Μετά τις ευρωεκλογές -και καθώς ολοκληρώνονται οι εθνικές εκλογές σε σηµαντικές χώρες της Ευρώπης, εντός και εκτός Ε.Ε., όπως στη Γαλλία και στη Βρετανία- καθίσταται σαφέστερο αυτό που ήταν ήδη προφανές. Οτι ένα από τα θέµατα που καθόρισαν σε πολύ µεγάλο βαθµό την ψήφο των Ευρωπαίων, και σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, είναι το Μεταναστευτικό.

Η πολιτική των ανοικτών συνόρων και της χαλαρής αντιµετώπισης των λαθροµεταναστευτικών ροών καταψηφίστηκε µε ένταση και δίχως κανένα περιθώριο ερµηνειών. Κόµµατα που είχαν ψηλά στην ατζέντα τους σκληρή, ορθολογική πολιτική έναντι του Μεταναστευτικού κατέγραψαν υψηλές εκλογικές επιδόσεις. Κόµµατα που αγνόησαν τα µηνύµατα του εκλογικού σώµατος το πλήρωσαν στην κάλπη. Οι περιπτώσεις της Μελόνι στην Ιταλία και της Λεπέν στη Γαλλία δεν χρειάζονται ιδιαίτερο σχολιασµό ή ανάλυση. Ας δούµε τι έγινε στη Βρετανία µε τη σαρωτική νίκη των Εργατικών.

Ο επικεφαλής του κόµµατος και νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας, Κιρ Στάρµερ, φρόντισε να ξεκαθαρίσει εγκαίρως προεκλογικά την πολιτική του στο Μεταναστευτικό, έχοντας διαγνώσει το κλίµα που επικρατεί στο βρετανικό εκλογικό σώµα. Απέρριψε το σχέδιο των Συντηρητικών για µεταφορά των παράνοµων µεταναστών στη Ρουάντα, προκειµένου να εξετάζεται εκεί το αίτηµά τους, όχι για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά ως αναποτελεσµατικό και δαπανηρό. ∆ιαβεβαίωσε ότι οι πολιτική του στο Μεταναστευτικό θα είναι αυστηρή. ∆ήλωσε ότι θα αντιµετωπίσει τα δουλεµπορικά δίκτυα ως δίκτυα τροµοκρατίας και τους δουλέµπορους ως τροµοκράτες. Οτι θα δώσει διευρυµένες αρµοδιότητες στην εθνική υπηρεσία καταπολέµησης εγκλήµατος για την αντιµετώπιση του trafficking και ότι θα συνεργαστεί µε την Ευρωπαϊκή Ενωση για κοινή αντιµετώπιση των συµµοριών, όπως τις χαρακτήρισε, µε τη δηµιουργία µάλιστα µιας νέας διασυνοριακής αστυνοµικής δύναµης. Ενας από τους βασικούς λόγους καταψήφισης του απερχόµενου πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ ήταν η αποτυχία του στο Μεταναστευτικό. Οι Εργατικοί έπεισαν ότι θα είναι πιο αποτελεσµατικοί από τους Τόρις.

Στη Γερµανία η Σάρα Βάγκενκνεχτ, η οποία αποχώρησε από το αριστερό Linke και έφτιαξε δικό της κόµµα, αριστερό αλλά µε αντιµεταναστευτική πολιτική και υπέρ της διατήρησης της γερµανικής πολιτισµικής φυσιογνωµίας της χώρας, κατέγραψε στις ευρωεκλογές ένα εντυπωσιακό 6,2%, σχεδόν τριπλάσιο από το πρώην κόµµα της, το οποίο εγκατέλειψε.

Στη ∆ανία η σοσιαλδηµοκρατική κυβέρνηση, η οποία υιοθέτησε σκληρή αντιµεταναστευτική πολιτική και προώθησε σχέδιο εξέτασης των αιτηµάτων ασύλου των µεταναστών στη Ρουάντα, αφαιρώντας διά παντός το δικαίωµα στη χορήγηση ασύλου σε οποιονδήποτε µετανάστη παρανοµήσει, διασώθηκε πολιτικά παρότι τα κόµµατα του χώρου υποχώρησαν πανευρωπαϊκά, ακριβώς λόγω της πολύ σκληρής πολιτικής της στο Μεταναστευτικό. Το δε αριστερό κόµµα της ∆ανίας κάνει εδώ και χρόνια καµπάνια υπέρ της αυστηροποίησης της πολιτικής στο Μεταναστευτικό, υποστηρίζοντας ότι οι µετανάστες οι οποίοι δεν ενσωµατώνονται στο πολιτισµικό πλαίσιο της ∆ανίας θα πρέπει να απελαύνονται και ότι όσοι παρανοµούν, µετά την αποφυλάκισή τους θα πρέπει να εγκαταλείπουν τη χώρα ή να παραµένουν περιορισµένοι και µετά την ποινή τους, εάν η επέλαση δεν είναι δυνατή για διάφορους λόγους.

Στη Σουηδία, η οποία έχει πλέον χάσει τον έλεγχο ολόκληρων πόλεων από τις οµάδες µεταναστών και τη βαριά εγκληµατικότητα, η οποία έχει εξαπλωθεί, η πρώην πρωθυπουργός, η οποία ήταν υπέρµαχος της «ενσωµάτωσης», έχει δηλώσει δηµόσια εδώ και καιρό ότι η ενσωµάτωση απέτυχε και ότι η χώρα έχει πρόβληµα. Εξάλλου, η Σουηδία αναγκάστηκε να βγάλει τον στρατό για να επιβάλει την τάξη στους δρόµους.

Η Πολωνία και η Ουγγαρία, οι οποίες αρνούνται πεισµατικά να δεχθούν µετανάστες στο πλαίσιο του ήδη αποτυχηµένου σχεδίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης για διαµοιρασµό µεταναστών σε όλες τις χώρες, έχουν µηδενική εγκληµατικότητα η οποία οφείλεται σε ξένους, εν αντιθέσει µε άλλα κράτη στα οποία οι κάτοικοι δεν µπορούν καν να κυκλοφορήσουν σε πολλές περιοχές. Ο νέος πρωθυπουργός της Πολωνίας, κορυφαίος παράγων επί µακρόν της Ε.Ε., Ντόναλντ Τουσκ, συνεχίζει την πολιτική των «σκληρών» προκατόχων του και πολιτικών του αντιπάλων, ξεκαθαρίζοντας ότι κανείς δεν µπορεί να υποχρεώσει την Πολωνία να δεχθεί µετεγκατάσταση µεταναστών.

Ουδείς βέβαια µπορεί να κατηγορήσει τον φιλοευρωπαϊστή Τουσκ για αντιευρωπαϊκή στάση, απλά έχει κοινή πολιτική και εθνική λογική αρκετή για να προστατεύσει τη χώρα του από αυτό που συνέβη σε άλλες. Η άκριτη πολιτική των Βρυξελλών στο Μεταναστευτικό έφερε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες στα όριά τους και σε πλείστες περιπτώσεις αυτά ξεπεράστηκαν.

Η πολιτική αντίδραση του κορµού των ευρωπαϊκών κοινωνιών ήταν απολύτως αναµενόµενη. Και θα έχει συνέχεια για όσα πολιτικά κόµµατα και κυβερνήσεις συνεχίζουν να µη λαµβάνουν το µήνυµα.

Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή