρίζουν «Πολάκη χωρίς μουστάκι». Και ενώ όλοι περίμεναν να αιφνιδιάσει αποδεχόμενος την πρόταση της Ν.Δ. για την αναθεώρηση του Αρθρου 16, που θα άνοιγε τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα, ο κ. Τσίπρας αρκέστηκε να προτείνει μια συζήτηση για το θέμα, λες και χαριεντιζόταν με την Ελλη Στάη στο στούντιο του Open.

Ετσι, η ευκαιρία για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια χάθηκε για την επόμενη (τουλάχιστον) δεκαετία. Ομως, δεν ήταν το μόνο που καταδεικνύει την αδυναμία του απερχόμενου πρωθυπουργού να ξεφύγει από το τούνελ του λαϊκισμού. Τη στιγμή που εμφανίζεται σημαιοφόρος της αλλαγής του Αρθρου 86 για την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, σε διπλανή αίθουσα παρέχει ασυλία σε έναν ανεξάρτητο βουλευτή, με τον οποίο συγκυβερνούσε επί τέσσερα χρόνια.

Η απόλυτη πολιτική υποκρισία, αποτυπωμένη στο πρόσωπο ενός λαϊκιστή, που έκανε καριέρα με τη δημαγωγία και τα ψέματα. Ωστόσο, πλέον η πρακτική που ακολουθεί ο κ. Τσίπρας δυστυχώς δεν έχει κόστος για τον ίδιο και το κόμμα του, αλλά για τη χώρα και τους πολίτες. Ομως, και αυτό δεν δείχνει να τον απασχολεί, αφού το ζητούμενο για τον απερχόμενο πρωθυπουργό είναι να καταφέρει να διατηρηθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την επομένη των εκλογών. Και για να το πετύχει αυτό, αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει ο ίδιος να συμπεριφέρεται σαν Πολάκης χωρίς μουστάκι.

Μέχρι πρότινος η αίσθηση που υπήρχε ήταν ότι η πολιτική ντροπή της Κρήτης, Παύλος Πολάκης, ήταν απλώς ο πολιτικός καθρέπτης του κ. Τσίπρα. Εσχάτως, αυτό έχει αλλάξει, αφού, αν παρακολουθήσει κανείς τις εμφανίσεις του πρωθυπουργού εντός και εκτός Βουλής, θα διαπιστώσει πολλές ομοιότητες και στον λόγο και στο στυλ με τον Πολάκη.

Η συζήτηση με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, σε σχέση με τους χιλιάδες διαδηλωτές που αντιδρούσαν στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι ενδεικτική της λογικής που έχει κατακλύσει το μυαλό του κ. Τσίπρα. Οι μόνες διαφορές ανάμεσα στους Τσίπρα και Πολάκη είναι ο τρόπος που εκφέρουν τον λόγο τους και το μουστάκι του αναπληρωτή υπουργού. Σε όλα τα υπόλοιπα είναι ίδιοι. Πολιτικά και κοινωνικά σιαμαίοι.