Υποκρισία
Οι πράξεις μας σε αυτή την κρίσιμη στιγμή δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται απέναντι σε κάθε εθνική μάχη για τη Δημοκρατία και την Ελλάδα και ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται για ακόμα μια φορά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Ο προοδευτισμός, η ανησυχία για τη Δημοκρατία, την προστασία του πολιτεύματος και των θεσμών της πολιτείας πάνε «περίπατο» για τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν πλησιάζουν οι εκλογές.
Τότε, για εκείνους μετράει μόνον η καρέκλα. Η πρακτική αυτή δεν τους είναι άγνωστη. Άλλωστε, όπως το είχε πει και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι». Στον ΣΥΡΙΖΑ κόπτονται κατά του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και για το νέο της παρακλάδι που δημιούργησε ο πρωτόδικα καταδικασμένος Ηλίας Κασιδιάρης κι όμως αρνούνταν πεισματικά να ψηφίσουν την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή. Γιατί; Η πιο απλή δικαιολογία που χρησιμοποίησαν είναι ότι η κυβέρνηση έπρεπε να υιοθετήσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Το «μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη» είχαν προαναγγείλει ότι θα είναι η μόνη ψηφοφορία στην οποία θα συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την απαράδεκτη απόφασή του να απέχουν οι βουλευτές του από τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα. Μόνο κατ’ όνομα, όμως, συμμετέχουν, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πέρα από κάθε αμφιβολία ακόμα και στους πιο δύσπιστους ότι δεν μπορούν ούτε στα αυτονόητα να βάλουν πρώτο το εθνικό συμφέρον.
Η άρνησή τους να ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα εξυπηρετεί εκλογικούς σκοπούς, αφού έτσι «κλείνουν το μάτι» στη Χρυσή Αυγή και προσπαθούν σκιωδώς να προσελκύσουν ψηφοφόρους που θα στρέφονταν στο κόμμα Κασιδιάρη. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταχειρίζεται αυτή την τακτική. Συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή, έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά με τη μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή στο δημοψήφισμα του 2015, έφεραν τη χώρα ένα βήμα πριν από την καταστροφή. Με την ψήφο και της Χρυσής Αυγής, ο κύριος Τσίπρας τοποθέτησε την εκλεκτή του Βασιλική Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η ρύθμιση που πρότειναν δεν λύνει το πρόβλημα της συμμετοχής στις εκλογές ενός κόμματος που έχει ιδρύσει ένας άνθρωπος καταδικασμένος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Παίζουν με τις λέξεις. Αναφέρονται στην ιδεολογία των καταδικασθέντων και όχι στα αδικήματά τους αυτά καθαυτά.
Η ιδεολογία των νεοναζί είναι απεχθής και καταδικαστέα. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, όμως, είναι ότι η Δικαιοσύνη τούς έκρινε και τους κρίνει για τις εγκληματικές πράξεις τους. Και, εφόσον το κρίνει η Δικαιοσύνη για τις πράξεις αυτές, θα αποκλειστεί από τις εκλογές το άλλο πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Στο τέλος όλοι κρινόμαστε όχι από τα λόγια αλλά από τις πράξεις μας. Οι πράξεις μας σε αυτή την κρίσιμη στιγμή δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται απέναντι σε κάθε εθνική μάχη για τη Δημοκρατία και την Ελλάδα και ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται για ακόμα μια φορά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/4
Τότε, για εκείνους μετράει μόνον η καρέκλα. Η πρακτική αυτή δεν τους είναι άγνωστη. Άλλωστε, όπως το είχε πει και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι». Στον ΣΥΡΙΖΑ κόπτονται κατά του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και για το νέο της παρακλάδι που δημιούργησε ο πρωτόδικα καταδικασμένος Ηλίας Κασιδιάρης κι όμως αρνούνταν πεισματικά να ψηφίσουν την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή. Γιατί; Η πιο απλή δικαιολογία που χρησιμοποίησαν είναι ότι η κυβέρνηση έπρεπε να υιοθετήσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Το «μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη» είχαν προαναγγείλει ότι θα είναι η μόνη ψηφοφορία στην οποία θα συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την απαράδεκτη απόφασή του να απέχουν οι βουλευτές του από τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα. Μόνο κατ’ όνομα, όμως, συμμετέχουν, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πέρα από κάθε αμφιβολία ακόμα και στους πιο δύσπιστους ότι δεν μπορούν ούτε στα αυτονόητα να βάλουν πρώτο το εθνικό συμφέρον.
Η άρνησή τους να ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα εξυπηρετεί εκλογικούς σκοπούς, αφού έτσι «κλείνουν το μάτι» στη Χρυσή Αυγή και προσπαθούν σκιωδώς να προσελκύσουν ψηφοφόρους που θα στρέφονταν στο κόμμα Κασιδιάρη. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μεταχειρίζεται αυτή την τακτική. Συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή, έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά με τη μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή στο δημοψήφισμα του 2015, έφεραν τη χώρα ένα βήμα πριν από την καταστροφή. Με την ψήφο και της Χρυσής Αυγής, ο κύριος Τσίπρας τοποθέτησε την εκλεκτή του Βασιλική Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η ρύθμιση που πρότειναν δεν λύνει το πρόβλημα της συμμετοχής στις εκλογές ενός κόμματος που έχει ιδρύσει ένας άνθρωπος καταδικασμένος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Παίζουν με τις λέξεις. Αναφέρονται στην ιδεολογία των καταδικασθέντων και όχι στα αδικήματά τους αυτά καθαυτά.
Η ιδεολογία των νεοναζί είναι απεχθής και καταδικαστέα. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, όμως, είναι ότι η Δικαιοσύνη τούς έκρινε και τους κρίνει για τις εγκληματικές πράξεις τους. Και, εφόσον το κρίνει η Δικαιοσύνη για τις πράξεις αυτές, θα αποκλειστεί από τις εκλογές το άλλο πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Στο τέλος όλοι κρινόμαστε όχι από τα λόγια αλλά από τις πράξεις μας. Οι πράξεις μας σε αυτή την κρίσιμη στιγμή δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται απέναντι σε κάθε εθνική μάχη για τη Δημοκρατία και την Ελλάδα και ότι η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται για ακόμα μια φορά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 12/4
