Η πρόσκληση προς τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν να επισκεφθεί την Ελλάδα ενώ η Τουρκία κάνει αυτά που κάνει σε Αιγαίο, Θράκη, Κύπρο -και όχι μόνο- έχει εξήγηση. Μπορεί και περισσότερες από μία, αναλόγως της προσέγγισης που επιλέγει ο καθείς. Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι κάτι που μπορεί να τεθεί στη συζήτηση, διότι και η ψυχολογία είναι μέρος της πολιτικής ή και σύμπτωμα έλλειψής της. Η πραγματική ή νομιζόμενη αδυναμία αντιμετώπισης του αντιπάλου που τείνει να γίνει έξη και δεύτερη φύση είναι κάτι που επίσης μπορεί να εξηγήσει την ελληνική συμπεριφορά. Οι επαφές του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον και όσα διημείφθησαν στις κατ' ιδίαν συναντήσεις του πρώτου με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και του δεύτερου με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας θα μπορούσαν να είναι μία ακόμα εξήγηση. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω, καθώς πολλές φορές συντρέχουν παραπάνω από ένας λόγοι για να διαμορφωθεί μια κατάσταση, μπορεί να καλύψει σφαιρικά το καθ' ημάς φαινόμενο του νεοραγιαδισμού.

Ο οποίος εμφανίζεται πλέον νέτος, σκέτος, γυμνός και πλαδαρός, καθώς τα διάφορα σχήματα που επιστρατεύθηκαν κατά καιρούς για να δικαιολογήσουν την «πολιτική» δήθεν διαχείρισης (και όχι αντιμετώπισης) της Τουρκίας κατέρρευσαν μαζί με τα προσχήματα. Π.χ., η ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος, που θα την ανάγκαζε να συμμορφωθεί, ο light ισλαμιστής Ερντογάν, που θα ήταν καλύτερος από τους κακούς κεμαλιστές στρατηγούς, η ελληνοτουρκική φιλία, που θα έλυνε τα προβλήματα, λες και μιλάμε για παρεξήγηση σε μπουζουκτσίδικο.

Ο Ερντογάν θα πραγματοποιήσει μια επίσκεψη που εκ των πραγμάτων θα λειτουργήσει ως επικοινωνιακό ξέπλυμα στο διεθνές ακροατήριο, διότι πόσο να καταγγείλεις, όταν θα έχει φύγει, έναν τύπο που εσύ κάλεσες επισήμως και δεν σου ήρθε, όπως άλλες φορές, με εισβολή;

Για να «οπτικοποιήσουμε» όσο είναι δυνατόν τον σουρεαλισμό της κατάστασης, το ελληνικό κράτος προσκάλεσε τον πρόεδρο μιας χώρας η οποία κατέχει τη μισή Κύπρο και διατηρεί επί 43 χρόνια κατοχικά στρατεύματα, πραγματοποιεί καθημερινά δεκάδες παραβιάσεις και παραβάσεις στον εθνικό εναέριο χώρο, αμφισβητεί την κυριαρχία σε δεκάδες κατοικημένα και μη ελληνικά νησιά, δραστηριοποιείται αποσταθεροποιητικά και απροκάλυπτα στη Θράκη, όπου αλωνίζουν μπουλούκια Τούρκων πρακτόρων με ενορχηστρωτή το προξενείο (οι οποίοι δηλώνουν σε συγκεντρώσεις ότι «αυτή η γη είναι τουρκική»), και κατακλύζει τη χώρα με εκατοντάδες παράνομους μετανάστες, τους οποίους χρησιμοποιεί ως ασύμμετρο εργαλείο πίεσης και εποικισμού.

Ο πρόεδρος αυτής της χώρας, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να μιλήσει για «τα σύνορα της καρδιάς του», που περιλαμβάνουν τη μισή Ελλάδα και ολόκληρες περιοχές άλλων κρατών, θα έρθει κατόπιν επίσημης προσκλήσεως για να πει τι ακριβώς; Προφανώς για την ελληνοτουρκική φιλία.

Ως προπομπός αυτή της επίσκεψης βρίσκεται από χθες εδώ ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Χακάν Τσαβούσογλου, ο οποίος, αφού συναντήθηκε με την πολιτική ηγεσία στην Αθήνα, σήμερα περιοδεύει στη Θράκη, όπου έχουν στήσει φιέστες οι εγκάθετοι της Άγκυρας. Ο Χακάν Τσαβούσογλου κατάγεται από τη Θράκη, είναι σκληρός προπαγανδιστής της «ανεξαρτητοποίησης» της ελληνικής αυτής περιοχής, έχει ποζάρει μπροστά σε ανάλογους χάρτες, ήταν επικεφαλής και παραμένει εξέχων στέλεχος του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» και, μεταξύ άλλων, στο σημερινό πυκνό πρόγραμμά του περιλαμβάνεται προσευχή στο Τέμενος Τσινάρ στην Ξάνθη.

Το ερώτημα αν αυτά μπορούσαν να συμβούν σε άλλη χώρα είναι κάτι που πρέπει να απαντήσει, στον εαυτό του, κάθε συνειδητοποιημένος Έλληνας πολίτης. Και όταν γίνει αυτό, ίσως σταματήσουν να συμβαίνουν.