Είναι μόλις 25 χρόνων και έχει καταφέρει να γίνει Παραολυμπιονίκης. Ο λόγος για την Ευθυμία Γκουλή, η οποία στο Τόκιο κατέκτησε την 8η θέση στα 100 μέτρα πρόσθιο, ενώ έχει δύο χάλκινα μετάλλια, το ένα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μεξικού το 2017 και το άλλο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Δουβλίνο, το 2018. Η Εφη, όπως τη φωνάζουν, που είναι Λέων, δεν το βάζει κάτω ποτέ και σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη μιλάει για τη ζωή της, ενώ κάνει και μια έκκληση στον πρωθυπουργό.

Ευθυμία, είναι αλήθεια ότι κολυμπάς από 4 ετών;

Κολυμπάω από 4 ετών όντως. Η αναπηρία που έχω είναι εκ γενετής. Λείπει το δεξί μου χέρι από τον αγκώνα και κάτω. Οι γιατροί, λόγω της στάσης που είχα ως έμβρυο μέσα στην κοιλιά της μητέρας μου, δεν είχαν δει ότι υπήρχε αναπηρία. Η εκτίμηση που έδωσε ο γιατρός όταν γεννήθηκα ήταν ότι τυλίχθηκε ο ομφάλιος λώρος γύρω από το χέρι μου, με αποτέλεσμα να το σφίξει και να μου το κόψει.

2_2

Συμμετείχες στους Παραολυμπιακούς στο Τόκιο και κατέκτησες την 8η θέση. Το περίμενες;

Δεν το περίμενα. Είχα κάνει πάρα πολύ ολοκληρωμένη προετοιμασία, έτσι ώστε όταν κολυμπήσω να μπορέσω να μπω στον τελικό, και το κατάφερα.

1_3
Έχεις πάρει το πτυχίο σου στα ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Θέλεις να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία;

Μου αρέσει πολύ το ραδιόφωνο και, αν μου δινόταν η ευκαιρία να δουλέψω εκεί, θα χαιρόμουν πολύ. Στην τηλεόραση μου αρέσει πιο πολύ το backstage, διότι ο ρόλος της παρουσιάστριας είναι απαιτητικός και δεν θα ήθελα να δημιουργηθούν λάθη σε κάποια δουλειά μου.

Περίγραψέ μας την καθημερινότητά σου.

Ξυπνάω κάθε ημέρα στις 8 το πρωί. Στις 9 πρέπει να είμαι στον χώρο της πισίνας, γιατί έχω πρωινές προπονήσεις, που διαρκούν 2 ώρες. Στη συνέχεια, επιστρέφω σπίτι, όπου ξεκουράζομαι για μεσημέρι και φεύγω πάλι για κολυμβητήριο, όπου έχω προπόνηση μέχρι τις 9 το βράδυ, μαζί με γυμναστήριο. Αυτό σε καθημερινή βάση. Αυτή την περίοδο, με φιλοξενεί η κολλητή μου, διότι με βολεύουν τα βόρεια προάστια, καθώς έχω προπονήσεις στο Ολυμπιακό Στάδιο. Μετά, μεταφέρομαι στο Περιστέρι για τις απογευματινές προπονήσεις.

Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αποφάσισες να δημιουργήσεις έναν λογαριασμό στο ΤikΤok, κάτι που τελικά στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία.

Κάνω βιντεάκια και απαντάω στις ερωτήσεις που μου κάνει ο κόσμος μέσω βίντεο. Τους δείχνω ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον στη ζωή μας όταν έχεις μια αναπηρία. Τώρα τελευταία, έχω ξεκινήσει να κάνω πολλά live, μιλώντας για την αναπηρία και δίνοντας στον κόσμο όλη τη θετική μου ενέργεια και το χαμόγελό μου, ώστε να κατανοήσουμε ότι στη ζωή μας δεν πρέπει να βάζουμε εμπόδια και ότι πρέπει να τα ξεπερνάμε. Θέλω να τους φέρω κοντά μου, για να τους δείξω ότι δεν υπάρχει κανένα κόμπλεξ που μπορεί να σε εμποδίσει να κάνεις πράγματα.

Κάνω έκκληση στον πρωθυπουργό να τροποποιήσει τον νόμο, για να βοηθηθούμε και εμείς, οι αθλητές που έχουμε φέρει διακρίσεις στη χώρα μας


Έφη, το κράτος σε έχει βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια;

Το ελληνικό κράτος είναι πάρα πολύ πίσω σε θέματα βοήθειας, ειδικά στον αθλητισμό. Υπάρχει ένας νόμος από το 2009 που εμποδίζει να δοθεί χρηματική επιβράβευση (πριμ) στους αθλητές που έχουν κατακτήσει κάποιο μετάλλιο, διότι γράφει ότι σε έναν αγώνα στον τελικό πρέπει να υπάρχουν 8 άτομα από 8 διαφορετικές χώρες. Ως Έφη, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω πάρει τα ποσά που δικαιούμαι λόγω αυτού του νόμου. Με λυπεί πολύ το γεγονός αυτό, διότι δεν είναι εφικτό να έχεις 8 διαφορετικές χώρες όταν υπάρχουν τόσοι αθλητές που συμμετέχουν από την ίδια χώρα στους αγώνες. Κάνω έκκληση στον πρωθυπουργό να τροποποιήσει τον συγκεκριμένο νόμο, για να βοηθηθούμε και εμείς, οι αθλητές που έχουμε φέρει διακρίσεις στη χώρα μας.

Υπάρχει κάτι που σε στενοχωρεί;

Σε ευχαριστώ που μου κάνεις αυτή την ερώτηση, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που κλήθηκα να κάνω συνέντευξη και αυτό που θέλανε μόνο από μένα ήταν να κλάψω και να με λυπηθεί ο κόσμος. Συγκεκριμένα, ήθελαν τη μητέρα μου στο πλατό για να κλάψει για μένα. Η μητέρα μου είναι υπερήφανη για μένα, αγαπάει την αναπηρία μου και δεν με έκρυψε ποτέ. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι και δεν πρέπει να προωθούμε στον κόσμο τη λύπη που αφορά μια αναπηρία, αλλά να τους δείχνουμε πως μπορείς να ξεπεράσεις τα όριά σου, να ζεις με αξιοπρέπεια και να αγαπάς τον εαυτό σου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε μειώσει, ό,τι αναπηρία και να υπάρχει στη ζωή σου.

Ποιο είναι το όνειρό σου;

Το όνειρό μου είναι κάποια στιγμή να αποκατασταθώ επαγγελματικά και να κάνω αυτό που μου αρέσει, που είναι η κολύμβηση.

Επόμενος στόχος;

Η Παραολυμπιάδα στο Παρίσι, το 2024.