Η επόμενη ημέρα με τον Τραμπ

Οι πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ στον απόηχο της απόπειρας δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ δείχνουν να μορφοποιούνται σταδιακά με αυξανόμενη δυναμική. Αυτή της εκλογικής επικράτησής του εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.

Μετά την επιλογή από τον Τραμπ του υποψήφιου αντιπροέδρου του, η κατάσταση συγκεκριμενοποιείται στο πολιτικό-ιδεολογικό πλαίσιο με όλες τις προεκτάσεις στους διάφορους τομείς πολιτικής. Ο JD Vance αποτυπώνει και συμβολίζει ακριβώς αυτή την ιδεολογική και πολιτική αποκρυστάλλωση και αποσαφήνιση, όντας ο ίδιος σε διάφορα θέματα πιο σκληρός ακόμα και από τον Τραμπ.

Μία από τις βεβαιότητες της επόμενης ημέρας είναι ότι η λεγόμενη woke ατζέντα και οι εκφραστές της, που προέρχονται κυρίως από την αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών και από ένα σύμπλεγμα εταιρικών κολοσσών του χρηματοπιστωτικού και όχι μόνο τομέα, θα βρεθούν υπό πίεση.

Ο Τραμπ θα επιχειρήσει να αποδομήσει όλο αυτό το πλαίσιο, το οποίο έχει κακοφορμίσει και έχει οδηγήσει σε ακραία στρέβλωση εννοιών και αντιλήψεων δικαιωματισμού σε βαθμό παράνοιας. Αν κάποιος είναι στοιχειωδώς αντικειμενικός, μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι αυτή η ατζέντα και οι εκφραστές της που έχουν οδηγήσει τις ΗΠΑ σε συνθήκες εμφυλίου χαμηλής έντασης. Πέραν αυτού, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην πολιτική που θα ακολουθήσει σε μία σειρά από ζητήματα που έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις: τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον έτερο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, την οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει, όπου τα πράγματα θα είναι σε μεγάλο βαθμό επιδραστικά στις παγκόσμιες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις.

Τον πόλεμο στην Ουκρανία θα επιχειρήσει να τον παγώσει, άγνωστο σε ποιον βαθμό, υπό ποιους όρους και με τι χρονικό ορίζοντα θα το επιτύχει. Το Ισραήλ θα το στηρίξει και θα δώσει το πράσινο φως για ολοκλήρωση των επιχειρήσεων κατά των διαφόρων τρομοκρατικών proxies όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ. Στην οικονομία τα πράγματα θα είναι πιο άγρια και από πόλεμο.

Ο Τραμπ είναι αποφασισμένος να αναζωογονήσει την αμερικανική βιομηχανία και τις αμερικανικές εξαγωγές. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ετοιμάζεται να διαχειριστεί μία πολύ δύσκολη κατάσταση, η οποία θα επιβαρύνει έτι περαιτέρω την οικονομική δυσπραγία την οποία ήδη διέρχεται. Αυτά για αρχή. Θα το αναλύσουμε περαιτέρω στο επόμενο άρθρο.