Αναρωτιόμουν εάν στην περίπτωση της επίσκεψης του πρωθυπουργού στην Μυτιλήνη, με αφορμή τις «επιθέσεις» που ανεμένετο να δεχθεί από διαμαρτυρόμενους πολίτες ισχύει η προτροπή του υπουργού Τόσκα:

«Κάντε πως κοιμάστε»….

Η αστυνομική προστασία του πρωθυπουργού είναι υποχρέωση κάθε δυτικού κράτους. Το ίδιο βεβαίως υποχρέωση είναι η αστυνομική προστασία κάθε πολίτη.

Πολύ συζήτηση έγινε την εβδομάδα που πέρασε για το θέμα αυτό ενώ πέρασε στα ψιλά μια άλλη είδηση εξίσου ενδιαφέρουσα. Ο αστέρας της οικονομίας Βαρουφάκης τόλμησε και έκανε ότι δεν τολμά ο πρωθυπουργός. Περπάτησε διαδηλώνοντας και πάλι στους δρόμους της Αθήνας, χωρίς αστυνομική προστασία. Αναβαπτίστηκε σε κάποια αόρατη κολυμβήθρα Σιλωάμ και οι διπλανοί του στον δρόμο τον αποδέχθηκαν ως διαμαρτυρόμενο. Δεν λέω ότι θα έπρεπε να τον προπηλακίσουν φυσικά. Αλίμονο. Απλώς θα μπορούσαν να παραμερίζουν και να δαχτυλοδείχνουν αυτόν που κατά την τρόικα κόστισε στην Ελλάδα από εκατό έως διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ, με την πολιτική του.

Τέλος πάντων αυτός επέστρεψε στην σφαίρα της γραφικότητας των πρωινών παραθύρων από την οποίαν και ανεδείχθη, με όσους τον πρότειναν στο ελληνικό κοινό ως γκουρού των οικονομικών και σωτήρα της χώρας και οι οποίοι φυσικά δεν νοιώθουν την ανάγκη να ζητήσουν συγνώμη;

Γυρίζω όμως στο προκείμενο που δεν είναι τόσο ο πρώτος υπουργός οικονομικών του κ. Τσίπρα όσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αναζητώντας δηλώσεις του στο πρόσφατο παρελθόν και πάντως πριν από την αντιπολιτευόμενη εξουσία περάσει στην κυβερνώσα τοιαύτη, διαπιστώνω πως ουκ ολίγες φορές κατηγόρησε τον τότε πρωθυπουργό Σαμαρά πως κρύβεται πίσω από τα ΜΑΤ και δεν τολμά να εμφανιστεί στον κόσμο χωρίς την προστασία της Αστυνομίας.

Είναι τότε που επισκεπτόταν τα θύματα της αστυνομικής βίας στο νοσοκομείο και έκανε δηλώσεις συμπαράστασης εξαπολύοντας παραλλήλως μύδρους εναντίον του αστυνομικού κράτους. Τώρα ως επικεφαλής ενισχύει αυτό το ίδιο αστυνομικό κράτος που κατήγγειλε.

Θυμάμαι και έναν προκάτοχό του στην εξουσία, σοσιαλιστής δήλωνε παρά τον άκρως αστικό βίο του. Επί της εποχής εκείνου του πρωθυπουργού, τα ΜΑΤ έδερναν όσους συνταξιούχους παππούδες τολμούσαν να πατήσουν το πεζοδρόμιο μπροστά από το Μαξίμου. Τουλάχιστον πρέπει να αναγνωρίσω στον σημερινό πρωθυπουργό ή στους συνεργάτες του πως έχουν φροντίσει να κλείσει με κλούβες της Αστυνομίας τελείως η πρόσβαση στην Ηρώδου του Αττικού. Έτσι οι συνταξιούχοι μπορούν να απολαμβάνουν το άγιο ξύλο και τα χημικά που το συνοδεύουν στις παρυφές του πρωθυπουργικού γραφείου, πέριξ της οδού Βασιλίσσης Σοφίας και ενώπιον του κοινοβουλίου, στην πλατεία Συντάγματος.

Ελεύθερα επίσης απολαμβάνουν τις διαμαρτυρίες τους και τα καψίματά τους οι «αναρχικοί» της πλατείας Εξαρχείων. Ελεύθερα διεκδικούν την λεία τους οι διαρρήκτες που εισβάλλουν με άνεση σπιτονοικοκύρη στα σπίτια, βασανίζουν γιαγιάδες και πυροβολούν μπαμπάδες αν οι τελευταίοι δεν υποδυθούν τους κοιμισμένους και κάνουν το λάθος να προσπαθήσουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους.

Επίσης ελεύθερα απολαμβάνουμε εμείς οι υπόλοιποι κάθε τόσο τις περιχαρείς ανακοινώσεις πως η κυβέρνηση παίρνει τους αστυνομικούς που διατίθενται σε «στόχους» ή «δήθεν στόχους» και τους επαναφέρει στο δρόμο για την προστασία των πολιτών. Αυτό το τελευταίο είναι αλήθεια. Τους είδαμε κατά διμοιρίες να συνωθούνται στο λιμάνι και τις πλατείες της Μυτιλήνης ώστε να προστατεύουν τον πολίτη Αλέξη