Γιάννης Φέρτης: Άγνωστες στιγμές ενός σεμνού ζεν πρεμιέ
Οι τρεις γάμοι του Γιάννη Φέρτη
Ποιος ήταν ο Γιάννης Φέρτης, ο ταλαντούχος ηθοποιός που άφησε το στίγμα του στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο
Η πιο αναγνωρίσιμη φωνή της Ελλάδας δεν θα ακουστεί ξανά. Θλίψη στον κόσμο του πολιτισμού έφερε χθες η είδηση του θανάτου του Γιάννη Φέρτη, του χαμηλών τόνων ζεν πρεμιέ, αυτού του ευγενούς ανθρώπου που «έσβησε» λίγο προτού συμπληρώσει τα 86α του γενέθλια - στις 21 Απριλίου.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός άφησε το στίγμα του στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, ενώ η εκφραστική, βαθιά, ζεστή φωνή του έντυσε πληθώρα διαφημίσεων σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Όλη του τη ζωή τον ακολουθούσε ο τίτλος του ζεν πρεμιέ.
Όχι τυχαία, αφού υπήρξε από τους πιο γοητευτικούς ηθοποιούς που πέρασαν ποτέ από τη χώρα. Με σχέσεις πολυσυζητημένες (με ή χωρίς γάμο) και γυναίκες όπως οι Ξένια Καλογεροπούλου, Τάνια Τσανακλίδου, Μιμή Ντενίση. Όμως αυτό που πρωτίστως τον χαρακτήριζε υπήρξε η σεμνότητά του. Παρά την αναμφίβολα σπουδαία καριέρα του.
Διαβάστε ακόμα: Το συγκινητικό αντίο της Τάνιας Τσανακλίδου στον Γιάννη Φέρτη: ''Καληνύχτα γλυκέ μου πρίγκιπα''
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d0k1qdg2ecmh)
Δεν είχε αποκτήσει παιδιά, ενώ είχε παντρευτεί τρεις φορές.
Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η Ξένια Καλογεροπούλου (1963-1972) και δεύτερη η Μιμή Ντενίση (1981- 1988). Από το 2001 ήταν παντρεμένος με τη Μαρίνα Ψάλτη.
«Τη Μαρίνα τη γνώρισα στο θέατρο. Κάναμε παρέα και τα φτιάξαμε.Με την Ξένια Καλογεροπούλου γνωριστήκαμε σε ταινία. Είχαν πάρει είδηση όλοι πως κάτι τρέχει μεταξύ μας. Με τη Μιμή Ντενίση γνωριστήκαμε στον “Συμβολαιογράφο”. Μια χαρά γυναίκες είναι. Δεν έχω με όλες καλή σχέση», θα εξομολογούνταν στην πορεία για τις τρεις ηθοποιούς που τον σημάδεψαν.
Γεννημένος στην Αθήνα, αποφοίτησε από τη σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958. Στο θέατρο έκανε ντεμπούτο το ’59, με την «Ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Ξεχωριστό για εκείνον υπήρξε το διάστημα που έπαιζε με τον θίασο που είχε δημιουργήσει -από το 1967- με την Καλογεροπούλου, ανεβάζοντας κλασικά έργα των Μπρεχτ, Ίψεν, Ουάιλντ, Πιραντέλο, Τσέχοφ. Στα τέλη των 70s πρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Νυφικό κρεβάτι» του Γιαν ντε Χάρντογκ, με τον θίασο Καρέζη - Καζάκου στην «Παναγία των δολαρίων» του Γκάρσον Κάνιν, με τους Μάνο Κατράκη και Μελίνα Μερκούρη στην παράσταση «Συντροφιά με τον Μπρεχτ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Τη δεκαετία του 1980 ανέβασε με τον δικό του θίασο το «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς με συμπρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη και το «Τέλος της κυρίας Τσέινι» του Φ. Λόνσντεϊ με την Ντενίση. Το 2007 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή» του Τζόζεφ Κόνραντ με την Πέγκυ Σταθακοπούλου, όπου τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού, ενώ τη διετία 2017-2018 πρωταγωνίστησε στους «Ήρωες» του Ζεράρ Σιμπλερά σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, όπου και πάλι τιμήθηκε με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού.
Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, αρχής γενομένης από το «Ποια είναι η Μαργαρίτα», το 1961, με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη. Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε τον Ορέστη στην παγκοσμίου φήμης «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Το 2008 κέρδισε το Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην ταινία «Σκλάβοι στα δεσμά τους». Διακρίθηκε και στην τηλεόραση, έχοντας παίξει σε περισσότερες από 15 σειρές, με σημαντικότερες τη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» και τον «Συμβολαιογράφο» το 1979. «Δεν θεωρώ ότι είμαι πλήρης εμπειριών ως ηθοποιός, πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που δεν τα ξέρω. Σίγουρα έχω κάποια εμπειρία, αλλά όχι πληρότητα», είχε πει σε συνέντευξή του. «Αυτά τα λέω, χωρίς να υποτιμώ τον εαυτό μου», προσέθετε, πάλι σε σχέση με τα τεράστια ονόματα με τα οποία είχε συνεργαστεί - ανάμεσά τους και οι Έλλη Λαμπέτη και Ειρήνη Παππά.
Τηλεοπτικά, οι νεότεροι θα τον θυμούνται από το πέρασμά του από τις «Άγριες Μέλισσες», που σάρωσαν σε τηλεθέαση. Τι μένει, για τον άντρα που από 20 ετών ήθελε να παντρευτεί και οι γυναίκες λάτρεψαν; Πολλοί μίλησαν για εκείνον. Μεταξύ αυτών και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που σημείωσε: «Ο θάνατός του γράφει το τέλος μιας ζωής αφοσιωμένης στην τέχνη». Αλλά η πλειονότητα θα κρατήσει την ατάκα της Τσανακλίδου: «Ήσουν ο πιο έντιμος και υπέροχος άντρας που γνώρισα». Η κηδεία του θα γίνει στο Α΄ Κοιμητήριο της Αθήνας.
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Ο ταλαντούχος ηθοποιός άφησε το στίγμα του στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, ενώ η εκφραστική, βαθιά, ζεστή φωνή του έντυσε πληθώρα διαφημίσεων σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Όλη του τη ζωή τον ακολουθούσε ο τίτλος του ζεν πρεμιέ.
Όχι τυχαία, αφού υπήρξε από τους πιο γοητευτικούς ηθοποιούς που πέρασαν ποτέ από τη χώρα. Με σχέσεις πολυσυζητημένες (με ή χωρίς γάμο) και γυναίκες όπως οι Ξένια Καλογεροπούλου, Τάνια Τσανακλίδου, Μιμή Ντενίση. Όμως αυτό που πρωτίστως τον χαρακτήριζε υπήρξε η σεμνότητά του. Παρά την αναμφίβολα σπουδαία καριέρα του.
Διαβάστε ακόμα: Το συγκινητικό αντίο της Τάνιας Τσανακλίδου στον Γιάννη Φέρτη: ''Καληνύχτα γλυκέ μου πρίγκιπα''
Οι τρεις γάμοι του Γιάννη Φέρτη
Δεν είχε αποκτήσει παιδιά, ενώ είχε παντρευτεί τρεις φορές. Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η Ξένια Καλογεροπούλου (1963-1972) και δεύτερη η Μιμή Ντενίση (1981- 1988). Από το 2001 ήταν παντρεμένος με τη Μαρίνα Ψάλτη.
«Τη Μαρίνα τη γνώρισα στο θέατρο. Κάναμε παρέα και τα φτιάξαμε.Με την Ξένια Καλογεροπούλου γνωριστήκαμε σε ταινία. Είχαν πάρει είδηση όλοι πως κάτι τρέχει μεταξύ μας. Με τη Μιμή Ντενίση γνωριστήκαμε στον “Συμβολαιογράφο”. Μια χαρά γυναίκες είναι. Δεν έχω με όλες καλή σχέση», θα εξομολογούνταν στην πορεία για τις τρεις ηθοποιούς που τον σημάδεψαν.
Ποιος ήταν ο Γιάννης Φέρτης
Γεννημένος στην Αθήνα, αποφοίτησε από τη σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958. Στο θέατρο έκανε ντεμπούτο το ’59, με την «Ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Κλασικά έργα
Ξεχωριστό για εκείνον υπήρξε το διάστημα που έπαιζε με τον θίασο που είχε δημιουργήσει -από το 1967- με την Καλογεροπούλου, ανεβάζοντας κλασικά έργα των Μπρεχτ, Ίψεν, Ουάιλντ, Πιραντέλο, Τσέχοφ. Στα τέλη των 70s πρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Νυφικό κρεβάτι» του Γιαν ντε Χάρντογκ, με τον θίασο Καρέζη - Καζάκου στην «Παναγία των δολαρίων» του Γκάρσον Κάνιν, με τους Μάνο Κατράκη και Μελίνα Μερκούρη στην παράσταση «Συντροφιά με τον Μπρεχτ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Τη δεκαετία του 1980 ανέβασε με τον δικό του θίασο το «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς με συμπρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη και το «Τέλος της κυρίας Τσέινι» του Φ. Λόνσντεϊ με την Ντενίση. Το 2007 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή» του Τζόζεφ Κόνραντ με την Πέγκυ Σταθακοπούλου, όπου τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού, ενώ τη διετία 2017-2018 πρωταγωνίστησε στους «Ήρωες» του Ζεράρ Σιμπλερά σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, όπου και πάλι τιμήθηκε με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού.
Κινηματογράφος και τηλεόραση
Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, αρχής γενομένης από το «Ποια είναι η Μαργαρίτα», το 1961, με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη. Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε τον Ορέστη στην παγκοσμίου φήμης «Ηλέκτρα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Το 2008 κέρδισε το Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην ταινία «Σκλάβοι στα δεσμά τους». Διακρίθηκε και στην τηλεόραση, έχοντας παίξει σε περισσότερες από 15 σειρές, με σημαντικότερες τη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» και τον «Συμβολαιογράφο» το 1979. «Δεν θεωρώ ότι είμαι πλήρης εμπειριών ως ηθοποιός, πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που δεν τα ξέρω. Σίγουρα έχω κάποια εμπειρία, αλλά όχι πληρότητα», είχε πει σε συνέντευξή του. «Αυτά τα λέω, χωρίς να υποτιμώ τον εαυτό μου», προσέθετε, πάλι σε σχέση με τα τεράστια ονόματα με τα οποία είχε συνεργαστεί - ανάμεσά τους και οι Έλλη Λαμπέτη και Ειρήνη Παππά.Τηλεοπτικά, οι νεότεροι θα τον θυμούνται από το πέρασμά του από τις «Άγριες Μέλισσες», που σάρωσαν σε τηλεθέαση. Τι μένει, για τον άντρα που από 20 ετών ήθελε να παντρευτεί και οι γυναίκες λάτρεψαν; Πολλοί μίλησαν για εκείνον. Μεταξύ αυτών και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που σημείωσε: «Ο θάνατός του γράφει το τέλος μιας ζωής αφοσιωμένης στην τέχνη». Αλλά η πλειονότητα θα κρατήσει την ατάκα της Τσανακλίδου: «Ήσουν ο πιο έντιμος και υπέροχος άντρας που γνώρισα». Η κηδεία του θα γίνει στο Α΄ Κοιμητήριο της Αθήνας.
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
