Πυρκαγιές - Εξ όνυχος τον λέοντα
Αν υπάρχει εμπρηστική χειρ ξένης δύναμης, επιβάλλεται να κοπεί - Καμία σκοπιμότητα δεν επιτρέπεται να καλύψει εχθρικές ενέργειες
Γνωστός επιστήμων, ο καθηγητής Δασικών Πυρκαγιών στο ΑΠΘ, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος, μου έλεγε σε συνέντευξη ότι ένα μόνο δένδρο στην περίμετρό του ρίχνει τη θερμοκρασία κατά 5-6 βαθμούς Κελσίου και δημιουργεί ευεργετικό μικροκλίμα.
Δεν είναι μόνο ο ίσκιος. Από τη ροή του αέρα μέσα από τα φυλλώματα και την υγρασία μέχρι το φιλτράρισμα της ατμόσφαιρας πέριξ του είναι αυτά που μας δημιουργούν αίσθηση αναζωογόνησης κι ευεξίας, όταν καθόμαστε κάτω από τη σκέπη του. Αν αυτό το κάνει ένα δένδρο, μπορεί κάποιος να καταλάβει πώς επηρεάζει την περιοχή του ένα δάσος. Αντίστροφα, μπορεί οποιοσδήποτε να αντιληφθεί τι σημαίνει η απώλεια ενός ολόκληρου δάσους. Θερμοκρασία που θα κυμαινόταν στους 40ο γίνεται 45ο -46ο … Το δε δάσος, για να αναγεννηθεί πλήρως στην αρχική του μορφή, χρειάζεται 40-50 χρόνια, με την προϋπόθεση ότι η περιοχή δεν θα καεί ξανά ή δεν θα διαβρωθεί το έδαφος από τις πλημμύρες. Δηλαδή, οι πιθανότητες να μην αποκατασταθεί απολύτως το δάσος είναι περισσότερες από το αντίθετο. Με λίγα λόγια, η βλάβη την οποία υφίσταται μία χώρα όταν της καίγονται (ή της καίνε) τα δάση είναι κατά κανόνα μη ανατάξιμη και στρατηγικού χαρακτήρα.
Υποβαθμίζει δραματικά την ποιότητα ζωής, την υγεία των πολιτών, άρα και το προσδόκιμο βίου, την ψυχική υγεία, την οικονομία της χώρας, ιδιαίτερα αν είναι τουριστικός προορισμός όπως η Ελλάδα, την ασφάλειά της, διότι τα δάση χρησιμοποιούνται και για στρατιωτικούς σκοπούς, την αφήνει εκτεθειμένη σε κινδύνους όπως ξηρασία και πλημμύρες, ζωές τίθενται σε κίνδυνο από δευτερογενείς επιπτώσεις. Πρόκειται για ένα από τα χειρότερα πλήγματα που μπορεί να δεχθεί ένα κράτος. Βλέποντας το μοτίβο των τωρινών πυρκαγιών δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι αφορούν κατά κύριο λόγο ναυαρχίδες του τουρισμού, όπως η Ρόδος και η Κέρκυρα, με την πρώτη να έχει και διάσταση ασφαλείας και η οποία έχει αποτελέσει και στο παρελθόν στόχο οργανωμένου εμπρησμού από τη γείτονα, όπως και άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου καθ’ ομολογία του μακαρίτη Μεσούτ Γιλμάζ. Αλλά και σε Πελοπόννησο και σε Εύβοια διακρίνεται το επιβαρυντικό και για τον τουρισμό αποτύπωμα, όπως και η σωρευτική επιβάρυνση με διαστάσεις καταστροφής για την Αττικοβοιωτία. Οι μαρτυρίες και οι καταγγελίες για αλλοδαπούς υπόπτους συγκεκριμένης καταγωγής, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν προσαχθεί, δεν περνούν απαρατήρητες και δεν πρέπει. Μπορεί για λόγους διαχείρισης ασφαλείας και πληροφοριών να μη δίνεται δημοσιότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλεται ενημέρωση.
Αν όντως υπάρχει εμπρηστική χειρ ξένης δύναμης επιβάλλεται να κοπεί από τη ρίζα. Και να γίνει γνωστό. Καμία σκοπιμότητα, στο όνομα κανενός «καλού κλίματος», δεν επιτρέπεται να καλύψει εχθρικές ενέργειες, αν όντως υπάρχουν. Έχουμε γείτονες οι οποίοι είναι καθ’ έξιν υπονομευτές και καθ’ ομολογία εμπρηστές. Ο συνδυασμός βεβαρημένου παρελθόντος και αυτοπτών μαρτύρων για περίεργες κινήσεις αγνώστων στα μέτωπα των πυρκαγιών και εστιών που αναφλέγονταν ταυτόχρονα δημιουργεί υπόνοιες τουλάχιστον. Αν όντως υπάρχει βάση στις καταγγελίες, τότε αυτό που συμβαίνει τώρα είναι τα πρώτα επεισόδια όλων όσα είναι πιθανό να ακολουθήσουν και εντός αστικού ιστού, με άλλες μορφές. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε για να το διαπιστώσουμε.
Εξ όνυχος τον λέοντα, έλεγαν οι αρχαίοι, οι οποίοι κάτι ήξεραν.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 25/7
Δεν είναι μόνο ο ίσκιος. Από τη ροή του αέρα μέσα από τα φυλλώματα και την υγρασία μέχρι το φιλτράρισμα της ατμόσφαιρας πέριξ του είναι αυτά που μας δημιουργούν αίσθηση αναζωογόνησης κι ευεξίας, όταν καθόμαστε κάτω από τη σκέπη του. Αν αυτό το κάνει ένα δένδρο, μπορεί κάποιος να καταλάβει πώς επηρεάζει την περιοχή του ένα δάσος. Αντίστροφα, μπορεί οποιοσδήποτε να αντιληφθεί τι σημαίνει η απώλεια ενός ολόκληρου δάσους. Θερμοκρασία που θα κυμαινόταν στους 40ο γίνεται 45ο -46ο … Το δε δάσος, για να αναγεννηθεί πλήρως στην αρχική του μορφή, χρειάζεται 40-50 χρόνια, με την προϋπόθεση ότι η περιοχή δεν θα καεί ξανά ή δεν θα διαβρωθεί το έδαφος από τις πλημμύρες. Δηλαδή, οι πιθανότητες να μην αποκατασταθεί απολύτως το δάσος είναι περισσότερες από το αντίθετο. Με λίγα λόγια, η βλάβη την οποία υφίσταται μία χώρα όταν της καίγονται (ή της καίνε) τα δάση είναι κατά κανόνα μη ανατάξιμη και στρατηγικού χαρακτήρα.
Υποβαθμίζει δραματικά την ποιότητα ζωής, την υγεία των πολιτών, άρα και το προσδόκιμο βίου, την ψυχική υγεία, την οικονομία της χώρας, ιδιαίτερα αν είναι τουριστικός προορισμός όπως η Ελλάδα, την ασφάλειά της, διότι τα δάση χρησιμοποιούνται και για στρατιωτικούς σκοπούς, την αφήνει εκτεθειμένη σε κινδύνους όπως ξηρασία και πλημμύρες, ζωές τίθενται σε κίνδυνο από δευτερογενείς επιπτώσεις. Πρόκειται για ένα από τα χειρότερα πλήγματα που μπορεί να δεχθεί ένα κράτος. Βλέποντας το μοτίβο των τωρινών πυρκαγιών δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι αφορούν κατά κύριο λόγο ναυαρχίδες του τουρισμού, όπως η Ρόδος και η Κέρκυρα, με την πρώτη να έχει και διάσταση ασφαλείας και η οποία έχει αποτελέσει και στο παρελθόν στόχο οργανωμένου εμπρησμού από τη γείτονα, όπως και άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου καθ’ ομολογία του μακαρίτη Μεσούτ Γιλμάζ. Αλλά και σε Πελοπόννησο και σε Εύβοια διακρίνεται το επιβαρυντικό και για τον τουρισμό αποτύπωμα, όπως και η σωρευτική επιβάρυνση με διαστάσεις καταστροφής για την Αττικοβοιωτία. Οι μαρτυρίες και οι καταγγελίες για αλλοδαπούς υπόπτους συγκεκριμένης καταγωγής, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν προσαχθεί, δεν περνούν απαρατήρητες και δεν πρέπει. Μπορεί για λόγους διαχείρισης ασφαλείας και πληροφοριών να μη δίνεται δημοσιότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλεται ενημέρωση.
Αν όντως υπάρχει εμπρηστική χειρ ξένης δύναμης επιβάλλεται να κοπεί από τη ρίζα. Και να γίνει γνωστό. Καμία σκοπιμότητα, στο όνομα κανενός «καλού κλίματος», δεν επιτρέπεται να καλύψει εχθρικές ενέργειες, αν όντως υπάρχουν. Έχουμε γείτονες οι οποίοι είναι καθ’ έξιν υπονομευτές και καθ’ ομολογία εμπρηστές. Ο συνδυασμός βεβαρημένου παρελθόντος και αυτοπτών μαρτύρων για περίεργες κινήσεις αγνώστων στα μέτωπα των πυρκαγιών και εστιών που αναφλέγονταν ταυτόχρονα δημιουργεί υπόνοιες τουλάχιστον. Αν όντως υπάρχει βάση στις καταγγελίες, τότε αυτό που συμβαίνει τώρα είναι τα πρώτα επεισόδια όλων όσα είναι πιθανό να ακολουθήσουν και εντός αστικού ιστού, με άλλες μορφές. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε για να το διαπιστώσουμε.
Εξ όνυχος τον λέοντα, έλεγαν οι αρχαίοι, οι οποίοι κάτι ήξεραν.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 25/7
