Με την άφρονα συμπεριφορά του ο άνθρωπος κατάφερε να μεταβάλει σταδιακά και το κλίμα του πλανήτη. Γεγονός είναι ότι αυτό έχει αλλάξει δραματικά, οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί, με αποτέλεσμα και οι εποχές να έχουν μετατεθεί. Το ζούμε και στη χώρα μας, η οποία πέρασε και φέτος μία περίοδο παρατεταμένης καλοκαιρίας.

Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο και υπάρχει κίνδυνος η κατάσταση ξηρασίας και έλλειψης νερού -και ποσίμου και για άρδευση- να επιδεινωθεί, δεδομένης της παρατεταμένης ανομβρίας. Θα πρέπει να ευχόμαστε να μην ξαναπεράσουμε τις εφιαλτικές ημέρες που ζήσαμε προ ετών, όταν καθημερινά οι εφημερίδες δημοσίευαν τον όγκο νερό που έμενε στη λίμνη του Μαραθώνα. Έκτοτε πέρασαν χρόνια και υποτίθεται ότι ελήφθησαν κάποια μέτρα - και δεν εννοούμε μόνο τις πρόσθετες επιβαρύνσεις, υπό μορφή ποινής, στην υπερβολική κατανάλωση ύδατος.

Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε πάλι ενώπιον μιας νέας απειλής λειψυδρίας. Η αλλαγή των κλιματικών συνθηκών επιβάλλει την αλλαγή και της ακολουθούμενης πολιτικής στη διαχείριση των υδάτινων πόρων, ειδικά, μάλιστα, όταν υπάρχει η πρόβλεψη ότι στον πλανήτη οι πόλεμοι δεν θα γίνονται για εδάφη ή για πετρέλαιο, αλλά για νερό. Και στη διαχείριση αυτή περιλαμβάνουμε και την προφύλαξη των ποταμών και λιμνών από τη ρύπανση που δημιουργεί η ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά και την εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που μας δίνει το γεγονός ότι περιβαλλόμαστε από θάλασσα.

Οι μέθοδοι αφαλάτωσης, όσο ακριβές και αν είναι από τεχνικής πλευράς, τη δεδομένη στιγμή μπορεί να αποδειχθούν σωτήριες. Το Ισραήλ είναι ένα παράδειγμα χώρας που έχει καταφέρει να εξασφαλίσει επάρκεια υδάτινων πόρων μέσα από την αφαλάτωση, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, για λόγους κόστους και την ηλιακή ενέργεια. Εμείς εκτός από την ηλιακή ενέργεια έχουμε τη δυνατότητα χρησιμοποίησης και της αιολικής.

Ασφαλώς, η ανομβρία ως φυσικό φαινόμενο αποτελεί μία καλή δικαιολογία για την έλλειψη προνοητικότητας κατά το παρελθόν. Τα πάντα είναι θέμα οργάνωσης, συντονισμού και προγραμματισμού σε μακρύ χρονικό ορίζοντα. Λόγου χάριν, οι επιβληθείσες, την εποχή που είχε ανακύψει πάλι ζήτημα λειψυδρίας στη χώρα, βαριές ποινές σε όλους όσοι πότιζαν τον κήπο τους ή έπλεναν το αυτοκίνητό τους μπορεί να επιβάλλονταν για την αναγκαστική ευαισθητοποίηση των πολιτών απέναντι σε έναν τεράστιο κίνδυνο, όμως, τέτοια μέτρα αποτελούν θεραπεία ασπιρίνης σε ένα πρόβλημα μεγέθους καρκίνου.

Βεβαίως, η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει μία σειρά ενεργειών για την ενίσχυση των ταμιευτήρων αλλά και άλλα ειδικότερα μέτρα, η απόδοση των οποίων όμως θα απαιτήσει χρόνο. Τον χρόνο που σπαταλήσαμε τόσα χρόνια, πιστεύοντας ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν θα μας απασχολούσε και γι’ αυτό δεν είχαμε φροντίσει για τη διεύρυνση των σχετικών υποδομών που θα εξασφάλιζαν ότι τη συγκεκριμένη στιγμή δεν θα πούμε το νερό νεράκι.


*Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή»